Πανεπιστήμιο Γέιλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 46:
Επίσης το πανεπιστήμιο είναι διάσημο για τις συλλογές τις οποίες έχει στην ιδιοκτησία του. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το κεντρικό κτίριο της βιβλιοθήκης έχει 4 εκατομμύρια τόμους. Επίσης αξιόλογη είναι και η συλλογή έργων τέχνης του πανεπιστημίου, το οποίο περιέχει κυρίως έργα [[μοντέρνα τέχνη|μοντέρνας τέχνης]]. Το μουσείο Γέιλ για τη βρετανική τέχνη, το οποίο στεγάζεται σε κτήριο του γνωστού αρχιτέκτονα Λούις Καν, φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή βρετανικής τέχνης εκτός συνόρων της Μεγάλης Βρετανίας.
=== 19ος αιώνας ===
Η αναφορά του Yale του 1828 ήταν μια δογματική υπεράσπιση του λατινικού και ελληνικού προγράμματος σπουδών εναντίον κριτικών που ήθελαν περισσότερα μαθήματα σε σύγχρονες γλώσσες, μαθηματικά και επιστήμη. Σε αντίθεση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ευρώπη, δεν υπήρχε εθνικό πρόγραμμα σπουδών για κολέγια και πανεπιστήμια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όσον αφορά τους φοιτητές και την οικονομική υποστήριξη, οι ηγέτες των κολεγίων προσπάθησαν να διατηρήσουν τις απαιτήσεις τους για καινοτόμες ενέργειες. Ταυτόχρονα, συνειδητοποίησαν ότι ένα σημαντικό μέρος των μαθητών τους και των υποψήφιων φοιτητών απαιτούσαν ένα κλασικό υπόβαθρο. Η αναφορά του Yale σήμαινε ότι οι κλασικές σπουδές δεν θα εγκαταλειφθούν. Όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα πειραματίστηκαν με αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, με αποτέλεσμα να κάνουν συχνά πισωγυρίσματα. Στο περιβάλλον της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εξισορρόπηση της αλλαγής με την παράδοση ήταν μια κοινή πρόκληση, διότι κανείς δεν μπορούσε να είναι εντελώς μοντέρνος ή εντελώς κλασικός.<ref name=yu30>Michael S. Pak, "The Yale Report of 1828: A New Reading and New Implications," History of Education Quarterly 2008 48(1): 30–57</ref><ref name=yu31>Urofsky, Melvin I. (1965). "Reforms and Response: The Yale Report of 1828". History of Education Quarterly. 5 (1): 53–67</ref> Μια ομάδα καθηγητών στο Yale και υπουργών διατύπωσαν μια συντηρητική απάντηση στις αλλαγές που επέφερε ο βικτοριανός πολιτισμός. Επικεντρώθηκαν στην ανάπτυξη ενός ολόκληρου ανθρώπου με θρησκευτικές αξίες αρκετά ισχυρές για να αντισταθούν στους πειρασμούς από μέσα, αλλά αρκετά ευέλικτοι για να προσαρμοστούν στους «ισμούς» (επαγγελματισμός, υλισμός, ατομικισμός και καταναλωτισμός) που τον δελεάζουν από έξω.<ref name=yu32>Louise L. Stevenson, Scholarly Means to Evangelical Ends: The New Haven Scholars and the Transformation of Higher Learning in America, 1830–1890 (1986)</ref>
Ανάμεσα στους αποφοίτους του πανεπιστημίου συγκαταλέγονται ισχυρές προσωπικότητες όπως οι [[Τζωρτζ Μπους (νεότερος)|Τζωρτζ Μπους τζούνιορ]], [[Τζωρτζ Μπους (πρεσβύτερος)|Τζωρτζ Μπους ο πρεσβύτερος]], [[Μπιλ Κλίντον]] κ.α.
| |||