Γιώργος Απέργης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιώργος Απέργης''' (Αθήνα, 23 Δεκεμβρίου 1945) είναι Έλληνας συνθέτης που εργάζεται κυρίως στον τομέα του πειραματικού μουσικού θεάτρου, αλλά έχει επίσης συνθέσει όπερες, συμφωνική μουσική και μεγάλο αριθμό μησυνθέσεων προγραμματισμένης[[Μουσική δωματίου|μουσικής δωματίου]].

Ο Γιώργος Απέργης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Δεκεμβρίου 1945. Προέρχεται από καλλιτεχνική οικογένεια, ο πατέρας του, ο Αχιλλέας, ήταν γλύπτης και η μητέρα του, η Ειρήνη, ήταν ζωγράφος<ref name="Bach ">
{{cite web
|author =
|title = Georges Aperghis (Composer)
|url = https://www.bach-cantatas.com/Lib/Aperghis-Georges.htm
|publisher = Bach Cantatas Website
|date =
|accessdate = 4 Μαρτίου 2021
}}</ref>. Από το 1963 ζει και εργάζεται στο [[Παρίσι]]. Αρχικά πειραματίστηκε με την [[Ατονικότητα#Σειραϊσμός|σειραϊκή μουσική]], τη [[Συγκεκριμένη μουσική]] (Musique concrète), ενώ τα πρώτα του έργα εμπνέονται από τις μουσικές αναζητήσεις του [[Ιάννης Ξενάκης|Ιάννη Ξενάκη]]. Το 1971 συνθέτει το πρώτο του μουσικοθεατρικό έργο, ''La tragique histoire du nécromancien Hiéronimo et de son miroir'' (''Η τραγική ιστορία του νεκρομάντη Ιερωνύμου και του καθρέφτη του''). Αυτό το έργο είναι η βάση του μεγαλύτερου μέρους των μεταγενέστερων αναζητήσεών του στη σχέση μεταξύ μουσικής και κειμένου, αλλά και μεταξύ μουσικής και σκηνικής ερμηνείας.<ref name="Στέγη">

Το 1976 δημιούργησε στο Μπανιολέ (στα περίχωρα του Παρισιού) μαζί με τη σύζυγό του, την Γαλλίδα ηθοποιό Εντίθ Σκομπ (1937-2019), το ATEM (Ατελιέ Θεάτρου και Μουσικής), έναν πειραματικό χώρο μουσικού θεάτρου. Στα έργα του ενσωματώνει όλα τα φωνητικά, οργανικά, χειρονομιακάνοηματικά και σκηνικά συστατικά, αντιμετωπίζοντάς τα με τον ίδιο τρόπο και όπου μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί και καλλιτέχνες πολυμέσων συναντιούνται σε μια ισότιμη βάση<ref>
{{cite web
|author = BBVA Foundation
|title = Interview with Georges Aperghis
|url = https://www.youtube.com/watch?v=MLKwDYlqtFY
|publisher = YouTube
|date =
|accessdate = 4 Μαρτίου 2021
}}</ref>. Πέρα από το θεατρικό κομμάτι της δουλειάς του, συνθέτει επίσης συναυλιακή μουσική, που περιλαμβάνει μια μεγάλη σειρά σολιστικών έργων για όργανα ή φωνή, όπερες και συνθέσεις μουσικής δωματίου για ορχήστρα, για φωνή και για ενόργανο σύνολο. Οι όπερες του Απέργη είναι μια σύνθεση ανάμεσα στα έργα του για μουσικό θέατρο και στα έργα του για κοντσέρτα<ref>

|url = httpshttp://wwwbrahms.lesarchivesduspectacleircam.netfr/composers/composer/126/?IDX_Personne=1974

|publisher = LesIrcam-Centre Archives du SpectaclePompidou

|date = 2223 ΑυγούστουΙουλίου 2020

|accessdate = 244 ΦεβρουαρίουΜαρτίου 2021

}}</ref> Οι όπερες του Απέργη είναι μια σύνθεση ανάμεσα στα έργα του για μουσικό θέατρο και στα έργα του για κοντσέρτα. Έχει συνθέσει επτά λυρικά έργα, στα οποία συγκαταλέγονται το "''Pandemonium"'' (1973), εμπνευσμένο από τα γραπτά του [[Ιούλιος Βερν|Ιουλίου Βερν]], το "''Liebestod"'' (1981), από μια επιστολή της Μπετίνα Μπρεντάνο στον [[Γκαίτε]], το "''Tristes tropiques"'' (1996), από το ομώνυμο έργο του [[Κλωντ Λεβί-Στρως]] («''Θλιβεροί Τροπικοί»''), και το "''Les Boulingrin"'' (2010) και από το ομώνυμο έργο του [[Ζωρζ Κουρτελίν]].<ref name="Στέγη"/>

* ''Sextuor: L'Origine des espèces'' (1992), όπερα για 5 γυναικείες φωνές και [[βιολοντσέλο]]

* ''Avis de tempête'' (2005), όπερα

* ''Trio Funambule'' (2014), για σαξόφωνο, πιάνο και κρουστά