Μικρασιατική Καταστροφή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:2149:845B:4400:2194:EDD8:228F:ED44 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό CubicStar Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 23:
Ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]] ηττήθηκε στις εκλογές από την Ηνωμένη Αντιπολίτευση του [[Δημήτριος Γούναρης|Δημήτρη Γούναρη]]. Μόλις ένα μήνα πριν, ο φίλα προσκείμενος στις συμμαχικές δυνάμεις Βασιλιάς [[Αλέξανδρος της Ελλάδας|Αλέξανδρος]], σε αντίθεση με τον φιλογερμανό πατέρα του<ref>{{Cite web |url=http://www.royalchronicles.gr/king-alexandre-a/ |title=Αλέξανδρος Α΄ – Βασιλεύς της μαχομένης την υστάτη ώρα Ελλάδος (1917-1920) |last=Ζολώτα, Π.Α. |accessdate=18 Μαρτίου 2020}}</ref>, πέθανε αιφνιδίως από δάγκωμα μαϊμούς.
Το Δεκέμβριο του [[1920]], ο [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Α΄]] επέστρεψε στο θρόνο ύστερα από [[Δημοψήφισμα του 1920|Δημοψήφισμα]]. Ο Κωνσταντίνος ήταν εξαιρετικά αντιπαθής στις δυνάμεις της Αντάντ -οι οποίες ήδη ήταν πολύ διστακτικές ως προς τη προέλαση του ελληνικού στρατού στην ενδοχώρα- για την ουδετερότητα που προσπάθησε να κρατήσει στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία, οι οποίες είχαν προειδοποιήσει την νέα κυβέρνηση για το τι θα σήμαινε μια πιθανή επιστροφή του Κωνσταντίνου στις σχέσεις τους με αυτή, βρήκαν το πρόσχημα που χρειάζονταν για να απαγκιστρωθούν από την εκστρατεία (ιδίως Γαλλία και Ιταλία) και παρέδωσαν διακοινώσεις με τις οποίες δεν αναγνώριζαν τον Κωνσταντίνο ως αρχηγό του κράτους, ενω πάγωσαν όλα τα δάνεια που είχανε δρομολογηθεί προς την Ελλάδα και την εξόφληση των πολεμικών αποζημιώσεων γιά τις επιτάξεις στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης.<ref>{{Cite book|title = Η Εθνική Τραγωδία|last = Ζολώτα|first = Αναστασίου Π.|publisher = |year = 1995|isbn = |location = Αθήνα, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημοσίας Διοικήσεως|pages = 44 και 58}}</ref> Μόνο η Αγγλία συνέχισε πλέον, αν και μόνο σε διπλωματικό επίπεδο<ref>Χρήστος Κονταρίδης, "Ο Οθωμανικός Στρατός (1299-1922)-οργάνωση, οπλισμός, τακτικές μάχης και στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις", εκδόσεις "Ευρασία", Αθήνα 2012</ref>, να υποστηρίζει την Ελλάδα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο. <ref>Το Όραμα της Ιωνίας, Michael Llewellyn Smith σελ 27</ref>
Μερικούς μήνες αργότερα το σκηνικό αλλάζει ριζικά. Η Τουρκία με ηγέτη τον [[Κεμάλ Ατατούρκ]] καταφέρνει να συμφωνήσει με [[Γαλλία]] και [[Ιταλία]] και να επιτύχει την προμήθεια του τουρκικού στρατού με πολεμικό υλικό από τις προαναφερόμενες χώρες.
| |||