Σωτηρία Μπέλλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Βιογραφία: πανομοιότυπη παραπομπή 2 φορές Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
||
Γραμμή 20:
Παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Ο άντρας της ήταν μέθυσος, ενώ κατά τη διάρκεια ενός από τους ξυλοδαρμούς η Σωτηρία έριξε βιτριόλι στο πρόσωπό του. Για αυτό το γεγονός καταδικάστηκε σε τρία χρόνια στη φυλακή, από τα οποία εξέτισε έξι μήνες. Μετά την αποφυλάκισή της επιστρέφει στην οικογένειά της, αλλά μετά από προστριβές με τους δικούς της μετακομίζει στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1940, ακριβώς με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, και δίνει μόνο αγώνα για την επιβίωση.
Συμμετείχε ενεργά στην [[Εθνική Αντίσταση]] με το [[ΕΑΜ]]. Έλαβε μέρος στη Μάχη της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 1944, τραυματίστηκε και στη συνέχεια αντιμετώπισε της συνθήκες φυλακής και της απομόνωσης μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες. Κατά την αντιστασιακή της δράση μετέφερε μηνύματα σε γιάφκες και συμμετείχε στην οργάνωση συσσιτίων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Μάλιστα η δράση της είχε αποτέλεσμα τη σύλληψή της το 1943 μετά από προδοσία και το βασανισμό της στα διαβόητα κρατητήρια της οδού Μέρλιν ([[Αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα]]), όπου βασανίστηκε για πολλές μέρες.<ref name="katiousa1">{{Cite web | url=http://www.katiousa.gr/istoria/prosopa-istoria/sotiria-mpellou-den-eimai-voulgara-eimai-ellinida/ |title=Σωτηρία Μπέλλου: «Δεν είμαι Βουλγάρα, είμαι Ελληνίδα», 15-12-2019, katiousa.gr |accessdate=2019-12-30 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20191230102001/http://www.katiousa.gr/istoria/prosopa-istoria/sotiria-mpellou-den-eimai-voulgara-eimai-ellinida/ |archivedate=2019-12-30 |url-status=dead }}</ref>
Μετά την απελευθέρωση κι αφού έχει γνωρίσει την αγριότητα και τις εμφυλιοπολεμικές διώξεις, γνωρίζεται με τον [[Βασίλης Τσιτσάνης|Βασίλη Τσιτσάνη]]<ref>Για τη ... Σωτηρία της μνήμης της,ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ,Κυριακή 27 Αυγούστου 2000.[http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=407320&publDate=27/8/2000]</ref>.
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο απελευθερώνεται και το 1947 προσελήφθη ως τραγουδίστρια σε ένα κέντρο διασκέδασης στην Αθήνα με τον Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος την ανακάλυψε και του οποίου τα τραγούδια είναι τα πιο σημαντικά του ρεπερτορίου της. Το 1948 μια ομάδα φανατικών ακροδεξιών εισήλθαν στο χώρο που τραγουδούσε και την ξυλοκόπησαν με το χαρακτηρισμό «Βουλγάρα» (κομμουνίστρια), χωρίς ούτε οι μουσικοί και ούτε ίδιος ο Τσιτσάνης να τολμήσουν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους.<ref name="katiousa1"/><ref>{{Cite web |url=http://www.katiousa.gr/afieromata-istoria/100-chronia-kke-50-chronia-kne/schesi-tis-sotirias-mpellou-kke-kai-charilao/ |title=Η σχέση της Σωτηρίας Μπέλλου με το ΚΚΕ και το Χαρίλαο |accessdate=2019-12-30 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20191230103543/http://www.katiousa.gr/afieromata-istoria/100-chronia-kke-50-chronia-kne/schesi-tis-sotirias-mpellou-kke-kai-charilao/ |archivedate=2019-12-30 |url-status=dead }}</ref><ref>[https://www.athensvoice.gr/this-day/368341_sotiria-mpelloy-i-arhontissa-toy-rempetikoy-tragoydioy Σωτηρία Μπέλλου: Η αρχόντισσα του ρεμπέτικου τραγουδιού, athensvoice, 22 Αυγούστου 2017]
Παρ' όλα αυτά σύντομα αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερες ερμηνεύτριες στα ρεμπέτικα. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της είναι τα ''Συννεφιασμένη Κυριακή'', ''Τα Καβουράκια'' και ''Όταν Πίνεις Στην Ταβέρνα'' του Βασίλη Τσιτσάνη, με τις οποίες καθιερώθηκε στο χώρο της λαϊκής μουσικής. Πέραν του Τσιτσάνη, συνεργάστηκε και με πολλούς άλλους συνθέτες, μεταξύ των οποίων οι [[Γιάννης Παπαϊωάννου]] (''Άνοιξε, Άνοιξε'') <ref>Η ομιλία Χατζιδάκι για το ρεμπέτικο, Καθημερινή, 27/07/12.[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_22/07/2012_489859] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130810053939/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_22/07/2012_489859 |date=2013-08-10 }}</ref> και [[Απόστολος Καλδάρας]] (''Είπα Να Σβήσω Τα Παλιά'').
| |||