Βιταμίνη Ε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8
Γραμμή 6:
Τόσο οι τοκοφερόλες όσο και ο τοκοτριενόλες υπάρχουν στις μορφές α, β, γ και δ, όπως καθορίζονται από τον αριθμό και τη θέση των μεθυλομάδων στον δακτύλιο χρωμανόλης. Και οι οχτώ μορφές έχουν ένα διπλό δακτύλιο χρωμανίου,<ref name=GOVe /> με μια υδροξυομάδα η οποία μπορεί να δώσει ένα άτομο [[υδρογόνο]]υ ώστε να εξουδετερώσει τις ελεύθερες ρίζες, και η υδρόφοβη πλευρική αλυσίδα, η οποία επιτρέπει τη διείσδυση σε βιολογικές μεμβράνες. Από τις διαφορετικές μορφές της βιταμίνης Ε, η γ-τοκοφερόλη είναι η πιο κοινή μορφή στη βορειοαμερικανική δίαιτα, αλλά α-τοκοφερόλη είναι πιο ενεργή βιολογικά.<ref name=lpi /><ref>{{cite journal | vauthors = Reboul E, Richelle M, Perrot E, Desmoulins-Malezet C, Pirisi V, Borel P | title = Bioaccessibility of carotenoids and vitamin E from their main dietary sources | journal = Journal of Agricultural and Food Chemistry | volume = 54 | issue = 23 | pages = 8749–55 | date = November 2006 | pmid = 17090117 | doi = 10.1021/jf061818s }}</ref> Το [[φοινικέλαιο]] είναι πηγή τοκοτριενόλων. Τόσο οι φυσικές όσο και οι συνθετικές τοκοφερόλες υπόκεινται σε οξείδωση και έτσι στα διαιτητικά σκευάσματα είναι εστεροποιημένες, δημιουργώντας την οξική τοκοφερόλη για λόγους σταθερότητας.<ref name="lpi" /><ref>{{cite book |last=Braunstein |first=Matthew H. |date=1 March 2006 |title=Focus on Vitamin E Research |url= |location= |publisher=Nova Science Publishers |page=vii |isbn=978-1-59454-971-7 |author-link=}}</ref>
 
Η βιταμίνη Ε ανακαλύφθηκε το 1922,<ref name=Evans1922>{{cite journal | vauthors = Evans HM, Bishop KS | journal = Science | volume = 56 | issue = 1458 | pages = 650–1 | date = December 1922 | pmid = 17838496 | doi = 10.1126/science.56.1458.650 | bibcode = 1922Sci....56..650E | jstor = 1647181 | title = On the Existence of a Hitherto Unrecognized Dietary Factor Essential for Reproduction }}</ref> απομονώθηκε το 1935<ref name=EWS>{{citation |title=Encyclopedia of World Scientists |pages=211–212 |isbn=978-1-4381-1882-6 | first = Elizabeth H. | last = Oakes | name-list-format = vanc |year=2007 |chapter=Emerson, Gladys Anderson|chapter-url=https://books.google.com/books?id=uPRB-OED1bcC&pg=PA211}}</ref> και συντέθηκε το 1938.<ref name=Karrer1938>{{cite journal | vauthors = Karrer P, Fritzsche H, Ringier BH, Salomon H | year = 1938 | title = Synthesis of α-Tocopherol (Vitamin E) | url = | journal = Nature | volume = 141 | issue = 3580| page = 1057 | doi = 10.1038/1411057d0 | bibcode = 1938Natur.141.1057K }}</ref> Επειδή η δράση ως βιταμίνη αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως απαραίτητη σε γονιμοποιημένα ωάρια τα οποία οδηγούσαν στη γέννηση ζωντανών μικρών (σε αρουραίους), της δόθηκε το όνομα «τοκοφερόλη», από τις ελληνικές λέξεις «τοκετός» και «φέρω».<ref name=Evans1936>{{cite journal| author1 = Evans HM | author2 = Emerson OH | author3 = Emerson GA. | title = The isolation from wheat germ oil of an alcohol, a-tocopherol, having the properties of vitamin E| journal = Journal of Biological Chemistry| date = 1936| volume = 113 | issue = 1| pages = 319–332| url = http://www.jbc.org/cgi/reprint/113/1/319| accessdate = 2020-09-09| archivedate = 2007-09-29| archiveurl = https://web.archive.org/web/20070929091434/http://www.jbc.org/cgi/reprint/113/1/319| deadurl = dead}}</ref> Η άλφα τοκοφερόλη, είτε εκχυλισμένη φυσικά από φυτικά έλαια ή, πιο συχνά, ως συνθετικική οξική τοκοφερόλη, είναι δημοφιλές συμπλήρωμα διατροφής, είτε μόνη της είτε σε πολυβιταμινούχα προϊόντα, και σε έλαια και κρέμες για χρήση στο δέρμα.<ref name="lpi" /><ref name=Sidgwick2015 />
 
== Παραπομπές ==