Σύλλογος των Κυριών επί της γυναικείας παιδεύσεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''«Σύλλογος τῶν Κυριῶν ὐπέρ τῆς γυναικείας παιδεύσεως»''', (έτος ίδρυσης: 1872) ήταν ο πρώτος...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''«Σύλλογος τῶν Κυριῶν ὐπέρ τῆς γυναικείας παιδεύσεως»''', (έτος ίδρυσης: [[1872]]) ήταν ο πρώτος <ref>Η πρώτη γυναικεία πρωτοβουλία βοήθειας και εκπαίδευσης των φτωχών κοριτσιών ήταν το 1855 με την ίδρυση της Φιλανθρωπικής Εταιρείας Κυριών, και την διοργάνωση Ορφανοτροφείου (που θα τεθεί υπό την αιγίδα της Βασίλισσας Αμαλίας, και θα πάρει την ονομασία Αμαλίειον Ορφανοτροφείον), όπου τα νεαρά ορφανά κορίτσια μπορούσαν να βρουν στέγη, σίτιση, βασική μόρφωση και εκπαίδευση σε τέχνες (ραπτική, υφαντουργική, μαγειρική) που θα τις βοηθούσε κατόπιν να δουλέψουν για να ζήσουν. Δαλακούρα, Ζιώγου,σελ.22</ref>γυναικείος (φιλανθρωπικός) σύλλογος με στόχο την άνοδο του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των γυναικών της εποχής εκείνης. Ιδρύθηκε τον Απρίλιο του [[1872]], ύστερα από πρωτοβουλία της πρωτοπόρου παιδαγωγού [[Καλλιόπη Κεχαγιά|Καλλιόπης Κεχαγιά]], στην οποία ανταποκρίθηκαν οι περισσότερες επώνυμες Αθηναίες.<ref>Ξυνογαλάς, σελ.101</ref> Ο Σύλλογος αποσκοπούσε κυρίως στην αξιοπρεπή επαγγελματική κατάρτιση στα τρία επαγγέλματα, τα οποία ήταν διαθέσιμα για τις φτωχότερες και αμόρφωτες γυναίκες, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής: της εργάτριας, της οικιακής βοηθού και της νοσοκόμας . <ref>Ξυνογαλάς, σελ.104 </ref><br />
 
==Τα της ίδρυσης==
Γραμμή 13:
<ref>Βιβλιαράκι του συλλόγου που τυπώθηκε το 1872 από το τυπογραφείο του Ανδρέα Κορομηλά https://digital.lib.auth.gr/record/127626/files/001.pdf</ref>
 
Τον σύλλογο αριθμούν αρχικά 62 μέλη και το πρώτο διοικητικό συμβούλιο αποτελούνταν από τις [[Ελένη Παπαρρηγοπούλου]] (πρόεδρος του Συλλόγου), Ελένη [[Γεώργιος Σκουζές|Σκουζέ]] (αντιπρόεδρος), [[Καλλιόπη Κεχαγιά]] (γραμματέας), Σμαράγδα [[Δημήτριος Βικέλας|Βικέλα]] (ταμίας) και μέλη τις Φανή [[Χαράλαμπος Πρετεντέρης Τυπάλδος|Πρετεντέρη Τυπάλδου]], Ασημίνα Τισσαμενού, [[Αμεναΐς Καβανιάρη]], (διευθύντρια του Αρσακείου από το 1860 έως το 1875), Ολυμπιάς Ολυμπίου, Μαρία Μακκά, Βαρβάρα Ρέϊνεκ. <br />
Το 1875 ο Σύλλογος αριθμεί 285 μέλη, πολλά από τα οποία βρίσκονται στις ελληνικές παροικίες του εξωτερικού.
 
==Δραστηριότητες==
====Εργαστήριο απόρων γυναικών====
Το 1872 αρχίζει να λειτουργεί το «Εργαστήριο Απόρων γυναικών» ως στόχος του οποίου τέθηκε «να παρασκευάζει πόρον εις τας ενδεείς και απροστατεύτους γυναίκας και κοράσια, παρέχον εις αυτάς εργασίαν επ’ αμοιβή». Το Εργαστήριο διέθετε τμήματα Υφαντικής, Ραπτικής, Ποικιλτικής και Τριχαπτικής (δαντελοποϊα) και συγκέντρωσε γρήγορα το ενδιαφέρον των γυναικών (αφού μπορούσαν να μάθουν μια τέχνη ενώ παράλληλα θα αμείβονταν για αυτήν) και 200 γυναίκες και κορίτσια (από 12 έως 50 ετών) εγγράφονται στο πρόγραμμα, το 1872.
Το [[1877]] είχε 210 εργάτριες πλήρους απασχόλησης, 50 εξωτερικές και 100 μαθητευόμενες. Τα εργόχειρα πωλούνταν στο κοινό ενώ το Εργαστήριο συμμετείχε και σε εκθέσεις εργοχείρων στην Ευρώπη και στην Αμερική. <ref>https://eclass.uth.gr/modules/document/file.php/ECE_U_201/9_Bakalaki_Elegmitou_1987.pdf, 68</ref>
====Νοσοκομειακόν Εκπαιδευτήριον====
Το [[1875]] ο Σύλλογος συστήνει το Νοσοκομειακό Εκπαιδευτήριο για την εκπαίδευση νοσοκόμων που θα στελέχωναν τα ιδρύματα απόρων, αλλά και θα μπορούσαν να δουλέψουν κατ' οίκον, επ' αμοιβή. <ref>Δαλακούρα, Ζιώγου, σελ. 284</ref>
====Ανοιχτά μαθήματα - Ομιλίες====
Ο Σύλλογος στοχεύει στον αλφαβητισμό των γυναικών της εργατικής τάξης αλλά και στην ευρύτερη μόρφωση των γυναικών της μεσαίας τάξης. Για αυτό ειδικά τον σκοπό διοργάνωσε από το [[1892]] σε συνεργασία με τον [[Φιλολογικός σύλλογος Παρνασσός|Φιλολογικό ΣύλλογοςΣύλλογο «Παρνασσός»]], κύκλους ανοιχτών μαθημάτων που αφορούσαν κυρίως την Οικιακή οικονομία. Συν τω χρόνων τα μαθήματα εμπλουτίζονται. Το [[1894]], το πρόγραμμα διαλέξεων περιλάμβανε ανάμεσα στα άλλα και τις παρακάτω ομιλίες: <br />
[[Νικόλαος Πολίτης|Ν. Γ. Πολίτης]], «Ιστορία και εξήγησις των δεισιδαιμονιών», - [[Τιμολέων Αργυρόπουλος|Τιμ. Αργυρόπουλος]], «Η Φυσική εν τη οικία», - [[Σπυρίδων Λάμπρος|Σπυρ. Π. Λάμπρος]], «Η αρχαία Ελληνίς εν τη Ιστορία», - [[Σπυρίδων Σακελλαρόπουλος|Σπυρ. Σακελλαρόπουλος]], «Η αρχαία Ελληνική ποίησις», - [[Σπυρίδων Μηλιαράκης|Σπυρ. Μηλιαράκης]], «Η Βοτανική εν τη οικία», - [[Νικόλαος Αποστολίδης|Ν. Χ. Αποστολίδης]], «Τα κατοικίδια έντομα», - [[Αριστοτέλης Κουρτίδης|Α. Κουρτίδης]], «Ψυχολογία του καθ’ εκάστην βίου», [[Αριστείδης Ρούκης|Αρ. Ρούκης]], «Πολιτική οικονομία δι’ οικοδέσποινας»».<ref>Δαλακούρα, Ζιώγου, σελ. 287</ref>
Το 1894, το πρόγραμμα ομιλιών περιλάμβανε ανάμεσα στα άλλα και τις παρακάτω ομιλίες:
Ν. Γ. Πολίτης, «Ιστορία και εξήγησις των δεισιδαιμονιών», - Τιμ. Αργυρόπουλος, «Η Φυσική εν τη οικία», - Σπυρ. Π. Λάμπρος, «Η αρχαία Ελληνίς εν τη Ιστορία», - Σπυρ. Σακελλαρόπουλος, «Η αρχαία Ελληνική ποίησις», - Σπυρ. Μηλιαράκης, «Η Βοτανική εν τη οικία», - Ν. Χ. Αποστολίδης, «Τα κατοικίδια έντομα», - Α. Κουρτίδης, «Ψυχολογία του καθ’ εκάστην βίου», Αρ. Ρούκης, «Πολιτική οικονομία δι’ οικοδέσποινας»».<ref>Δαλακούρα, Ζιώγου, σελ. 287</ref>
 
==Πηγές==