Αθεϊσμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8690558 από τον Cinadon36 (Συζήτηση)
Ετικέτες: Αναίρεση Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Τυφλή αναιρεση-εκδικητική επεξεργασία
Ετικέτες: Αναίρεση Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 4:
Ο αθεϊσμός εμφανίστηκε περίπου την ίδια χρονική περίοδο στην Αρχαία Ελλάδα και την Κίνα. Επεκτάθηκε στην Αρχαία Ρώμη, αλλά εξασθένισε δραματικά κατά την περίοδο του Μεσαίωνα στην Ευρώπη. Μετά την αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, ο αθεϊσμός εμφανίστηκε ξανά στην Ευρώπη, και επηρέασε αρκετά φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα του [[19ος αιώνας|19ου]] και [[20ός αιώνας|20ου αιώνα]]. Σήμερα οι άθεοι αριθμούν σημαντικά ποσοστά -αν και δύσκολο να καταμετρηθούν επακριβώς εξ αιτίας της πληθώρας ορισμών- και είναι σε ανάπτυξη κυρίως σε ευρωπαϊκές χώρες, την Αυστραλία και τον Καναδά{{sfn|Zuckerman|2007|p=47 & 61}}
 
Τα επιχειρήματα για τον αθεϊσμό κυμαίνονται από φιλοσοφικά σε κοινωνικά και ιστορικά. Η λογική για να μην πιστεύει κάποιος σε θεό, περιλαμβάνει επιχειρήματα τα οποία δείχνουν την έλλειψη εμπειρικών δεδομένων,{{sfn|Shook}}{{sfn|Various authors}} το [[πρόβλημα του κακού]], το [[επιχείρημα της θρησκευτικής ποικιλομορφίας]], την [[Αρχή της επαλήθευσης|απόρριψη θέσεων που δεν μπορούν να επαληθευτούν]] και το [[Eπιχείρημα από τη μη πίστη]].{{sfn|Drange|1996}} Υπερασπιστές του αθεϊσμού ισχυρίζονται πως το ''βάρος της απόδειξης'' είναι στους ώμους των [[θεϊσμός|θεϊστών]] να αποδείξουν την ύπαρξη του θεού.{{sfn|Smart|2016}}<ref>{{harvnb|Stenger|2007|pp=17–18}}, citing {{cite book |last=Parsons |first=Keith M. |title=God and the Burden of Proof: Plantinga, Swinburne, and the Analytical Defense of Theism |url=https://archive.org/details/godandtheburdeno0000pars |year=1989 |location=Amherst, New York |publisher=Prometheus Books |isbn=978-0-879-75551-5}}</ref> Παρόλο που ορισμένοι άθεοι έχουν υιοθετήσει [[κοσμικές φιλοσοφίες]], όπως για παράδειγμα ο [[ανθρωπισμός]], δεν υπάρχει μία ιδεολογία ή συμπεριφορά την οποία αποδέχονται όλοι οι άθεοι. <ref>{{harvnb|Baggini|2003|pp=3–4}}.</ref>.Όπως και το αντίστροφο : στον ίδιο θεό δεν πιστεύουν όλοι οι ένθεοι.
 
Οι άθεοι αναλόγως των επιχειρημάτων που εκφράζουν μπορούν να ταξινομηθούν σε διάφορες κατηγορίες, ''σκληρός'' ή ''μαλακός'' αθεϊσμός (σκληρός δηλώνει καταφατικά πως δεν υπάρχουν Θεοί ή Θεός, ενώ μαλακός περιλαμβάνει τις υπόλοιπες μορφές αθεϊσμού).{{sfn|Smith|1979|p=13-18}} "''Νέοι άθεοι''" ονομάζεται μια ομάδα άθεων συγγραφέων οι οποίοι προσέλκυσαν τα φώτα της δημοσιότητας με την επιθετική τους γλώσσα απέναντι στις θρησκείες.{{sfn|Hooper}} Οι άθεοι σήμερα τονίζουν την ανάγκη για εκκοσμίκευση του κράτους και της εκπαίδευσης, η οποία, πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως εργαλείο για κατήχηση των παιδιών σε θρησκείες.{{sfn|Ulvaeus|2009}}
Γραμμή 144:
Ο μεταφυσικός αθεϊσμός συμπεριλαμβάνει όλες τις σχολές σκέψεις οι οποίες σχετίζονται με τον [[μονισμός|μονισμό]] (ομοιογένεια της πραγματικότητας). Ο μεταφυσικός αθεϊσμός μπορεί να είναι α)απόλυτος- ρητή άρνηση της ύπαρξης του θεού και σχετίζεται με τον υλιστικό μονισμό (όλων των ειδών υλιστικού μονισμού, από τα αρχαία χρόνια ως την σύγχρονη εποχή) και β) σχετικός- μη σαφής άρνηση του Θεού σε κάθε φιλοσοφία που ενώ αποδέχεται την ύπαρξη ενός απόλυτου Όντος, δεν του αποδίδουν τις ιδιότητες που συνήθως χαρακτηρίζουν τον θεό: υπερβατικός, πρόσωπο, ενότητα. Αυτή η ιδεαλιστική μορφή μονισμού σχετίζεται με τον [[ντεϊσμός|ντεϊσμό]] και [[πανθεϊσμός|πανθεϊσμό]]"<ref>{{harvnb|Zdybicka|2005|p=19}}.</ref>
 
[[File:Epikouros BM 1843.jpg|thumb|left|Στον [[Επίκουρος|ψευδ-Επίκουρο]] του Ντέιβιντ Χιούμ αποδίδεται το πρώτο παράδειγμα του [[πρόβλημα του κακού|προβλήματος του κακού]]. Ο Ντέιβιντ Χιούμ στο έργο του ''[[Διάλογοι για τη φυσική θρησκεία]]'' το 1779 απέδωσε ερμηνευτικά χωρίς σαφή πηγήπαρέπεμψε στον Επίκουρο για το επιχείρημάεπιχείρημα του, καταγεγραμμένο υπό μορφή σειράς ερωτήσεων:{{sfn|Hume|1779}}<br>''«Θέλει ο Θεός να εμποδίσει το κακό αλλά δεν είναι ικανός; Τότε δεν είναι παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δε θέλει; Τότε δεν είναι πανάγαθος. Και θέλει και μπορεί; Τότε γιατί υπάρχει το κακό; Δεν θέλει ούτε μπορεί; Τότε γιατί να τον αποκαλούμε Θεό;»'' Το κείμενο αυτό δεν υπάρχει σε αρχαίο ελληνικό πρωτότυπο. Επίσης σε αυτό θεωρείται αυτόγονο [[μεταφυσική|μεταφυσικό]] κριτήριο η ηθική, και όχι μη μονόδρομη συμπεριφορά η οποία αναπτύσσεται σε κάποιο πλαίσιο (αυτοσεβασμός, οικογένεια, κοινωνία κτλ). Ο πραγματικός Επίκουρος ήταν θεϊστής<ref>https://plato.stanford.edu/entries/epicurus/ Epicurus - Stanford Encyclopedia of Philosophy</ref>. Μάλιστα θεωρούσε ότι υπάρχει ελεύθερη θέληση βασισμένη σε ψυχικό έλεγχο της τυχαίας ατομικής κίνησης (Brownian motion)<ref>https://plato.stanford.edu/entries/atomism-ancient/ Ancient Atomism - Stanford Encyclopedia of Philosophy</ref>, θεώρηση ασύμβατη με την σύγχρονη επιστήμη.]]
 
=== Λογικά Επιχειρήματα ===