Νότης Μπότσαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 35:
Ο Νότης Μπότσαρης, γεννήθηκε στο [[Σούλι Θεσπρωτίας|Σούλι]] το [[1756]]. Μετά τον θάνατο του αδελφού του [[Κίτσος Μπότσαρης|Κίτσου]] ανέλαβε την αρχηγία της φάρας των Μποτσαραίων. Κατά τη διάρκεια συμπλοκών με μουσουλμάνους [[Αλβανοί|Αλβανούς]] στα [[Άγραφα]] τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε, αλλά κατάφερε μετά από έξι μήνες να αποδράσει από το φρούριο της Κλεισούρας όπου ήταν φυλακισμένος.
 
Μετά από μεσολάβηση του άρχοντα του [[Βεράτιο|Μπερατίου]] Ιμβραήμ, συγγενή του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], δέχτηκε να μπει στην υπηρεσία του Αλή Πασά, υπό τον όρο ότι θα μένει στον Κακόλακο. Ο Αλή Πασάς τον προσκάλεσε στα [[Γιάννενα]] και τον έστειλε δήθεν αποστολή στην [[Λάρισα]], με το σκεπτικό να του στήσει ενέδρα για να τον σκοτώσει καθοδόν ευκολότερα. Τον προειδοποίησε όμως ο Βελής, γιος του Αλή Πασά και έτσι ο Μπότσαρης κατέφυγε στην [[Κέρκυρα]]. Εκεί συνάθροισε τους ντόπιους Σουλιώτες και τους ξεσήκωσε να κατευθυνθούν στην [[Πάργα]] και από εκεί στην [[Πρέβεζα]] να πολεμήσουν με τα στρατεύματα του Σουλτάνου. Όταν μετά την πτώση της Πρέβεζας (1820) αποφασίστηκε να πολιορκηθούν τα Γιάννενα, ο Μπότσαρης με τους Σουλιώτες πήραν και αυτοί μέρος ως εκδίκηση προς τον Αλή Πασά. Ο Αρχιστράτηγος του Σουλτάνου όμως δεν τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Μπότσαρη, και αντί να δώσει γη στους Σουλιώτες, συνθηκολόγησε με τον Αλή Πασά, στρέφοντας τα όπλα προς τον βασιλικό στρατό και πορεύοντας για το Σούλι. Πήρε μέρος στην [[Γ΄ συνέλευσηΣυνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος]] στο [[Αιτωλικό|Ανατολικό]]<ref>[[Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ]], [[Ελληνικά Χρονικά]], αριθμός 104, 24 Δεκεμβρίου 1824, σελ. 2-3</ref>.
 
Στην Πρέβεζα σωζόταν, μέχρι το 1970, το σπίτι του Νότη Μπότσαρη που είχε αποκτήσει το 1806.<ref>Βλ. Ηλίας Β. Βασιλάς, [https://www.academia.edu/1479912/%CE%86%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1_%CE%97%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CE%92._%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%AC_The_complete_works_of_Elias_B._Basilas ''Άπαντα''], (Επ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Πρέβεζα 2012, σελ. 486, όπου και η φωτογραφία της οικίας. Η μαρμάρινη επιγραφή εικονίζεται στη φωτογραφία του παρόντος λήμματος.</ref>