Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ευάγγελος Ανδρέου, Γεώργιος Μάρκου ο Αργείος, Το μέγιστο της αγιογραφίας σχολειό στο 18ο αιώνα. Έκδ. Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης, 2012 https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=178713 |
|||
Γραμμή 8:
Ιδρυτής της Μονής είναι ο Λάμπρος Καννέλος, ένας ευσεβής χριστιανός και κάτοικος των [[Μέγαρα Αττικής|Μεγάρων]]. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση είδε στον ύπνο του τρεις φορές την [[Παναγία]] που τον πρόσταξε να πάει στη Σαλαμίνα, στα ερείπια του ναού, ρίχνοντας το πανωφόρι του στη θάλασσα για να περάσει απέναντι. Εκείνος το έπραξε, Στις [[17 Μαΐου]] του [[1640]] πήγε στο σημείο και με την βοήθεια των κατοίκων έσκαψε και βρήκε την εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.<ref>Από ιδιόχειρη σημείωση Οσίου Λαυρεντίου που σώζεται στη Μονή.</ref> Κατά το έτος [[1682]] αναστήλωσε τον ναό και ίδρυσε στο σημείο μοναστήρι. Ο ίδιος έγινε [[Μοναχισμός|μοναχός]] μαζί και η γυναίκα του, μετονομάστηκε σε Λαυρέντιος και αποσύρθηκε στο ασκητήριο του προφήτη Ηλία, νοτιοανατολικά της μονής, εκκλησάκι που σωζόταν ακέραιο ως το [[1944]] όπου καταστράφηκε από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]]. Ο Λαυρέντιος κοιμήθηκε την 6η Μαρτίου του [[1707]] και ετάφη στο μοναστήρι. Η [[Εκκλησία της Ελλάδος]] τον ανακήρυξε '''Όσιο''', γιορτάζοντας την μνήμη του στις [[7 Μαρτίου]]<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/search.asp?to_search=%E5%EA%DC%F1%E7 Διαδικτυακός Οίκος Εκκλησίας της Ελλάδος / 7η Μαρτίου, Όσιος Λαυρέντιος]</ref>. Στον Όσιο Λαυρέντιο αποδίδεται μεγάλος αριθμός [[Θαύμα|θαυμάτων]] από τους πιστούς.
Το [[καθολικό]] της Μονής Φανερωμένης στη συνέχεια διακοσμήθηκε με αγιογραφίες μεταβυζαντινής τέχνης που σώζονται και χρονολογούνται το έτος [[1735]] με αγιογράφο, εξ Άργους, [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%85_%CE%BF_%CE%91%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%82?oldformat=true Γεώργιο Μάρκου] και των μαθητών του. Η αγιογραφία της Ιεράς Μονής Φανερωμένης περιλαμβάνει περίπου 3.530 μορφές και παραστάσεις. Στην μονή διασώζεται σημαντικός αριθμός παλαιών εγγράφων και ιστορικών κειμηλίων.
[[Αρχείο:Sikelianos house in Salamina.jpg|μικρογραφία|αριστερά|192x192px|Η Οικία του Άγγελου Σικελιανού απέναντι από την Ι. Μ. Φανερωμένης στη Σαλαμίνα.]]
Στη διάρκεια της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της [[Αθήνα|Αθήνας]], των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς των Αγωνιστών αφού υπήρξε εκείνη την περίοδο νοσοκομείο. Ο ηγούμενός της, Γρηγόριος υπήρξε μέλος της [[Φιλική Εταιρία|Φιλικής Εταιρίας]]. Στο μοναστήρι φιλοξενήθηκαν και συνεδρίαζαν αγωνιστές που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις της [[Αττική|Αττικής]], της Αθήνας και του [[Φάληρο|Φαλήρου]] όπως οι [[Μακρυγιάννης]], [[Κίτσος Τζαβέλας|Τζαβέλας]], [[Νικόλαος Κριεζώτης|Κριεζώτης]], [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δ. Υψηλάντης]], [[Βάσος Μαυροβουνιώτης|Μαυροβουνιώτης]], [[Καραϊσκάκης]] και άλλοι.
Γραμμή 28:
* Ειρήνη Ροκίδη, ''Η μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας'', Περιοδικό ''Έρευνα'',
*Ευγενία Σοφρά-Μάθεση, ''Λαυρέντιος ο Μεγαρεύς και το μοναστήρι της Φανερωμένης Σαλαμίνας,'' εκδόσεις Ευεργετίς-Σταμούλη, Μέγαρα, 2007.
*Ευάγγελος Ανδρέου, ''Γεώργιος Μάρκου ο Αργείος, Το μέγιστο της αγιογραφίας σχολειό στο 18ο αιώνα.'' Έκδ. Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης, 2012 https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=178713
== Εξωτερικός σύνδεσμος ==
| |||