Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Προσθήκη 2 βιβλίων για Επαληθευσιμότητα (20210203)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot
Γραμμή 2:
 
==Βιογραφία==
Καταγόταν από οικογένεια συγκλητικών και ο ίδιος προοριζόταν για πολιτική σταδιοδρομία. Για το λόγο αυτό απέκτησε σημαντική μόρφωση. Αναμείχθηκε στη συνωμοσία για την ανατροπή του Αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Δ΄ (αυτοκράτορας του Βυζαντίου)|Μιχαήλ Δ΄ του Παφλαγόνα]] και για το λόγο αυτό εξορίστηκε μαζί με τον αδελφό του. Μόλις έμαθε ότι ο αδελφός του αυτοκτόνησε, αποφάσισε να καρεί μοναχός, για να αποφύγει περαιτέρω τιμωρίες<ref>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|url=https://archive.org/details/isbn_9607217225|publisher=Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=[https://archive.org/details/isbn_9607217225/page/n53 106]|isbn=9607217225}}</ref>.
 
==Πατριαρχία==
Γραμμή 9:
Ήταν από τους Πατριάρχες που αναμείχθηκαν με αυτοκρατορικό τρόπο στα κοινά. Ο [[Μιχαήλ Ψελλός]] αναφέρει ότι του έλειπε μόνο η πορφύρα και τα ερυθρά πέδιλα<ref>{{cite book|author=[[Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ]]|title=Γιατί το Βυζάντιο|year=2009|pages=157|isbn=9789601903262}}</ref>. Ήρθε σε σύγκρουση με τον [[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλό]], ο οποίος υπερασπιζόταν την κλασική ελληνική φιλοσοφία και πολλές φορές τον αποδοκίμαζε και τον ανάγκαζε να υπαναχωρήσει από τις θέσεις του<ref>Σεβαστή Ζώη, ''...Ιερατικός τύραννος -πατριαρχική και μεγάλη ψυχή...Μιχαήλ Ψελλός και Μιχαήλ Κηρουλάριος: οι διακυμάνσεις των σχέσεων των δύο προσωπικοτήτων'', Εώα και Εσπερία, τόμ. 6 (2004-2006), σελ. 235-257</ref>.
 
Ο αυτοκράτορας [[Κωνσταντίνος Θ´ ο Μονομάχος]] του συμπεριφερόταν με φόβο<ref name=Runci109>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|url=https://archive.org/details/isbn_9607217225|publisher = Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=[https://archive.org/details/isbn_9607217225/page/n55 109]|isbn=9607217225}}</ref> και ο Κηρουλάριος αναμείχθηκε στο ζήτημα της απομάκρυνσής του από τον θρόνο. Όταν όμως επιχείρησε να επιβληθεί στη διάδοχό του, την αυτοκράτειρα [[Θεοδώρα (11ος αιώνας)|Θεοδώρα]], αυτή του είπε να περιοριστεί στα εκκλησιαστικά θέματα<ref name=Runci109/>. Ο διάδοχός της, [[Μιχαήλ ΣΤ΄|Μιχαήλ ΣΤ΄ ο Στρατιωτικός]], προσπάθησε να ακολουθήσει το παράδειγμά της, αλλά ο Κηρουλάριος του έδειξε την περιφρόνησή του με το να φοράει τα πορφυρά υποδήματα που προορίζονταν για τους αυτοκράτορες και να συμμετάσχει στη συνωμοσία για την αντικατάστασή του από τον [[Ισαάκιος Α'|Ισαάκιο Α' Κομνηνό]]<ref name=Runci109/>. Ως ανταμοιβή, ο Ισαάκιος παρείχε στο Πατριαρχείο τον πλήρη έλεγχο πάνω στον αυτοκρατορικό καθεδρικό ναό της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]]<ref name=Runci109/>.
 
Όμως, ο Ισαάκιος σύντομα εξοργίστηκε από την αλαζονεία του Κηρουλάριου και, έχοντας πάρει με το μέρος του την κοινή γνώμη, φρόντισε για την απομάκρυνσή του από τον Οικουμενικό Θρόνο<ref name=Runci109/>. Εξορίστηκε στην Προικόνησο και κατόπιν στην [[Ίμβρος|Ίμβρο]]. Συγκροτήθηκε μάλιστα και δικαστήριο εναντίον του, αλλά δεν πρόλαβε να τον δικάσει, καθώς πέθανε αιφνιδιαστικά από αποπληξία<ref name=Runci109/> το [[1059]].