Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
Δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 1929 επί κυβέρνησης [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]], αρχικά ως ''Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας Αθηνών'' του αρχηγείου Χωροφυλακής με σκοπό τη δίωξη του κομμουνισμού και τη σύλληψη κομμουνιστών στην πρωτεύουσα. Όμως αργότερα την ίδια χρονιά η δίωξη κομμουνισμού στην πόλη της Αθήνας πέρασε στην αρμοδιότητα της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών της [[Αστυνομία Πόλεων|Αστυνομίας Πόλεων]], και η Ειδική Ασφάλεια ανέλαβε τη δίωξη κομμουνισμού στα προάστια της Αθήνας, εκτός των ορίων του [[Δήμος Αθηναίων|Δήμου Αθηναίων]].
Το 1933 ο Διοικητής της Διεύθυνσης Ειδικής Ασφαλείας Αθηνών, Ταγματάρχης Χωροφυλακής, Αργύριος Δικαίος, συμμετείχε στην οργάνωση της απόπειρας δολοφονίας κατά του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην Κηφισιά, στην οποία τραυματίστηκε τόσο ο Βενιζέλος όσο και η γυναίκα του ενώ σκοτώθηκε ένα μέλος της προσωπικής του φρουράς.
Στα μέσα του 1943 έφεδροι αξιωματικοί της Χωροφυλακής ανακλήθηκαν στην ενεργό δράση από τον κατοχικό πρωθυπουργό [[Ιωάννης Ράλλης|Ιωάννη Ράλλη]] προκειμένου να ''«δώσουν εις την Ασφάλειαν νέον ρυθμόν συνεργασίας με τον κατακτητήν»''. Διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας ορίστηκε ο απότακτος συνταγματάρχης [[Αλέξανδρος Λάμπου]] στον οποίο απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου που παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι την επίσημη διάλυση της διεύθυνσης, ενώ τον Ιανουάριο του 1944, υποδιοικητής και άμεσος βοηθός του Λάμπου ορίστηκε ο συνταγματάρχης της Χωροφυλακής Αναστάσιος Πάτερης, που μεταπολεμικά έφτασε στο βαθμό του στρατηγού .{{Sfn|Χανδρινός|2012|p=149-150}}
|