Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον χώρο αυτό καταλάμβανε αρχικά η οικία του του Αθηναίου τραπεζίτη και πολιτικού [[Αλέξανδρος Κοντόσταυλος|Αλέξανδρου Κοντόσταυλου]]. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το [[Ναύπλιο]] στην Αθήνα το 1833, ο βασιλιάς [[Όθων Α΄ της Ελλάδας|Όθωνας]] επέλεξε το κτήριο ως προσωρινό χώρο κατοικίας του, κατά τη διάρκεια της κατασκευής των [[Παλαιά Ανάκτορα|Ανακτόρων]] (που σήμερα στεγάζουν τη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]]). Το 1835, χτίστηκε μια μεγάλη αίθουσα χορού και συμποσίων, και μετά την [[Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου|Επανάσταση του 1843]], η οποία οδήγησε τον Όθωνα στην παροχή [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Συντάγματος]], η Εθνική Αντιπροσωπεία συνεδρίασε στον χώρο. Τον Οκτώβριο του 1854, όμως, το κτήριο καταστράφηκε από πυρκαγιά. Η κατασκευή του νέου κτηρίου ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1858, με τα έργα να καθοδηγούνται από τη Βασίλισσα [[Αμαλία της Ελλάδας|Αμαλία]], σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα [[Φρανσουά Μπουλανζέ]] ''(François Boulanger)''. Τα έργα σταμάτησαν την επόμενη χρονιά ελλείψει οικονομικών πόρων, και ξεκίνησαν μετά την εκθρόνιση του Όθωνα το 1863. Τα σχέδια τροποποιήθηκαν από τον Έλληνα αρχιτέκτονα [[Παναγής Κάλκος|Παναγιώτη Κάλκο]], και η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1871. Την κατασκευή των εδράνων ανέλαβε ένας ξυλουργός με το επώνυμο "Σακελλαρίου". Κατά τη διάρκεια των έργων, το Κοινοβούλιο στεγαζόταν στο πίσω μέρος της πλατείας, σε ένα κτήριο από τούβλα, που χτίστηκε βιαστικά το 1863, και έγινε ευρέως γνωστό με το όνομα «Η Παράγκα».[[Αρχείο:Kolokotronis_statue_Athens.jpg|μικρογραφία|240x240εσ|Το μπρούντζινο άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, από το Λάζαρο Σώχο, μπροστά από το κτίριο του κοινοβουλίου.]]Το Ελληνικό Κοινοβούλιο παρέμεινε εδώ από το 1875 έως τη μεταφορά του στον σημερινό του χώρο, τα Παλαιά Ανάκτορα, το 1935. Έτσι λοιπόν, εδώ πραγματοποιήθηκαν μερικά από τα πιο ταραχώδη και σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, όπως η δολοφονία του Πρωθυπουργού [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Θεόδωρου Δηλιγιάννη]] στα σκαλοπάτια του μεγάρου στις 13 Ιουνίου 1905, και η διακήρυξη της [[Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία|Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας]] στις 25 Μαρτίου 1924.