Στάθης Λιβαθινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Εργάστηκε ως ηθοποιός με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη (1981-3).

Έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις. Κάποιες από αυτές είναι: ''Πεθαίνω σα χώρα'' του Δ. Δημητριάδη, ''Το κτήνος στο φεγγάρι'' του Καλινόσκι, ''Πριν την αποχώρηση'' του Τόμας Μπέρνχαρντ, ''Φρεναπάτη'' του Κούσνερ, Οικόπεδα με θέα του Ντ. Μάμετ, ''Αγάπης αγώνας άγονος'' του [[Σαίξπηρ]], ''[[Μήδεια (τραγωδία)|Μήδεια]]'' του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]], ''Βάσσα'' του Γκόρκι, ''Ηλίθιος'' του [[Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι]], ''Ένας ήρωας, το καμάρι της Δύσης'' του Τζ.Μ.Σινγκ, ''Bασιλιάς Ληρ'' του Ο. Σαίξπηρ, ''Ερωτόκριτος ''του Β. Κορνάρου, ''Φόνισσα ''του Α. Παπαδιαμάντη, ''Ιλιάδα '' του Ομήρου, ''Ο γάμος του Φίγκαρο ''του Πιέρ Μπωμαρσαί.

Από το [[2001]] εως το [[2007]] υπήρξε υπεύθυνος της Πειραματικής Σκηνής του [[Εθνικό Θέατρο|Εθνικού Θεάτρου]] και του Εργαστηρίου Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας. Υπό τη διεύθυνσηδιεύθυνσή του η Πειραματική Σκηνή γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση. Οι παραστάσεις που ανέβασε εκεί μαζί με τους στενούς του συνεργάτες - τον ποιητή Στρατή Πασχάλη,το μουσικό Θοδωρή Αμπαζή, τη σκηνογράφο Ελένη Μανωλοπούλου - και την ομάδα των ηθοποιών που συγκέντρωσε - [[Δημήτρης Ήμελλος]], Νίκος Καρδώνης, Βασίλης Ανδρέου, Δημήτρης Παπανικολάου, [[Μαρία Ναυπλιώτου]], Μαρία Σαββίδου, κ.α.- δημιούργησαν μεγάλη αίσθηση στο θεατρικό χώρο και έγιναν πόλος έλξης του κοινού. Η παράσταση,μάλιστα, της Πειραματικής Σκηνής με τη διασκευή του "Ηλίθιου" του Φ. Ντοστογιέφσκι αναδείχτηκε καλύτερη παράσταση για τη σεζόν 2006-2007 από τους αναγνώστες του περιοδικού "Αθηνόραμα".

Έχει διδάξει Σκηνοθεσία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών (1997-1999) και Υποκριτική και Σκηνοθεσία στο Τμήμα Μετεκπαίδευσης Ηθοποιών του Πανεπιστημίου Harvard της Βοστώνης.[http://www.sgt.gr/uploads/Stathis-Livathinos%20GR.pdf]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}