Αποστόλ Πέτκωφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Chalk19 μετακίνησε τη σελίδα Αποστόλ Πέτκωβ στη Αποστόλ Πέτκωφ πάνω από την ανακατεύθυνση: RV
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
 
Ο '''Αποστόλ ΠέτκωβΠέτκωφ''' (Πραγματικό όνομα: '''Αποστόλ Τερζίεφ'''), γνωστός και ως '''Αποστόλ Βοεβόδας''', ([[βουλγαρική γλώσσα|Βουλγαρικά]]: Апостол Петков) ([[Αξιούπολη|Μποέμιτσα (Αξιούπολη Κιλκίς)]], [[6 Μαΐου]] [[1869]] - [[Αμπελιές Πέλλας|Κρουσιάρι (Αμπελειές Πέλλας)]], [[2 Αυγούστου]] [[1911]]) ήταν [[Βούλγαροι|Βούλγαρος]]<ref>{{cite book|last=Καράβας|first=Σπύρος|title=Μυστικά και παραμύθια από την ιστορία της Μακεδονίας|year=2014|publisher=Βιβλιόραμα|location=Αθήνα|page=102|quote=βούλγαρου βοεβόδα Ἀποστόλ Πέτκωφ}}</ref> [[κομιτατζής]] και [[βοεβόδας]] (αρχηγός ένοπλης ομάδας) της [[Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση|Εσωτερικής Μακεδονο-Ανδριανουπολιτικής Επαναστατικής Οργάνωσης]] (ΕΜΑΟ-IMRO).
 
==Νεαρή ηλικία==
Ο Αποστόλ ΠέτκωβΠέτκωφ (άλλες γραφές: Απόστολ ΠετκώβΠετκώφ/ΠέτκοβΠέτκοφ/ΠετκόβΠετκόφ) γεννήθηκε στην κωμόπολη Μποέμιτσα (σημερινή [[Αξιούπολη]] Κιλκίς) στις 6 Μαΐου 1869 και το πραγματικό του επώνυμο ήταν Τερζίεφ.<ref>{{cite journal|last=Ιωαννίδου|first=Αλεξάνδρα|title=Σλαβικά κείμενα σε ελληνική γραφή: Δυο επιστολές του κομιτατζή Αποστόλ Πετκόφ|journal=Ίστωρ|volume=11|year=1998|url=http://www.academia.edu/23069849/Δυο_επιστολές_του_Α._Πετκόφ|page=63}}</ref> Ο οπλαρχηγός καπετάν [[Γκόνος Γιώτας]] ήταν πρώτος του ξάδερφος.<ref>{{Cite web |url=http://www.iospress.gr/ios2000/ios20001126a.htm |title="Ο εμφύλιος των προτομών". Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 26/11/2000 (ανάκτηση 4-1-2010) |accessdate=2009-12-30 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100407032253/http://www.iospress.gr/ios2000/ios20001126a.htm |archivedate=2010-04-07 |url-status=dead }}</ref><ref>{{cite journal|last=Κωστόπουλος|first=Τάσος|title=Ο εμφύλιος Μακεδονικός Αγώνας (1904-1908): εκδοχές του κρατικού μονοπωλίου της συλλογικής μνήμης|journal=Τα Ιστορικά|volume=23|issue=45|year=2006|page=401|url=https://www.academia.edu/22249393/Ο_εμφύλιος_Μακεδονικός_Αγώνας_1904-1908_εκδοχές_του_κρατικού_μονοπωλίου_της_συλλογικής_μνήμης}}</ref><ref>{{cite book|last=Καράβας|first=Σπύρος|title=Μυστικά και παραμύθια από την ιστορία της Μακεδονίας|year=2014|publisher=Βιβλιόραμα|location=Αθήνα|page=102}}</ref>
 
Ο ΠέτκωβΠέτκωφ αρχικά εργάστηκε ως επιστάτης της σιδηροδρομικής γραμμής [[Θεσσαλονίκη]]ς - [[Σκόπια|Σκοπίων]]. Το έτος 1892 μαζί με τον αδελφό του Τάνο και τρεις ακόμη άνδρες συγκρότησε τσέτα (αντάρτικη ομάδα, [[τουρκικά]] çete = ληστοσυμμορία) η οποία έδρασε στις περιοχές [[Γευγελή]]ς και [[Γιαννιτσά|Γιαννιτσών]], στο όρος Πάικο και στη λίμνη των Γιαννιτσών. Την ίδια εποχή στην κοιλάδα του Αξιού εμφανίστηκε και η ανταρτική ομάδα του Ιβάντσο Καρασουλιάτα,{{πηγή}} που για πολλά χρόνια ήταν βοεβόδας μιας τσέτας στην περιοχή της Γευγελής.<ref>Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, Συλλογή Φωτογραφιών, αριθμ. φωτογρ. 62.326. [http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?lq=&start=1459&show=1 (ανάκτηση 4-1-2010)]{{Dead link|date=Ιουνίου 2020 }}</ref>
 
==Βοεβόδας της ΕΜΕΟ==
 
 
Κατά το έτος 1897 ο [[Ντάμιεν ΓκρούεβΓκρούεφ]], ένας από τους ιδρυτές της [[ΕΜΕΟ]] που δρούσε στην κοιλάδα του Αξιού, συναντάται και μυεί τον Αποστόλ ΠέτκωβΠέτκωφ και τον Ιβάντσο Καρασουλιάτα στους σκοπούς της οργάνωσης. Την ίδια μέρα ο ιερωμένος της [[Βουλγαρική Εξαρχία|Βουλγαρικής Εξαρχίας]] Σταμάτ Τάντσεφ, ορκίζει τους δύο αντάρτες ως [[Μακεδονικός Αγώνας#Κομιτατζήδες|κομιτατζήδες]] της ΕΜΕΟ. Ο Αποστόλ Πέτκωφ γρήγορα δημιουργεί ισχυρό επαναστατικό δίκτυο στις περιοχές Γιαννιτσών και Γευγελής και γίνεται [[βοεβόδας]] της οργάνωσης ΕΜΕΟ. Ο στερημένος οποιασδήποτε μόρφωσης αυτός Βούλγαρος, αναδεικνύεται σε προστάτη του Βουλγαρισμού στην περιοχή. Χάρη στο γεγονός αυτό, κερδίζει την αναγνώριση του Βουλγαρικού λαού με την προσφώνησή του ''Ήλιος των Γιαννιτσών''.<ref>"Ο πληθυσμός προσκολλάται στον δικό του βοεβόδα-πατέρα, στον οποίο αφιέρωσε όχι ένα μόνο τραγούδι και τον στόλισε με το χαρακτηριστικό όνομα «Ήλιος των Γιαννιτσών». Ήλιος που με τις ακτίνες του χαράζει το σκοτάδι της δικής του δουλικής κακουχίας και ζεσταίνει την ψυχή του με γλυκιά ελπίδα." (βουλγαρικά) Христо Силянов, ''Освободителните борби на Македония'' (Απελευθερωτικές μάχες της Μακεδονίας), τόμ. II (κεφ. 2: "Борбите към Енидженското езеро" (Μάχες στη λίμνη των Γιαννιτσών)) [http://www.promacedonia.org/obm2/16a.html (ανάκτηση 23-1-2010)]</ref>
 
Ο Αποστόλ καταφέρνει να στρέψει στην οργάνωση τους περισσότερους σλαβόφωνους πατριαρχικούς της περιοχής Γουμένισσας, οι οποίοι εγκαταλείπουν το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] και τάσσονται με τη [[Βουλγαρική Εξαρχία]]. Κατά το έτος 1903 πατριαρχικοί Έλληνες απομένουν μόνο στη [[Γουμένισσα]] και στα χωριά [[Γρίβα Κιλκίς|Κρίβα (Γρίβα)]] και [[Άγιος Πέτρος Κιλκίς|Πέτροβο (Άγιος Πέτρος)]].<ref>Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рp. 102-103.</ref>
 
Ο Αποστόλ ΠέτκωβΠέτκωφ δημιουργεί στη λίμνη των Γιαννιτσών δίκτυο από καλύβες πάνω σε ξύλινους πασσάλους οι οποίες χρησιμεύουν ως καταφύγιο της τσέτας του. Μέχρι την εξέγερση του Ίλιντεν ο Αποστόλ ΠέτκωβΠέτκωφ διεξάγει πολυάριθμες αιματηρές μάχες (συμπεριλαμβάνονται και μερικές υδάτινες στη λίμνη των Γιαννιτσών) με τούρκικες τσέτες και αποσπάσματα στα χωριά [[Αγροσυκιά Κιλκίς|Γκούρμπες (Αγροσυκιά)]], [[Καστανερή Κιλκίς|Μπαροβίτσα (Καστανερή)]], [[Φιλυριά Κιλκίς|Λιμπάχοβο (Φιλυριά)]], [[Στάθης Κιλκίς|Τοσίλοβο (Στάθης)]], [[Γοργόπη]], [[Αξιούπολη|Μποέμιτσα (Αξιούπολη)]] και [[Γρίβα Κιλκίς|Κρίβα (Γρίβα)]]. Τη Μεγάλη Παρασκευή του έτους 1902 στο χωριό Γρίβα, η τσέτα του Αποστόλ Πέτκωφ καταδόθηκε από ντόπιους Έλληνες πατριαρχικούς και στη μάχη με [[Οθωμανοί|Οθωμανικό]] στρατό σκοτώνονται ο αδελφός του Τάνο, ο γραμματέας της τσέτας Ατανάς Τόντεφ και τα μέλη της τσέτας Ντιμίταρ Τσαβντάροφ, Ίτσο Προϊτσάκωφ και Μίτσο Μετρακουλιάτα.{{πηγή}}
 
==Συμμετοχή στην εξέγερση του Ίλιντεν==
Γραμμή 89:
<references />
 
{{DEFAULTSORT:ΠετκωβΠετκωφ Αποστολ}}
[[Κατηγορία:Βούλγαροι επαναστάτες]]
[[Κατηγορία:Βούλγαροι Μακεδόνες]]