Κλιμέντ Βοροσίλοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Βοροσίλοφ υπηρέτησε ως μέλος της [[Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης|Κεντρικής Επιτροπής]] από την εκλογή του το 1921 έως το 1961. Το 1925, μετά το θάνατο του [[Μιχαήλ Φρούνζε]], ο Βοροσίλοφ διορίστηκε Κομισάριος της Επιτροπής για τις Στρατιωτικές και Ναυτικές Υποθέσεις και Πρόεδρος του Επαναστατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ, θέση που κράτησε μέχρι το 1934. Το κύριο επίτευγμά του στην περίοδο αυτή ήταν να μετακινήσει τις βασικές σοβιετικές βιομηχανίες πολέμων ανατολικά των [[Ουράλια|Ουραλίων]], ώστε η Σοβιετική Ένωση να μπορέσει να υποχωρήσει στρατηγικά, διατηρώντας παράλληλα τις παραγωγικές της δυνατότητες.<ref name="rosen1">{{cite book |last= Darman |first= Peter |title= The Home Fronts: Allied and Axis Life During World War II |url= https://archive.org/details/homefrontsallied0000unse |date= 16 December 2012 |publisher= Rosen Classroom |isbn= 1448892368 |page= [https://archive.org/details/homefrontsallied0000unse/page/26 26]}}</ref> Η πολιτική θέση του Φρούνζε ακολουθούσε την πολιτική της Τρόικας ([[Γκριγκόρι Ζινόβιεφ]], [[Λεβ Κάμενεφ]], Στάλιν), αλλά ο Στάλιν προτίμησε να έχει έναν στενό, προσωπικό σύμμαχο υπεύθυνο (σε αντίθεση με τον Φρούνζε, έναν "Ζινοβιεβίτη"). Ο Φρούνζε παροτρύνθηκε από μια ομάδα χειρούργων γιατρών του Στάλιν να χειρουργηθεί για να θεραπεύσει ένα παλιό έλκος στομάχου, παρά τις προηγούμενες συστάσεις γιατρούς για να αποφύγουν τη χειρουργική επέμβαση και την απροθυμία του Φρούνζε.<ref name="rlge1">{{cite book |last= Erickson |first= John |title= The Soviet High Command: a Military-political History, 1918-1941 |date= 2013 |publisher= Routledge |isbn= 1136339523 |page= 199}}</ref> Πέθανε στο χειρουργικό τραπέζι λόγω τεράστιας υπερβολικής δόσης [[χλωροφόρμιο|χλωροφορμίου]], ενός αναισθητικού.<ref name="rlge1"/> Ο Βοροσίλοφ έγινε πλήρες μέλος του νεοσυσταθέντος Πολιτικού Γραφείου το 1926, παραμένοντας μέλος μέχρι το 1960.