Ζάκρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ζάκρος''' είναι χωριό στην [[ανατολή|ανατολική]] [[ακτή]] της [[Κρήτη|Κρήτης]]. Διοικητικά υπάγεται στον [[Δήμος Σητείας|δήμο Σητείας]] (πρώην [[δήμος Ιτάνου|δήμο Ιτάνου)]] του [[Νομός Λασιθίου|νομού Λασιθίου]]. Στην περιοχή βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Μινωικής πόλης της Ζάκρου και αποτελούν σήμερα σημαντικό [[αρχαιολογικός χώρος|αρχαιολογικό χώρο]] του [[Μινωικός πολιτισμός|Μινωικού πολιτισμού]]. Θεωρείται ότι υπήρξε ένα από τα τέσσερα κύρια διοικητικά κέντρα των Μινωιτών, ενώ το προστατευμένο [[λιμάνι]] της και η στρατηγική της θέση την κατέστησαν σημαντικό εμπορικό κέντρο για το [[εμπόριο]] προς τα ανατολικά.

Στην πόλη κυριαρχούσε το [[παλάτι της Ζάκρου]], το οποίο κτίστηκε το 1900 [[π.Χ.]] περίπου, ξανακτίστηκε το 1600 π.Χ περίπου και καταστράφηκε το 1450 π.Χ μαζί με τα υπόλοιπα κύρια κέντρα του Μινωικού πολιτισμού. Σήμερα τα [[ερείπια]] του [[παλάτι|παλατιού]], που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα, στην Κάτω Ζάκρο, είναι εμφανή και επισκέψιμα, καθιστώντας τη Ζάκρο δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Η Ζάκρος μερικές φορές χωρίζεται ''Πάνω Ζάκρο'', το τμήμα που βρίσκεται ψηλότερα στο [[λόφος|λόφο]], και ''Κάτω Ζάκρο'', το τμήμα που είναι κοντά στη [[θάλασσα]]. Ένα [[φαράγγι]], γνωστό ως το «''Φαράγγι των νεκρών''» διασχίζει τόσο το πάνω όσο και το κάτω τμήμα της αρχαίας πόλης και φέρει το όνομά του από τους πολυάριθμους [[τάφος|τάφους]] της Μινωικής Εποχής, που βρέθηκαν στις [[Σπήλαιο|σπηλιές]] κατά μήκος των πλευρών του.

Η Ζάκρος ανασκάφηκε πρώτη φορά από τον ''Ντ. Χόγκαρθ'' της [[Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών|Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών]] οπότε και αποκαλύφθηκαν δώδεκα [[σπίτι|σπίτια]], όμως η [[ανασκαφή]] σταμάτησε. Το [[1961]] ο [[Νικόλαος Πλάτων]] ξεκίνησε εκ νέου την ανασκαφή και ανακάλυψε το Παλάτι της Ζάκρου. Στον χώρο ανακαλύφθηκαν επίσης αγγεία<ref>''Η χρονιά των ανασκαφών'', Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 139, Καθημερινή (1997)</ref> καθώς και [[αργιλική πλάκα|αργιλικές πλάκες]] με [[επιγραφή|επιγραφές]] σε [[Γραμμική Α]]<ref>Jan G. P. Best and Fred Woudhuizen, ''Lost Languages from the Mediterranean'', 1989, Brill Archive ISBN 90-04-08934-9</ref>. Τέλος ανακαλύφθηκε αρχαίος [[λαβύρινθος]] όμοιος με αυτούς της [[Κνωσός|Κνωσού]] και της [[Φαιστός|Φαιστού]]<ref>Rodney Castleden (1990) ''The Knossos Labyrinth: A New View of the 'Palace of Minos' at Knosos'', Routledge ISBN 0-415-03315-2</ref><ref>[http://themodernantiquarian.com/site/10857/phaistos.html#fieldnotes C.Michael Hogan, ''Knossos Fieldnotes'', The Modern Antiquarian (2007)]</ref>. Η αρχιτεκτονική δομή του ανακτόρου ακολουθεί εκείνη των άλλων μινωικών ανακτόρων του νησιού: γύρω από μία κεντρική αυλή αναπτύσσονται τα υπόλοιπα κτίρια (εργαστήρια, δωμάτια κατοικίας κ.ά.), υπάρχουν αίθουσες με πολύθυρα και δεξαμενές καθαρμών.