Βασίλειος Μπάλκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην [[Πρέβεζα]] το 1874 και καταγόταν από καλή οικογένεια της πόλης. Σπούδασε θεολογία στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] από την οποία αποφοίτησε το 1895. Ως κληρικός εστάλη στη [[Ρουμανία]] για να διδάξει σε Ελληνικά σχολεία. Εκεί αγάπησε τη δασκάλα Ματρώνα, την οποία παντρεύτηκε χωρίς να αποκτήσουν απογόνους. Το 1903 πήγε στο Μοναστήρι ([[Μπίτολα]]) ως αντιπρόσωπος του [[Μακεδονικό Κομιτάτο|Μακεδονικού Κομιτάτου]].<ref name="Άπαντα Ηλία Β. Βασιλά">[[Ηλίας Βασιλάς]], ''Η οικογένεια Μπάλκου της Πρεβέζης'', [https://www.academia.edu/1479912/_._The_complete_works_of_Elias_B._Basilas ''Άπαντα'' Ηλία Β. Βασιλά,] (Επιμ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Δήμος Πρέβεζας & Ίδρυμα Ακτία Νικόπολις, Πρέβεζα 2012, σελ. 581-585.</ref> Εκεί γνωρίστηκε και συνδέθηκε με στενή φιλία με τον [[Δημήτριος Λαμπράκης|Δημήτριο Λαμπράκη]], εκδότη κατόπιν της εφημερίδας ''[[το Βήμα]]''. Το 1911 ήρθε στην Πρέβεζα. Το 1912-13 διετέλεσε διοικητής του Καζά Μαργαριτίου. Το 1913 απέβαλε τα ράσα και έγινε θερμός οπαδός του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριου Βενιζέλου]]. Εκλέχτηκε βουλευτής Πρέβεζας το 1917-1920 και 1920-1922. Διορίστηκε Δήμαρχος Πρέβεζας το 1923 και εκλέχτηκε δήμαρχος τις ίδιας πόλης το 1924, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1929. Στις 7 Μαΐου του 1930 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον διόρισε, μετά από υπόδειξη του Δημητρίου Λαμπράκη, [[Κατάλογος νομαρχών Ηλείας|νομάρχη Ηλείας]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 3 Οκτωβρίου 1930.<ref>Αφίχθη στον [[Πύργος Ηλείας|Πύργο]] στις 24 Μαΐου 1930 και εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο ''Ξενίας Μέλαθρον''. Ήταν ο πρώτος νομάρχης της [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] μετά την επαναφορά του θεσμού το 1930. Βλ. Βύρων Δάβος, ''Στον Πύργο και στην Ηλεία του 1821-1930'', Αθήνα.</ref> Διορίστηκε νομάρχης Φλώρινας από το 1930 μέχρι το 1932,<ref>Την άφιξή του και την ανάληψη των καθηκόντων του ως Νομάρχη Φλώρινας πληροφορούμαστε από την τοπική εβδομαδιαία εφημερίδα ''Έλεγχος'', φύλλο 451 της 11.10.1930, σελ. 4. Η διακήρυξη αποχώρησής του φαίνεται στην τοπική εβδομαδιαία εφημερίδα ''Έθνος'', φύλλο 97 της 10.12.1932, σελ. 1.</ref> και ΚεφαλλονιάςΚαστοριάς το 1933. Το 1934 εκλέχθηκε και πάλι δήμαρχος της Πρέβεζας και παρέμεινε μέχρι τις 20 Απριλίου 1941, οπότε παύτηκε από τους Ιταλούς. Είναι ο μακροβιότερος συνολικά δήμαρχος Πρέβεζας με 15 περίπου χρόνια δημαρχίας σε τέσσερις θητείες. Πέθανε φτωχός το 1943 στην Αθήνα.<ref name="Άπαντα Ηλία Β. Βασιλά"/>