Γεώργιος Καραϊσκάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2.87.44.71 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Ttzavaras Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 100:
[[Αρχείο:Karaiskakis Faliro monument.jpg|thumb|upright|left|Μνημείο για τον Γ. Καραϊσκάκη στο Φάληρο.]]
[[Αρχείο:Karaiskakis landing at Phaleron.jpg|μικρογραφία|δεξιά|Η αποβίβαση του Καραισκάκη στο Φάληρο (λεπτομέρεια). Λάδι. Κ. Βολανάκη.]]
Όταν ο Αρχιστράτηγος Καραϊσκάκης επέστρεψε από την τετράμηνη νικηφόρα περιοδεία του, έχοντας χίλιους περίπου άνδρες, στην Ελευσίνα, μετέφερε το στρατόπεδό του στο [[Μάχη στο Κερατσίνι|Κερατσίνι]] στα υψώματα του οποίου έχτισε
Στις αρχές του Απριλίου του 1827 προσήλθαν και οι, διορισμένοι από τη [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|Συνέλευση της Τροιζήνας]] (Κυβέρνηση), [[Λόρδος Κόχραν|Κόχραν]] ως "στόλαρχος πασών των ναυτικών δυνάμεων" και [[Ρίτσαρντ Τσωρτς|Τσωρτς]], ως "διευθυντής χερσαίων δυνάμεων", προκειμένου να συνδράμουν τον Αγώνα. Με τους δύο αυτούς ξένους ο Καραϊσκάκης βαθμιαία περιήλθε σε έριδες, τόσο για την τακτική του πολέμου, όσο και κατά την οργάνωση για την κατά μέτωπο επίθεση. Οι διορισμοί των ξένων εκείνων προσώπων υπήρξαν αναμφίβολα το μοιραίο σφάλμα που ανέτρεψε την έκβαση του Αγώνα. Και τούτο διότι προσπαθούσαν να εφαρμόσουν τακτικές οργανωμένου στρατού αγνοώντας τις τακτικές των Ελλήνων, την ψυχολογία τους, αλλά και τις μορφολογικές δυνατότητες της περιοχής, επιζητώντας την έξοδο με κατά μέτωπο επίθεση σε πεδιάδα, επειδή ακριβώς, δεν γνώριζαν το είδος αυτό του πολέμου που επιχειρούσαν μέχρι τότε οι Έλληνες. Έτσι η ανάμιξη αυτών στις πολεμικές ενέργειες με ταυτόχρονες διαταγές του ενός και του άλλου παρέλυσαν τις διαταγές του Καραϊσκάκη.
| |||