Νεολιθικά ορυχεία πυριτόλιθου στο Σπιέν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
έναρξη λήμματος, εισαγωγή κουτιού πληροφοριών |
Περιγραφή ορυχείων, εισαγωγή εικόνων και παραπομπών |
||
Γραμμή 14:
| Σύνδεσμος = http://whc.unesco.org/en/list/1200
}}
Τα '''Νεολιθικά ορυχεία πυριτόλιθου στο Σπιέν''' είναι από τα μεγαλύτερα και αρχαιότερα [[Νεολιθική περίοδος|νεολιθικά]] ορυχεία πυριτόλιθου της βορειοδυτικής [[Ευρώπη]]ς. Βρίσκονται στο διαμέρισμα Σπιέν της πόλης [[Μονς]] του [[Βέλγιο|Βελγίου]]<ref>
{{cite web |author = |title = Mines de Spiennes |url = http://www.minesdespiennes.org/ |publisher = Επίσημος ιστότοπος των Ορυχείων |date = |accessdate = 21 Φεβρουαρίου 2021 }}</ref>. Τα ορυχεία χρησιμοποιήθηκαν κατά την Μέση και τη Νεότερη Νεολιθική εποχή, δηλαδή μεταξύ 4.300 και 2.200 π.Χ. Συμπεριλήφθηκαν στον [[Κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς|Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς]] της [[UNESCO]] το 2000. ==Περιγραφή==
Η ανακάλυψή των ορυχείων έγινε το 1843, οι πρώτες ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν από τον μηχανικό μεταλλείων Αλφόνς Μπριάρ και τους συνεργάτες του κατά τη διάρκεια της κατασκευής σιδηροδρόμων το 1867. Τα αποτελέσματα αυτών των ανασκαφών παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Προϊστορικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις [[Βρυξέλλες]] το 1872. Ανάλογες ανασκαφικές έρευνες έχουν διενεργηθεί πολλές φορές από τότε μέχρι τις ημέρες μας. Τον 20ο αιώνα η τοποθέτηση ενός αγωγού αερίου προκάλεσε αλλοίωση στο πάνω μέρος των αξόνων σε έκταση περίπου 1800 τετραγωνικών μέτρων, πέραν τούτου ο χώρος έχει διατηρήσει την ακεραιότητά του. Υπουργικό διάταγμα της 7ης Νοεμβρίου 1991 προστατεύει τον παρακείμενο νεολιθικό οικισμό και τα ορυχεία ως αρχαιολογικά μνημεία.<ref name="UNESCO">
{{cite web
|author =
|title = Neolithic Flint Mines at Spiennes (Mons)
|url = https://whc.unesco.org/en/list/1006
|publisher = UNESCO
|date =
|accessdate = 21 Φεβρουαρίου 2021
}}</ref>
Τα ορυχεία του Σπιέν καλύπτουν πάνω από 1,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα (250 στρέμματα) και βρίσκονται 6,5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Μονς. Η τοποθεσία είναι γεμάτη με εκατομμύρια θραύσματα κατεργασμένου πυριτόλιθου και χιλιάδες φρεάτια εξόρυξης βαθιά 16 μέτρα, για την διάνοιξη των οποίων χρησιμοποιήθηκαν κέρατα ελαφιδών<ref>
{{cite book
|author = J.G.D. Clark
|title = Prehistoric Europe: the Economic Basis
|chapter = 7, Flint and stone
|publisher = Methuen & Co. Ltd.
|editor =
|url =
|year = 1952
|place = Λονδίνο
|pages = 222-224
|isbn =
}}</ref>. Κάτω από την επιφάνεια της γης υπάρχει ένα περίτεχνο δίκτυο σπηλαίων προσβάσιμο μέσω πολλών φρεατίων και αεραγωγών (με διάμετρο περίπου ενός μέτρου), το οποίο κατασκευάστηκε από τους κατοίκους της περιοχής κατά την νεολιθική περίοδο για την εξόρυξη του πυριτόλιθου.<ref group="Σημ">Οι πυριτόλιθοι είναι [[Ιζηματογενές πέτρωμα|ιζηματογενή πετρώματα]] κρυπτοκρυσταλλικής υφής, με μεγάλη ποικιλία ποιότητας και χρώματος.</ref>
[[Αρχείο:Minières_néolithiques_de_silex_-_Spiennes_(1).jpg | μικρογραφία | αριστερά |Στοά των νεολιθικών ορυχείων]]
Η περιοχή τεκμηριώνει το επίπεδο τεχνογνωσίας και τεχνολογικής επιδεξιότητας των νεολιθικών πληθυσμών και το πέρασμα από τα υπέργεια λατομεία σε υπόγεια ορυχεία για την εξόρυξη πρώτης ύλης. Τα ορυχεία αυτά χρησιμοποιήθηκαν για αρκετούς αιώνες και είναι επίσης αξιοσημείωτα για το γεγονός ότι συνδέονται άμεσα με έναν οικισμό της ίδιας περιόδου.<ref name="UNESCO"/> Οι έρευνες που έχουν γίνει μας προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την εξόρυξη των πυρήνων πυριτόλιθου, που πολλές φορές ζύγιζαν εκατοντάδες κιλά, και τις τεχνικές κατεργασίας τους. Από αυτούς τους πυρήνες παράγονταν πάμπολλες λεπίδες, κανονικές ως προς τις πλευρές και τις νευρώσεις. Οι λεπίδες αυτές αποτελούσαν την πρώτη ύλη για την κατασκευή αποκρουσμένων εργαλείων για κοπτικές κυρίως δραστηριότητες, και είτε προσαρμόζονταν σε ξύλινο στέλεχος (π.χ. συνενωμένες πολλές λεπίδες για την κατασκευή δρεπανιών, αιχμές βελών κλπ) είτε χρησιμοποιούνταν ως ανεξάρτητα μαχαίρια<ref>
{{cite book
|author =
|title = Νεολιθικός πολιτισμός στην Ελλάδα
|chapter = Οστέινα - λίθινα Εργαλεία
|publisher = Μουσείο κυκλαδικής τέχνης - Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή
|editor =
|url =
|year = 1996
|place = Αθήνα
|pages =103-4
|isbn = 960-7064-14-3
}}</ref>. Η διακίνηση του τελικού προϊόντος κάλυπτε μια περιοχή περίπου 150 χλμ και πολλές φορές η λείανση γινόταν στον τόπο προορισμού. Η διαδικασία λείανσης χρησίμευε στην ενίσχυση των λεπίδων, στη μείωση της τριβής τους με το ξύλο, στο οποίο προσαρμόζονταν, κάνοντας έτσι πιο ανθεκτικά τα εργαλεία.
[[Αρχείο:Neolithic_Flint_Mines_at_Spiennes_8.jpg | μικρογραφία |Πυριτόλιθος των νεολιθικών ορυχείων]]
Από το τέλος των προϊστορικών χρόνων η περιοχή δεν έχει γνωρίσει καμία σημαντική δραστηριότητα. Οι αρχαίοι χάρτες τη δείχνουν ως γεωργική γη, που βρίσκεται σε αγρανάπαυση στα τμήματα στα οποία η αφθονία πυριτόλιθου την έκανε ακατάλληλη για καλλιέργειες.<ref name="UNESCO"/>
== Σημειώσεις ==
<references group="Σημ" />
== Παραπομπές ==
<references />
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [https://www.youtube.com/watch?v=2MLCddZ3Upo YouTube, Neolithic Flint Mines at Spiennes (Mons) (UNESCO/NHK)]
| |||