Στροφύλι Κηφισιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Στροφύλι αποτελεί περιοχή της Κηφισιάς, που ορίζεται από τους δρόμους Όθωνος, [[Εμμανουήλ Μπενάκης|Εμμανουήλ Μπενάκη]] και Τατοΐου. Αποτελεί συνοικία με αξιοθαύμαστο αρχιτεκτονικό θησαυρό, καθώς φιλοξενεί τις αρχοντικές κατοικίες πολλών ιστορικών προσωπικοτήτων, πολιτικών, καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος. Από την περιοχή διέρχεται το αρχαίο ρέμα της Πύρνας, με αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την πλούσια βλάστηση, αλλά και το δροσερό και υγιεινό κλίμα ο τόπος αυτός να αποτελέσει ισχυρό πόλο έλξης ώστε να κτίσουν εκεί τις ε επαύλεις τους πολλοί Αθηναίοι της ανώτερης οικονομικά τάξης στα τέλη του 19ου αιώνα.

 

 

Μετά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών Πειραιώς το 1868, αποφασίζεται η συνέχιση της γραμμής στα προάστια, αλλά και στα μεταλλεία του [[Λαύριο|Λαυρίου]]. Η εταιρεία Σιδηρόδρομοι Αττικής με διευθυντή τον Φωκίωνα Νέγρη, ανέλαβαν την υλοποίηση του έργου. Η επέκταση της γραμμής μέχρι το Λαύριο, ήταν αποτέλεσμα της συμφωνίας ανάμεσα στον διευθυντή των μεταλλείων [[Φωκίων Νέγρης|Φωκίωνα Νέγρη]] και τον Χαρίλαο Τρικούπη. Μετά από πολλές προτάσεις που απορρίφθηκαν αποφασίστηκε η επέκταση της γραμμής προς Βορρά μέσω Πατησίων, Ποδαράδων, όπως αποκαλούσαν τη Νέα Ιωνία, με σταθμό στο Ηράκλειο και μετά θα διακλαδιζόταν προς δύο κατευθύνσεις. Η μία προς Κηφισιά και η άλλη μέσω Φιλοθέης, Χαλανδρίου, Γέρακα, Κάντζας, Παιανίας, Κορωπίου, Μαρκοπούλου, Καλυβίων, Κερατέας και Θορικού και θα κατέληγε στο Λαύριο, όπου θα συνδεόταν με τα μεταλλεία της Γαλλικής Εταιρείας. Μία δεκαετία αργότερα, το 1901 οι Σιδηρόδρομοι Αττικής συνήψαν συμφωνία με το Ελληνικό Δημόσιο, για αναστολή της εξαγοράς του σιδηροδρόμου, με αντάλλαγμα την δημιουργία του Άλσους της Κηφισιάς, αλλά και τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης. Για την κατασκευή του Άλσους επιλέχθηκε η περιοχή ανάμεσα στην πλατεία Πλατάνου, η οποία ανήκε στον Κωνσταντινουπολίτη έμπορο Στέφανο Γεωργαντά και το σιδηροδρομικό σταθμό. Ο σιδηρόδρομος διέθετε εκδρομική - βιομηχανική διακλάδωση μέχρι το Στροφύλι και από εκεί στο Διόνυσο. Η σιδηροδρομική γραμμή Κηφισιάς - Στροφυλίου - Διονύσου η οποία αποτελούσε προέκταση της της γραμμής προς τα λατομεία της αγγλικής εταιρείας μαρμάρου GRECIAN MARBLES, 'Μάρμορ' LTD, στο Διόνυσο. Η γραμμή από το σταθμό της Κηφσιάς συνέχιζε βόρεια μέσω της οδού Στροφυλίου και διέσχιζε κάθετα με πασάγια τις οδούς Χαριλάπου Τρικούπη και Ελευθερίου Βενιζέλου.Μέσω της οδού Γεωργίου Παπανδρέου και Ρόδων, όπου διασταυρωνόταν με τη λεωφόρο Διονύσου και έφτανε στα λατομεία. Το 1938 το θηρίο έπαψε να λειτουργεί. <ref>{{Cite web|url=https://www.trenotita.gr/images/the-beast-from-Kifissia.pdf.pdf|title=Το θηρίο της Κηφισιάς|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>

Πολλές ιστορικές προσωπικότητες μεταξύ των οποίων ο [[Παύλος Μελάς]], η [[Πηνελόπη Δέλτα]], ο [[Στέφανος Στρέιτ]], ο [[Εμμανουήλ Μπενάκης]], ο Ιωάννης [[Οικογένεια Πεσμαζόγλου|Πεσμαζόγλου]], έχτισαν τα σπίτια τους στο Στροφύλι, και τώρα πολλά από αυτά λειτουργούν ως μουσειακοί χώροι.

 

* το εκκλησάκι της Παναγίας Ξυδού που κατά τον [[Αναστάσιος Ορλάνδος|Αναστάσιο Ορλάνδο]] πήρε το όνομα από τον ιδιοκτήτη του, στην οδό Τατοΐου, σε ένα όμορφο φυσικό τοπίο

* το Τμήμα Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, που στεγάζεται στο σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα

 

== Παραπομπές ==