Μακαριώτατος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
α) το μακάριος ποτέ δεν υπήρξε τίτλος για τους Χριστιανούς! β) το άρθρο αναφέρεται στο "μακαριώτατος" γ) προηγήθηκε ο αυτοκράτορας από τον
Papyrus (συζήτηση | συνεισφορές)
βανδαλισμός λόγω ανακριβειών
Γραμμή 1:
'''Μακαριώτατος''' είναι εκκλησιαστικός τίτλος, που αποδιδόταν σε [[Επίσκοπος|επισκόπους]], [[Μητροπολίτης|μητροπολίτες]] και [[Πατριάρχης|Πατριάρχες]]. Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] ο τίτλος αυτός χρησιμοποιείται σήμερα για ορισμένους αρχιεπισκόπους και πατριάρχες.
'''Μακαριώτατος''' ήταν τιμητικός τίτλος των [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών Αυτοκρατόρων]], ο οποίος κληρονομήθηκε στη συνέχεια από τους ανώτατους ιεράρχες της [[Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία|Ανατολικής Ορθόδοξης εκκλησίας]]. Απονέμεται ως ευχητικός της μακαριότητας δηλαδή της πλήρους ευδαιμονίας, της ευτυχίας και γενικά του άνευ οχλήσεων βίου.
 
Προέρχεται από το εκκλησιαστικό επίθετο ''"μακάριος"'' (δηλ. αυτός που απολαμβάνει ευτυχία και γαλήνη) που αποδώθηκε αρχικά από τον [[Αλέξανδρος Ιεροσολύμων|Αλέξανδρο Ιεροσολύμων]] ([[213]]-[[251]]) στον [[Κλήμης Αλεξανδρείας|Κλήμη Αλεξανδρείας]]:
Ως θρησκευτικός απονεμόταν αρχικά στους [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Πατριάρχες Ιεροσολύμων]], [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Αντιοχείας]] και [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|Αλεξανδρείας]], ως και στον [[Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου|Αρχιεπίσκοπο Κύπρου]], μεταγενέστερα στον Αθηνών, Σερβίας και Ρουμανίας. O [[Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης|Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης]], κατά ιστορικό προνόμιο, προσφωνείται [[Παναγιώτατος]], μέσα στα όρια της επαρχίας του.
 
:''"ταύτα δε υμίν, κύριοί μοι αδελφοί, τα γράμματα απέστειλα δια Κλήμεντος του μακαρίου πρεσβυτέρου..."''<ref>πρβλ. Ευσεβίου, ''Εκκλ. Ιστ.'', VI, 11, 6</ref>.
 
Κατόπιν, αποδόθηκε σε επισκόπους και αποτέλεσε τίτλο του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Το επίθετο ''μακαριώτατος'' χρησιμοποιεί και ο [[Μέγας Βασίλειος]] για τον κοιμηθέντα [[Μέγας Αθανάσιος|Μέγα Αθανάσιο]]<ref>PG 32, 785C και 952A</ref>. Στην Ανατολή, ο τίτλος ''μακαριώτατος'' επικράτησε επί [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανού]] ([[527]]-[[565]] και αποδόθηκε αρχικά στον πατριάρχη [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Κωνσταντινουπόλεως]].
 
Σήμερα τον τίτλο του ''μακαριωτάτου'' φέρουν οι πατριάρχες [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|Αλεξανδρείας]], [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Αντιοχείας]], [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Ιεροσολύμων]], [[Πατριαρχείο Ρωσίας|Ρωσίας]], [[Πατριαρχείο Σερβίας|Σερβίας]] και [[Πατριαρχείο Ρουμανίας|Ρουμανίας]] όπως και οι αρχιεπίσκοποι [[Κύπρος|Κύπρου]] και Ελλάδας.
 
<small>Σημ: Κατά την [[Καινή Διαθήκη]] η απόλυτη μακαριότητα (ευτυχία) είναι ιδιότητα του [[Θεός|Θεού]], αλλά και ο άνθρωπος μπορεί να απολαμβάνει αυτής εφόσον ζει κατά τη θεία θέληση, και αφού στον παρόντα βίο η μακαριότης δεν είναι πλήρης επιτυγχάνεται στη μέλλουσα ζωή ως ανταμοιβή επί των δίκαιων και αγαθών ανθρώπων όπως διατύπωσε ο [[Χριστός]] στην "επί του Όρους ομιλία" και που ο [[Ματθαίος|ευαγγελιστής Ματθαίος]] απεκάλεσε "Μακαρισμούς", επειδή οι λόγοι αυτοί άρχιζαν με τη λέξη "Μακάριοι".</small>
 
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size: 85%"><references/></div>
 
[[Κατηγορία:Ηγεμονικοί τίτλοι]]