Μακαριώτατος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Papyrus (συζήτηση | συνεισφορές)
πηγή
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Κατόπιν, αποδόθηκε σε επισκόπους και αποτέλεσε τίτλο του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Το επίθετο ''μακαριώτατος'' χρησιμοποιεί και ο [[Μέγας Βασίλειος]] για τον κοιμηθέντα [[Μέγας Αθανάσιος|Μέγα Αθανάσιο]]<ref>PG 32, 785C και 952A</ref>. Στην Ανατολή, ο τίτλος ''μακαριώτατος'' επικράτησε επί [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανού]] ([[527]]-[[565]] και αποδόθηκε αρχικά στον πατριάρχη [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Κωνσταντινουπόλεως]].
 
Σήμερα τον τίτλο του ''μακαριωτάτου'' φέρουν οι πατριάρχες [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|Αλεξανδρείας]], [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Αντιοχείας]], [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Ιεροσολύμων]], [[Πατριαρχείο Ρωσίας|Ρωσίας]], [[Πατριαρχείο Σερβίας|Σερβίας]] και [[Πατριαρχείο Ρουμανίας|Ρουμανίας]] όπως και οι αρχιεπίσκοποι [[Κύπρος|Κύπρου]] και Ελλάδας και κατά "οφίκιο" ο εκάστοτε Μητροπολίτης Θασσαλονίκης μόνο εντός της περιφέρειάς του.
 
<small>Σημ: Κατά την [[Καινή Διαθήκη]] η απόλυτη μακαριότητα (ευτυχία) είναι ιδιότητα του [[Θεός|Θεού]], αλλά και ο άνθρωπος μπορεί να απολαμβάνει αυτής εφόσον ζει κατά τη θεία θέληση, και αφού στον παρόντα βίο η μακαριότης δεν είναι πλήρης επιτυγχάνεται στη μέλλουσα ζωή ως ανταμοιβή επί των δίκαιων και αγαθών ανθρώπων όπως διατύπωσε ο [[Χριστός]] στην "επί του Όρους ομιλία" και που ο [[Ματθαίος|ευαγγελιστής Ματθαίος]] απεκάλεσε "Μακαρισμούς", επειδή οι λόγοι αυτοί άρχιζαν με τη λέξη "Μακάριοι".</small>