Μυρτιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| λεζάντα_εικόνας = Μύρτος οη κοινόςκοινή

[[File:Myrtus communis MHNT.BOT.2007.40.51.jpg|thumb|''Myrtus communis'' – ''Μύρτος η κοινός'']]

Η '''μυρτιά''' είναι είδος φυτού που ανήκει στο γένος μύρτοςΜύρτος ''(Myrtus'') και στην οικογένεια των [[Μυρτίδες|Μυρτίδων]] (''Myrtaceae''). Το γένος μύρτοςΜύρτος περιλαμβάνει γύρω στα 75 είδη, τα οποία ευδοκιμούν σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στην [[Ελλάδα]] απαντάται οη ''[[Μύρτος οη κοινός]]'' (''Myrtus communis''), αυτοφυής ή διακοσμητική. Καλλιεργείται στην ύπαιθρο, σε γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην παρασκευή καλλυντικών και στη φαρμακευτική. Παράγει [[αιθέριο έλαιο]] (μυρτέλαιο). Το ανθεκτικό της [[ξύλο]] χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Το [[φυτό]] ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και το αναφέρει ο [[Διοσκουρίδης]].

Η μυρτιά δοξαζόταν στις [[σημιτικές θρησκείες]] και ήταν το ιερό φυτό της [[Πάφος|Πάφιου]] [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτης]], η οποία όταν βγήκε γυμνή από τη θάλασσα κρύφτηκε πίσω από μια μυρτιά. Η μυρτιά ήταν το σύμβολο της ομορφιάς και της νεότητας. Η μυρτιά ήταν γνωστή από την αρχαιότητα, όταν χρησιμοποιούταν ως καλλωπιστικό φυτό στους ναούς. Η μυρτιά συσχετίζεται επίσης με το [[γάμος|γάμο]]. Ένας άλλος μύθος περιγράφει τη [[Φαίδρα]] να τρύπα τα φύλλα της μυρτιάς είτε από στενοχώρια είτε για να εκδικηθεί της Αφροδίτη, επειδή δεν την ερωτεύθηκε ο [[Ιππόλυτος]]. Αυτός ο μύθος προσπαθεί να εξηγήσει γιατί τα φύλλα της μυρτιάς μοιάζουν τρυπημένα όταν φαίνονται στον Ήλιο. Αυτά τα διαφανή στίγματα στην πραγματικότητα είναι αδένες με αιθέριο έλαιο.<ref name="μύθοιπαραδόσεις">{{cite book|author = Έλμουτ Μπάουμαν|title = Η ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στην τέχνη, στην λογοτεχνία |origyear = 1982 |year= 1999 |edition = B' |publisher = Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης|pages = 51-52}}</ref>

* ''[[Μύρτος οη κοινός]]'' – ''Myrtus communis''. Ποικιλίες της είναι: λευκόκαρπος (με καρπό λευκό), ιταλική, λουσιτανική και άλλα.