Κατοχή της Ελλάδας (1941-1944): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 102:
Αντίσταση υπήρξε και στις πόλεις. Η αντιστασιακή οργάνωση [[Πανελληνίου Ενώσεως Αγωνιζομένων Νέων|ΠΕΑΝ]] ανατίναξε τα γραφεία του φιλογερμανικού φασιστικού κόμματος [[Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση|ΕΣΠΟ]], στις 20 Σεπτεμβρίου 1942. Η ενέργεια αυτή που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 29 μελών της ΕΣΠΟ και 48 Γερμανών αξιωματικών θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα σαμποτάζ που διοργανώθηκαν στην κατεχόμενη Ευρώπη.<ref>[https://www.kathimerini.gr/406027/article/epikairothta/ellada/to-megalytero-sampotaz-sthn-katexomenh-eyrwph Καθημερινή] Το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη</ref><ref>[https://www.sansimera.gr/articles/309 Αφιερώματα, η ανατίναξη του κτιρίου της ΕΣΠΟ]</ref> Στις 24 και 25 Μαρτίου του 1942 κηρύχθηκε στην Αθήνα η πρώτη απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη. Στις 16 Απριλίου κηρύχθηκε [[Απεργία των δημοσίων υπαλλήλων Απριλίου 1942|νέα απεργία]] που έληξε στις 21 Απριλίου με ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών. Στις 24 Φεβρουαρίου και στις 5 Μαρτίου του 1943 κηρύχθηκε μεγάλη απεργία ενώ παράλληλα το [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΑΜ]] οργάνωσε ογκώδεις διαδηλώσεις στην Αθήνα με σκοπό την ματαίωση της επαπειλούμενης επιστράτευσης Ελλήνων για να σταλούν εργάτες στην Γερμανία. Η απεργία οδήγησε σε ματαίωση των σχεδίων για επιστράτευση.<ref>[https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=2/3/2008&pageNo=21 Ριζοσπάστης] Οι δύο κόσμοι: Η Ελλάδα στις 5 Μαρτίου 1943</ref><ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=154729 Ελευθεροτυπία] Γεγονότα σταθμοί του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα</ref> Στο ενδιάμεσο διάστημα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, πέθανε ο ποιητής [[Κωστής Παλαμάς]]. Η κηδεία του μετατράπηκε σε αυθόρμητη διαδήλωση του λαού της Αθήνας κατά των κατακτητών.<ref>[http://www.ime.gr/chronos/14/gr/1940_1945/resistance/04.html Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, η αντιστασιακή δράση στην ύπαιθρο και στις πόλεις]</ref> Μεγάλα συλλαλητήρια πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας στις 10 Ιουλίου 1943 εναντίον της πιθανολογούμενης επέκτασης της βουλγαρικής ζώνης κατοχής. Για τον ίδιο λόγο πραγματοποιήθηκε μεγάλη απεργία στην Αθήνα, στις 22 Ιουλίου 1943. Η διαδήλωση που υπήρξε ογκώδης αντιμετωπίστηκε βίαια από τις δυνάμεις κατοχής και σκοτώθηκαν τριάντα συνολικά διαδηλωτές.<ref>[https://www.rizospastis.gr/story.do?id=369988 1943: Ριζοσπάστης] Διαδήλωση κατά της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής</ref> Γενικά για έναν γερμανό στρατιώτη, οι Γερμανοί σκότωναν 10 Έλληνες, για έναν αξιωματικό 100 και για συνταγματάρχες και στρατηγούς πάνω από 1000.
 
Τον Σεπτέμβριο του [[1944]] στην [[Προσοτσάνη]] και ενώ η ευρύτερη Ανατολική Μακεδονία βρισκόταν ακόμη υπό την [[Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1941-44)|κατοχή των Βουλγάρων]], ο δημοδιδάσκαλος Κώστας Καζάνας μαζί με τον Αστέριο Αστεριάδη υπέστειλαν τη βουλγαρική σημαία και ύψωσαν την ελληνική, στην κεντρική πλατεία της πόλης, παρά την τρομοκρατία και τις απειλές των κατακτητών.<ref>«{{cite book|last=Βουλτσιάδης|first=Γεώργιος|title=Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία» Γ.Βουλτσιάδη, |year=1995|location=Θεσσαλονίκη 1995|isbn=9780007814404|pages=319}}</ref> Το γεγονός αυτό καταδίκασε τον Κώστα Καζάνα σε εξορία στις φυλακές στη [[Σόφια]] αλλά αποτέλεσε πλήγμα προς τις φασιστικές βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής και ταυτόχρονα αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων αγωνιστών και του τοπικού πληθυσμού. Είναι η μοναδική υποστολή σημαίας [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|Δύναμης του Άξονα]] που συνέβη υπό το φως της ημέρας και υπό το βλέμμα των Στρατιωτικών Δυνάμεων Κατοχής, σε ολόκληρη την κατακτημένη [[Ευρώπη]].<ref>«Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία» Γεωργίου Κ. Βουλτσιάδη, σ.319, Θεσσαλονίκη 1995</ref><ref>[https://ergasia-press.gr/o-mikrasiatis-dimodidaskalos-kai-antistasiakos-kostas-kazanas/ Ο Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος και αντιστασιακός Κώστας Καζάνας, ergasia-press.gr, 27/12/2020]</ref>
 
==Συνεργασία με τους κατακτητές==