Πυρετός του Δυτικού Νείλου

O πυρετός του δυτικού Νείλου είναι μία μόλυνση που προκαλείται από τον ιό του δυτικού Νείλου ο οποίος μεταδίδεται κυρίως από τα κουνούπια. Σε ποσοστό 80% περίπου των μολύνσεων οι άνθρωποι έχουν από ελάχιστα έως καθόλου συμπτώματα. Περίπου το 20% των ανθρώπων που προσβάλλονται από τον ιό αναπτύσσουν πυρετό, πονοκέφαλο, εμετό, ή εξάνθημα. Σε ποσοστό μικρότερο από το 1% των ανθρώπων, εξαιτίας του ιού του δυτικού Νείλου προκαλείται εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγίτιδα, με σχετιζόμενη δυσκαμψία λαιμού, σύγχυση, ή επιληπτικές κρίσεις. H ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες έως μήνες. Ο κίνδυνος να επέλθει ο θάνατος στους ανθρώπους εκείνους που έχει μολυνθεί το νευρικό τους σύστημα υπάρχει σε ποσοστό 10%.

Ο ιός του δυτικού Νείλου που προκαλεί τον πυρετό του δυτικού Νείλου.

Ο ιός του δυτικού Νείλου συνήθως εξαπλώνεται από τα κουνούπια τα οποία μολύνονται όταν τρέφονται με αίμα μολυσμένων πουλιών τα οποία συχνά είναι φορείς της ασθένειας αυτής. Σπάνια ο ιός μεταδίδεται μέσω της μετάγγισης αίματος, της μεταμόσχευσης οργάνων, και από την μητέρα στο έμβρυο κατά την εγκυμοσύνη, ή στο νεογέννητο στη διάρκεια του τοκετού ή του θηλασμού, αλλά διαφορετικά δεν μεταφέρεται απευθείας από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Υπάρχει κίνδυνος να αρρωστήσουν σοβαρά άνθρωποι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 60 ετών και η υγεία τους είναι ήδη επιβαρυμένη από άλλα προβλήματα υγείας. Η διάγνωση της ασθένειας βασίζεται κυρίως στα συμπτώματα και στις αιματολογικές εξετάσεις.

Δεν υπάρχει εμβόλιο για τον άνθρωπο. Ο καλύτερος τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος της μόλυνσης είναι να αποφεύγουμε τα τσιμπήματα των κουνουπιών. Ο πληθυσμός των κουνουπιών είναι δυνατό να μειωθεί με την εξάλειψη των λιμναζόντων υδάτων σε μέρη όπως παλιά λάστιχα οχημάτων, κουβάδες, υδρορροές, και κολυμβητικές δεξαμενές. Όταν δεν είναι δυνατό να αποφύγουμε τα κουνούπια, με τα εντομοαπωθητικά, τις σίτες στα παράθυρα και τις πόρτες και τις παγίδες κουνουπιών, μειώνουμε τον κίνδυνο να μας τσιμπήσουν. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την ασθένεια. Υπάρχουν όμως αναλγητικά φάρμακα με την χρήση των οποίων μπορούν να καταπραΰνθούν τα συμπτώματα.

Ο κύκλος μετάδοσης του ιού του δυτικού Νείλου.

Ο ιός ανακαλύφθηκε στην Ουγκάντα το 1937, και ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά στη βόρεια Αμερική το 1999. Ο ιός του δυτικού Νείλου έχει εντοπιστεί στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, την Αυστραλία, και τη βόρεια Αμερική. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αναφέρονται χιλιάδες περιπτώσεις κάθε χρόνο, ενώ οι περισσότερες από αυτές εμφανίζονται κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Σοβαρά μπορεί επίσης να αρρωστήσουν από τον ιό του δυτικού Νείλου και τα άλογα, για τα οποία διατίθεται ειδικό εμβόλιο. Το πρόγραμμα επιτήρησης των πουλιών είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την πρώιμη ανίχνευση μίας πιθανής εκδήλωσης του ιού στους ανθρώπους.

Όπως παρουσιάζεται στην εικόνα του κύκλου μετάδοσης του ιού του δυτικού Νείλου, ο ιός αυτός διατηρείται στη φύση μεταδιδόμενος μέσω των κουνουπιών (κυρίως του γένους Culex) και συγκεκριμένων ειδών πτηνών. Ένα κουνούπι ως διαβιβαστής της ασθένειας, τσιμπά ένα μη μολυσμένο πουλί που ως ξενιστής ευνοεί την ανάπτυξη του ιού μέσα σε αυτό. Ένα μη μολυσμένο κουνούπι τσιμπά το πουλί που είναι φορέας της ασθένειας και με τη σειρά του μολύνεται και το ίδιο. Άλλοι οργανισμοί, όπως οι άνθρωποι και τα άλογα, είναι δευτερεύοντες φορείς, επειδή ο ιός δεν βρίσκει ευνοϊκές συνθήκες αναπτυξης μέσα σε αυτούς και έτσι οι άνθρωποι και τα άλογα θεωρούνται τελικοί ξενιστές του ιού επειδή δεν μπορούν να τον μεταδώσουν σε άλλους οργανισμούς.