Αρχαίοι ολυμπιακοί αγώνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Θέσπιση των αγώνων ==

 

Από την 37η Ολυμπιάδα ([[632 π.Χ.]]) αρχίζουν να παίρνουν μέρος έφηβοι. Ο [[Δαμίσκος ο Μεσσήνιος|Δαμίσκος]] από την [[Αρχαία Μεσσηνία|Μεσσηνία]] κερδίζει στην 103η διοργάνωση ([[368 π.Χ.]]) τον αγώνα δρόμου σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών.

Επίσης σημειώνεται μεμονωμένα και απόδοση τιμών σε γυναίκες, πράγμα που δεν ήταν σύνηθες φαινόμενο, αφού η συμμετοχή ήταν καθαρά ανδρικό προνόμιο. Στα [[Ιππικά αγωνίσματα στην αρχαία Ελλάδα|ιππικά αθλήματα]] της αρματοδρομίας και της ιππασίας όμως το βραβείο πήγαινε στον ιδιοκτήτη του αλόγου, που δεν ήταν αναγκαστικά ο ίδιος ο ιππέας που έπαιρνε μέρος. Έτσι έχουμε την Σπαρτιάτιδα [[Κυνίσκα]], θυγατέρα του [[Αρχίδαμος Β΄|Αρχίδαμου]] και αδερφή του [[Αγησίλαος Β΄ της Σπάρτης|Αγησίλαου]], που τιμήθηκε με το κλαδί ελιάς και στην οποία έκτισαν ηρώο και αφιέρωσαν αγάλματα.

 

== Κατάργηση των αγώνων ==

Οι Ολυμπιακοί αγώνες διατηρήσανε την αίγλη τους σε όλη την ελληνική αρχαιότητα και όσοι νικούσαν σε αυτούς δοξάστηκαν από λαμπρούς ποιητές, όπως ο [[Πίνδαρος]], ο [[Σιμωνίδης ο Κείος]] και ο [[Βακχυλίδης]]. Αργότερα με την επικράτηση των [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαίων]], άρχισαν να έχουν συμμετοχή στους αγώνες και μη Έλληνες αθλητές. To [[393]], ο αυτοκράτορας [[Θεοδόσιος Α'|Θεοδόσιος]] της χριστιανικής πλέον ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, απαγόρευσε τη διεξαγωγή όλων των παγανιστικών εορτών, μαζί και των ολυμπιακών αγώνων. Τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι ορισμένοι αγώνες διατηρήθηκαν για κάποιο ακόμα σύντομο χρονικό διάστημα.<ref name="Perrottet2004">{{cite book|author=Tony Perrottet|title=The Naked Olympics: The True Story of the Ancient Games|url=https://books.google.com/books?id=B2VPMUBAxUUC&pg=PA190|accessdate=1 April 2013|date=8 June 2004|publisher=Random House Digital, Inc.|isbn=978-1-58836-382-4|pages=190–}}</ref> Με αυτό τον τρόπο τελείωσε μιά περίοδος χιλίων χρόνων κατά την οποία οι Ολυμπιακοί διεξάγονταν συνέχεια κάθε τέσσερα χρόνια.