Αδριατική Θάλασσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{πηγές|05|03|2015}}
[[Αρχείο:Adriatic Sea.jpg|thumb|200px|right|Η Αδριατική θάλασσα<br />''πηγή'' [[ΝΑΣΑ]]]]
ΟΗ '''ΑδρίαςΑδριατική θάλασσα''', ηή '''ΑδριατικήΑδριατικό θάλασσαπέλαγος''', ή '''ΑδριατικόΑδριατικός πέλαγοςκόλπος''', ή ο '''Αδριατικός κόλποςΑδρίας''', ή και, κοινώς, ''Αντριάτικο'', είναι μια υδάτινη μάζα που χωρίζει την [[Ιταλική χερσόνησος|Ιταλική]] από τη [[Βαλκανική χερσόνησος|Βαλκανική Χερσόνησο]] και τα [[Απέννινα]] από τις [[Δειναρικές Άλπεις]] και τις γειτονικές οροσειρές. Η Αδριατική είναι το βορειότερο σκέλος της [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου Θαλάσσης]], εκτεινόμενη από τον Πορθμό του [[Οτράντο]] (όπου συνδέεται με το [[Ιόνιο Πέλαγος]]) προς τα βορειοδυτικά μέχρι την Κοιλάδα του [[Πάδος|Πάδου]]. Χώρες με ακτές στην Αδριατική είναι η [[Ιταλία]], η [[Σλοβενία]], η [[Κροατία]], η [[Βοσνία και Ερζεγοβίνη]], το [[Μαυροβούνιο]] και η [[Αλβανία]]. Η Αδριατική περιέχει πάνω από 1300 νησιά, που βρίσκονται τα περισσότερα κατα μήκος της ανατολικής της, Κροατικής, ακτής. Χωρίζεται σε τρεις λεκάνες, με ρηχότερη τη βόρεια και βαθύτερη τη νότια, με μέγιστο βάθος 1233 μέτρα. Το Ακρο του Οτράντο, μια υποθαλάσσια ράχη, βρίσκεται στο σύνορο αδριατικής και Ιονίου. Τα επικρατούντα ρεύματα ρέουν αντίθετα της φοράς του ωρολογίου, από τον Πορθμό του Οτράντο, κατά μήκος της ανατολικής ακτής και πίσω στον πορθμό και κατά μήκος της δυτικής (Ιταλικής) ακτής. Οι [[Παλίρροια|παλιρροϊκές]] κινήσεις στην Αδριατική είναι μικρές, αν και σποραδικά συμβαίνουν μεγαλύτερες. Η [[Άλας|αλατότητα]] της Αδριατικής είναι χαμηλότερη από εκείνη της Μεσογείου, επειδή η αδριατική συγκεντρώνει το ένα τρίτο του γλυκού νερού που εισέρχεται στη Μεσόγειο, λειτουργώντας ως λεκάνη αραίωσης. Η θερμοκρασία της επιφάνειας του νερού κυμαίνεται γενικά από 24&nbsp;°C το καλοκαίρι μέχρι 12&nbsp;°C το χειμώνα, μετριάζοντας σημαντικά το κλίμα της Λεκάνης της Αδριατικής.
 
Η Αδριατική Θάλασσα επικάθηται στην Απουλιανή ή Αδριατική Μικροπλάκα, που χωρίσθηκε από την [[Τεκτονικές πλάκες|Αφρικανική Πλάκα]] το [[Μεσοζωικός αιώνας|Μεσοζωικό αιώνα]]. Η κίνηση της πλάκας συνέβαλε στο σχηματισμό των γύρω οροσειρών και της [[Απέννινα όρη|τεκτονικής ανύψωσης των Αππένινων]] μετά τη σύγκρουσή της με την [[Τεκτονικές πλάκες|Ευρασιατική Πλάκα]]. Στην [[Γεωλογικός χρόνος|Ύστερη Ολιγόκαινο]] πρώτα σχηματίστηκε η Χερσόνησος των Αππένινων, χωρίζοντας τη Λεκάνη της Αδριατικής από την υπόλοιπη Μεσόγειο. Στην Αδριατική βρίσκονται όλα τα είδη των ιζημάτων με το μεγαλύτερο μέρος των υλικών να μεταφέρεται από τον [[Πάδος|Πάδο]] και άλλους ποταμούς στις δυτικές ακτές. Η δυτική ακτή είναι [[Προσχωσιγενές έδαφος|προσχωσιγενής]], ενώ η ανατολική είναι ιδιαίτερα δαντελωτή με έντονη καρστικοποίηση. Υπάρχουν στην Αδριατική δεκάδες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές με σκοπό την προστασία των βιότοπων και τη [[βιοποικιλότητα]] της θάλασσας. Η θάλασσα έχει άφθονη [[χλωρίδα]] και [[πανίδα]] - πάνω από 7000 είδη έχουν εντοπισθεί ως ιθαγενή της Αδριατικής, πολλά από αυτά [[Ενδημισμός|ενδημικά]], σπάνια και απειλούμενα.