Υπάτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Υπάτη''' είναι κωμόπολη του διευρυμένου [[Δήμος Λαμιέων|Δήμου Λαμιέων]] στοστον [[νομός Φθιώτιδας|Νομό Φθιώτιδας]], ενώ απετέλεσε έδρα του τέως [[δήμος Υπάτης|ομώνυμου δήμου]] από το 1999 έως τα τέλη του 2010. Κατά την [[Ελληνική απογραφή 2011|Απογραφήαπογραφή του 2011]] είχε πληθυσμό 496 κατοίκους. Βρίσκεται 22 χιλιόμετρα δυτικά της [[Λαμία]]ς, στις βόρειες πλαγιές του όρους [[Οίτη]].

ΣτοΣτον [[Μεσαίωνα]] αναφερόταν ως '''Νέαι Πάτραι'''. Από το 1268 ήταν πρωτεύουσα της αυτόνομης ηγεμονίας της Θεσσαλίας και, μεταξύ των ετών 1318 και 1390, ήταν έδρα του [[σταυροφορικά κράτη|σταυροφορικού]] [[Δουκάτο Νέων Πατρών|Δουκάτου Νέων Πατρών]].

Αργότερα αναφερόταν ως '''Πατρατζίκι''', όνομα που καταγράφεται και σε πρακτικά των ετών της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], όπως για παράδειγμα στα Πρακτικά της Συνέλευσης των Σαλώνων, ως τόπος προέλευσης του [[Γεώργιος Αινιάν|Γεωργίου Αινιάν]].<ref name="Salona">[http://books.google.gr/books?id=1E0IAAAAQAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_v2_summary_r&cad=0#v=onepage&q=&f=false «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος», Ανδρέου Ζ. Μαμούκα] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110919183917/http://books.google.gr/books?id=1E0IAAAAQAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_v2_summary_r&cad=0#v=onepage&q=&f=false |date=2011-09-19 }}, Τόμος Β', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 85-86 (από τα Πρακτικά της Συνέλευσης των Σαλώνων, 17 Νοεμβρίου 1821 του Οργανισμού της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας)</ref>

Τον Μάιο του [[1821]], οι οπλαρχηγοί [[Δήμος Σκαλτσάς]] (ή Σκαλτσοδήμος), [[Γιάννης Γκούρας]] και [[Αντρίτσος Σαφάκας]] κατέλαβαν τη θέση Αετός με σκοπό χτυπήσουν τους Τούρκους στην Υπάτη, κυκλώθηκαν όμως με τους άντρες τους από 1500 Τουρκαλβανούς και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Στις 2 Απριλίου του [[1822]], ο Σκαλτσοδήμος μαζί με τους Σαφάκα, [[Γιάννης Δυοβουνιώτης|Δυοβουνιώτη]] και Μήτσο Κοντογιάννη νίκησε τον [[Μαχμούτ Πασάς Δράμαλης|Δράμαλη]] σε μάχη που έγινε στην ευρύτερη περιοχή της Υπάτης<ref>Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ.46</ref>.

Η πόλη υπέστη δεινά κατά τη διάρκεια της κατοχής του Άξονα : 16 κάτοικοι δολοφονήθηκαν ως αντίποινα για το σαμποτάζ του [[Γοργοπόταμος|Γοργοποτάμου]] το [[1942]], ενώ στις 17 Ιουνίου 1944,ημέρα Σάββατο, οι Γερμανοί την περικύκλωσαν και στη συνέχεια εκτελέστηκαν 28 άνθρωποι και κάηκαν 375 από 400 κτίρια.{{πηγή}} Στην είσοδο του χωριού από την πλευρά της Λαμίας έχει ανεγερθεί σχετικό μνημείο, ενώ έχει ανακηρυχθεί [[Μαρτυρικά χωριά και πόλεις της Ελλάδας|Μαρτυρική Πόλη]].

[[Κατηγορία:Δήμος Λαμιέων|Υπατη]]