Βικιπαίδεια

Μακαριώτατος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
επεξ.
Papyrus (συζήτηση | συνεισφορές)
7.486 επεξεργασίες
επεξ.
Γραμμή 1:
'''Μακαριώτατος''' είναι εκκλησιαστικός τίτλος, που αποδιδόταν σε [[Επίσκοπος|επισκόπους]], [[Μητροπολίτης|μητροπολίτες]] και [[Πατριάρχης|Πατριάρχες]]. Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] ο τίτλος αυτός χρησιμοποιείται σήμερα για ορισμένους αρχιεπισκόπους και πατριάρχες.
'''Μακαριώτατος''' ήταν τιμητικός τίτλος των [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών Αυτοκρατόρων]], ο οποίος κληρονομήθηκε στη συνέχεια από τους ανώτατους ιεράρχες της [[Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία|Ανατολικής Ορθόδοξης εκκλησίας]] ως εκκλησιαστικός τίτλος. Απονέμεται ως ευχητικός της μακαριότητας δηλαδή της πλήρους ευδαιμονίας, της ευτυχίας και γενικά του άνευ οχλήσεων βίου.
 
Προέρχεται από το εκκλησιαστικό επίθετο ''"μακάριος"'' (δηλ. αυτός που απολαμβάνει ευτυχία και γαλήνη) που αποδώθηκε αρχικά από τον [[Αλέξανδρος Ιεροσολύμων|Αλέξανδρο Ιεροσολύμων]] ([[213]]-[[251]]) στον [[Κλήμης Αλεξανδρείας|Κλήμη Αλεξανδρείας]]<ref>"Μακαριώτατος", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 08, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 498</ref>:
==Ορθόδοξη θεολογία==
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη ''[[Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια]]'', ο όρος ''Μακαριώτατος'' προέρχεται από το επίθετο ''"μακάριος"'' (δηλ. αυτός που απολαμβάνει ευτυχία και γαλήνη) που αποδώθηκε αρχικά από τον [[Αλέξανδρος Ιεροσολύμων|Αλέξανδρο Ιεροσολύμων]] ([[213]]-[[251]]) στον [[Κλήμης Αλεξανδρείας|Κλήμη Αλεξανδρείας]]<ref>"Μακαριώτατος", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 08, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 498</ref>: «Ταύτα δε υμίν, κύριοί μοι αδελφοί, τα γράμματα απέστειλα δια Κλήμεντος του μακαρίου πρεσβυτέρου...»''<ref>πρβλ. Ευσεβίου, ''Εκκλ. Ιστ.'', VI, 11, 6</ref>. Κατόπιν, αποδόθηκε σε επισκόπους και αποτέλεσε τίτλο του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Το επίθετο ''μακαριώτατος'' χρησιμοποιεί και ο [[Μέγας Βασίλειος]] για τον κοιμηθέντα [[Μέγας Αθανάσιος|Μέγα Αθανάσιο]]<ref>PG 32, 785C και 952A</ref>. Εντούτοις, καμία από τις παραπάνω πηγές σχετικά με τον όρο «μακάριος» δεν αφορά εκκλησιαστικό τίτλο αλλά πρόκειται απλώς για το επίθετο «μακάριος», που σημαίνει «ευτυχισμένος, ήρεμος, γαλήνιος».
 
:''"ταύτα δε υμίν, κύριοί μοι αδελφοί, τα γράμματα απέστειλα δια Κλήμεντος του μακαρίου πρεσβυτέρου..."''<ref>πρβλ. Ευσεβίου, ''Εκκλ. Ιστ.'', VI, 11, 6</ref>.
Στην Ανατολή, ο τίτλος ''μακαριώτατος'' επικράτησε επί [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανού]] ([[527]]-[[565]] και αποδόθηκε αρχικά στον πατριάρχη [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Κωνσταντινουπόλεως]]. Στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] ο τίτλος αυτός χρησιμοποιείται σήμερα για ορισμένους αρχιεπισκόπους και πατριάρχες. Τον τίτλο του ''μακαριωτάτου'' φέρουν οι πατριάρχες [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|Αλεξανδρείας]], [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Αντιοχείας]], [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Ιεροσολύμων]], [[Πατριαρχείο Ρωσίας|Ρωσίας]], [[Πατριαρχείο Σερβίας|Σερβίας]] και [[Πατριαρχείο Ρουμανίας|Ρουμανίας]] όπως και οι [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου|αρχιεπίσκοποι Κύπρου]] και [[Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Ελλάδας]] και κατά "οφίκιο" ο εκάστοτε [[Μητρόπολη Θεσσαλονίκης|Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης]] μόνο εντός της περιφέρειάς του.
 
Κατόπιν, αποδώθηκε σε επισκόπους και αποτέλεσε τίτλο του Βυζαντινού αυτοκράτορα. Το επίθετο ''μακαριώτατος'' χρησιμοποιεί και ο [[Μέγας Βασίλειος]] για τον κοιμηθέντα [[Μέγας Αθανάσιος|Μέγα Αθανάσιο]]<ref>PG 32, 785C και 952A</ref>. Στην Ανατολή, ο τίτλος αυτός επικράτησε επί [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανού]] ([[527]]-[[565]] και αποδόθηκε αρχικά στον πατριάρχη [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Κωνσταντινουπόλεως]].
 
Σήμερα τον τίτλο του ''μακαριωτάτου'' φέρουν οι πατριάρχες [[Πατριαρχείο Αλεξανδρείας|Αλεξανδρείας]], [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Αντιοχείας]], [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Ιεροσολύμων]], [[Πατριαρχείο Ρωσίας|Ρωσίας]], [[Πατριαρχείο Σερβίας|Σερβίας]] και [[Πατριαρχείο Ρουμανίας|Ρουμανίας]] όπως και οι αρχιεπίσκοποι [[Κύπρος|Κύπρου]] και Ελλάδας.
 
<small>Σημ: Κατά την [[Καινή Διαθήκη]] η απόλυτη μακαριότητα (ευτυχία) είναι ιδιότητα του [[Θεός|Θεού]], αλλά και ο άνθρωπος μπορεί να απολαμβάνει αυτής εφόσον ζει κατά τη θεία θέληση, και αφού στον παρόντα βίο η μακαριότης δεν είναι πλήρης επιτυγχάνεται στη μέλλουσα ζωή ως ανταμοιβή επί των δίκαιων και αγαθών ανθρώπων όπως διατύπωσε ο [[Χριστός]] στην "επί του Όρους ομιλία" και που ο [[Ματθαίος|ευαγγελιστής Ματθαίος]] απεκάλεσε "Μακαρισμούς", επειδή οι λόγοι αυτοί άρχιζαν με τη λέξη "Μακάριοι".</small>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μακαριώτατος"