Κωνσταντίνος Καραμανλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
article restored
Ετικέτες: Χειροκίνητη αναστροφή επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 142:
 
[[Αρχείο:Karamanlis-general-state-archives.jpeg|μικρογραφία|250x250px|Ο Καραμανλής με τον Υφυπουργό Εσωτερικών [[Ευάγγελος Καλαντζής|Ευάγγελο Καλαντζή]] σε εκδήλωση στη [[Σχολή Βασιλικής Χωροφυλακής]] (1960).]]
Από τις αρχές του 1959 το συντονισμό της αντικομμουνιστικής κρατικής προπαγανδιστικής δραστηριότητας ανέλαβε η Γενική Διεύθυνση Τύπου και Πληροφοριών (ΓΔΤΠ) που υπαγόταν στο [[Υπουργείο Προεδρίας]] Κυβερνήσεως, το οποίο κρίθηκε αρμοδιότερο για αυτό το έργο. Για να μπορέσει η ΓΔΤΠ να ανταποκριθεί στην αποστολή της, για την οποία προσλάμβανε συνεργάτες που ειδικεύονταν στην αντικομμουνιστική δράση, όπως ο [[Ελευθέριος Σταυρίδης]] και ο [[Γεώργιος Γεωργαλάς (δημοσιογράφος)|Γεώργιος Γεωργαλάς]], τριπλασιάστηκαν από 27 σε 77 εκ. δραχμές τα μυστικά κονδύλια που της χορηγούνταν.<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=211-2}}</ref> Για καλύτερη συγκέντρωση των σχετικών αρμοδιοτήτων, ο σχεδιασμός και συντονισμός της πολιτικής της κυβέρνησης στον τομέα αυτό ανατέθηκε, την άνοιξη του 1960, στη Διεύθυνση Πληροφοριών, που ανασυστάθηκε ως Υπηρεσία Πληροφοριών και επικεφαλής της οποίας ορίστηκε ένας απόστρατος αξιωματικός, πρώην στέλεχος του [[ΙΔΕΑ]].<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=212-3}}</ref> Η οργανωτική ανεπάρκεια της Υπηρεσίας Πληροφοριών και η επικάλυψη των αρμοδιοτήτων της με συναφείς υπηρεσίες οδήγησε στη σύσταση, το καλοκαίρι του 1960, μίας πρωτοβάθμιας επιτροπής με εισηγητικό χαρακτήρα και μίας Δευτεροβάθμιας Συντονιστικής Επιτροπής, που ιδρύθηκε με διάταγμα που εξέδωσε ο Καραμανλής ως [[ΥΠΕΘΑ]]. Η Δευτεροβάθμια Επιτροπή συγκροτούτανσυγκροτούνταν από ανώτατα στελέχη του στρατού, των σωμάτων ασφαλείας και των υπηρεσιών πληροφοριών, όλοι τους πρώην μέλη του [[ΙΔΕΑ]], μέλη του οποίου που παρά την αναστολή δράσης του συνέχιζαν συνωμοτικά σχέδια. Έργο της Δευτεροβάθμιας ήταν ο συντονισμός των υπηρεσειών «πληροφοριών και διαφωτίσεως» και η εισήγηση στην κυβέρνηση μέτρων σχετικών με τον «αντικομμουνιστικό αγώνα».<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=229-31}}</ref>
 
=== Εξωτερική πολιτική ===
[[Αρχείο:Cyprusconferentie tussen Griekenland en Turkije.jpeg|μικρογραφία|251x251εσ|Ο Καραμανλής (αριστερά) με τον [[Ευάγγελος Αβέρωφ|Αβέρωφ]] (δεξιά) και τον Τούρκο Πρωθυπουργό [[Αντνάν Μεντερές|Μεντερές]] (κέντρο), το 1959 κατά τη διάρκεια συνομιλιών στη [[Ζυρίχη]]]]
Το 1959, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνυπέγραψε τις [[Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου]], με τις οποίες τερματίστηκε η βρετανική κυριαρχία επί της [[Κύπρος|Κύπρου]] και ιδρύθηκε ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος με εγγυήτριες δυνάμεις την [[Ελλάδα]], την [[Τουρκία]] και το [[Ηνωμένο Βασίλειο]].
 
Στις 14 και 15 Φεβρουαρίου του 1961, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισκέφθηκε το [[Λονδίνο]], όπου είχε σημαντικές συνομιλίες με τοτον Βρετανό ομόλογό του [[Χάρολντ Μακμίλαν]], καθώς η μεν Ελλάδα ετοιμαζόταν να υπογράψει [[Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας-ΕΟΚ|συμφωνία σύνδεσης με την ΕΟΚ]], το δε Ηνωμένο Βασίλειο ετοιμαζόταν να υποβάλει αίτηση ένταξης σε αυτήν. Στις 22 Μαΐου, συναντήθηκε στην Αθήνα με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ [[Λίντον Τζόνσον]], ο οποίος έδωσε τη διαβεβαίωση ότι θα συνεχιστεί η αμερικανική βοήθεια προς την Ελλάδα. Από τις 12 έως τις 16 Απριλίου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επισκέφτηκε τον [[Καναδάς|Καναδά]], συζητώντας στην [[Οττάβα]] οικονομικά κυρίως θέματα με τον Καναδό πρωθυπουργό [[Τζον Ντιφενμπέικερ]].<ref>''Ταξίδια Καραμανλή σε Βρετανία-Καναδά'', Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 76-77, Καθημερινή (1997)</ref> Στη συνέχεια επισκέφθηκε τις ΗΠΑ. Η χρονική και πολιτική συγκυρία της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες δεδεν θα μπορούσε ίσως να ήταν χειρότερη: έφτασε στην [[Ουάσινγκτον]], προερχόμενος από τον Καναδά, την ημέρα που έγινε η [[Εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων|εισβολή στην Κούβα]] χιλιάδων αντιπάλων του [[Φιντέλ Κάστρο]], με ορμητήριο το [[Μαϊάμι]] και αμερικανική υποστήριξη. Παρ' όλη την ενασχόλησή του όμως με την κρίση αυτή, ο Αμερικανός πρόεδρος [[Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι]] όχι μόνο συναντήθηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 17 Απριλίου, αλλά και βρήκε τοτον χρόνο να έχει μαζί του δύο συνολικά μακρές συνομιλίες. Θερμό ήταν το κλίμα όχι μόνο στις πολιτικές συζητήσεις αλλά και στη δεξίωση στην ελληνική πρεσβεία. Πριν από τη λήξη της επίσκεψης, στις 20 Απριλίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός κατέθεσε στεφάνι στο εθνικό κοιμητήριο του [[Άρλινγκτον (Τέξας)|Άρλινγκτον]]. Στο κοινό ανακοινωθέν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του ελληνικού λαού ''«δια την απόφασιν των Ηνωμένων Πολιτειών να εξακολουθήσουν υποστηρίζουσαι τας προσπαθείας της Ελλάδος όσον αφορά την εκτέλεσιν των προγραμμάτων της οικονομικής αναπτύξεως»''.<ref>''Ο Κ. Καραμανλής στις ΗΠΑ'', Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 74-75, Καθημερινή (1997)</ref>
 
Το 1959, ο [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]] τοποθετήθηκε στην [[Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών|ΚΥΠ]] έχοντας την ευθύνη της επικοινωνίας με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες.<ref>Καλλιβρετάκης, Λεωνίδας. «Οι γνωστοί άγνωστοι απριλιανοί συνωμότες». σελ. 24.</ref>
 
== Πρωθυπουργία 1961 ==