Ιωάννης του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Ήταν ο έκτος γιος του [[Φρειδερίκος Γουλιέλμος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ|Φρειδερίκου-Γουλιέλμου]] δούκα του Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουργκ και της [[Λουίζα Καρολίνα της Έσσης-Κάσσελ|Λουίζας-Καρολίνας]], κόρης του [[Κάρολος πρίγκιπας της Έσσης-Κάσσελ|Καρόλου]] πρίγκιπα της Έσσης-Κάσσελ. Ονομάστηκε από τον πρόγονό του [[Ιωάννης Β΄ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ|Ιωάννη Β΄]] δούκα του Σ.Χ.Σόντερμπουργκ. <ref>Bramsen, p. 105</ref> <ref name="Lexicon">{{Citation|title=Dansk Biografisk Leksikon|volume=6|year=1892|edition=1|language=da|url=http://runeberg.org/dbl/6/0570.html|pages=568–569|access-date=3 July 2020}}</ref>
 
Σύμφωνα με τις επιθυμίες του εξαδέλφου του [[Χριστιανός Η΄ της Δανίας|Χριστιανού Η΄]], ο Ιωάννης εισήλθε στον Πρωσικό στρατό το 1842 και μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε ανθυπολοχαγός του 27ου Πρωσικού [[Στρατιωτικό σύνταγμα|Συντάγματος Πεζικού]] στο [[Μαγδεβούργο|Μαγδεμβούργο]]. Σπούδασε στο [[Πανεπιστήμιο της Βόννης]] πριν από την ένταξή του στο Σύνταγμα Φρουρών Δραγώνων στο Βερολίνο. Συμμετείχε στις [[Γερμανική Επανάσταση 1848-1849|Γερμανικές Επαναστάσεις των ετών 1848-1849]] και στον [[Πρώτος Πόλεμος του Σλέσβιχ|Πρώτο Πόλεμο του Σλέσβιχ]] εναντίον της Δανίας. Αυτή η σύγκρουση καθηκόντων μεταξύ της Πρωσίας και της Δανίας, τον ώθησε να ζητήσει απαλλαγή από την Πρωσική υπηρεσία. <ref>Bramsen, p. 106</ref> Έπειτα υπηρέτησε σε διάφορα τμήματα και προήχθη σε ίλαρχο το 1854. Τον επόμενο χρόνο διορίστηκε ταγματάρχης ''à la suite'' (δηλ. επί τιμή) και πήγε στη Δανία, όπου εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη. <ref name="Lexicon">{{Citation|title=Dansk Biografisk Leksikon|volume=6|year=1892|edition=1|language=da|url=http://runeberg.org/dbl/6/0570.html|pages=568–569|access-date=3 July 2020}}<cite class="citation cs2" data-ve-ignore="true">[http://runeberg.org/dbl/6/0570.html ''Dansk Biografisk Leksikon''] (in Danish), '''6''' (1&nbsp;ed.), 1892, pp.&nbsp;568–569<span class="reference-accessdate">, retrieved <span class="nowrap">3 July</span> 2020</span> &#x2013; via runeberg.org</citeref>
[[Category:CS1 Danish-language sources (da)]]</ref>
 
Όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Πόλεμος του Σλέσβιχ το 1864, ο Ιωάννης παραιτήθηκε από τον Πρωσικό στρατό και στις 29 Φεβρουαρίου ο αδελφός του, τώρα [[Χριστιανός Θ΄ της Δανίας]], τον διόρισε [[Αντισυνταγματάρχης|αντισυνταγματάρχη]] ''à la suite'' στον Δανικό στρατό. Συνέχισε να εκπροσωπεί τη Δανία σε διπλωματικές επισκέψεις στο εξωτερικό και ήταν παρών στο Λονδίνο κατά τη [[Βάπτισμα (Χριστιανισμός)|βάπτιση]] τού γιου τού [[Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Εδουαρδου (Ζ΄)]] πρίγκιπα της Ουαλίας, του μελλοντικού [[Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Γεωργίου Ε΄]] του Ηνωμένου Βασιλείου. Προήχθη σε [[Συνταγματάρχης|συνταγματάρχη]] το 1865 και μετά σε [[Υποστράτηγος|υποστράτηγο]] το 1867. <ref name="Lexicon"></ref>
 
Από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο του 1867 υπηρέτησε ως αντιβασιλιάς για τον ανιψιό του, τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο Α΄ της Ελλάδας]] κατά τη διάρκεια της [[Κρητική Επανάσταση (1866-1869)|Κρητικής Επανάστασης]], όταν ο τελευταίος έλειπε σε μία περιοδεία στην Ευρώπη για να αναζητήσει σύζυγο. <ref name="Lexicon">{{Citation|title=Dansk Biografisk Leksikon|volume=6|year=1892|edition=1|language=da|url=http://runeberg.org/dbl/6/0570.html|pages=568–569|access-date=3 July 2020}}<cite class="citation cs2" data-ve-ignore="true">[http://runeberg.org/dbl/6/0570.html ''Dansk Biografisk Leksikon''] (in Danish), '''6''' (1&nbsp;ed.), 1892, pp.&nbsp;568–569<span class="reference-accessdate">, retrieved <span class="nowrap">3 July</span> 2020</span> &#x2013; via runeberg.org</citeref>
[[Category:CS1 Danish-language sources (da)]]</ref> Σύντομα έγινε δημοφιλής μεταξύ των ανθρώπων. <ref>{{Cite book|title=Histoire diplomatique de la Grèce de 1821 à nos jours|first=Edouard|last=Driault|first2=Michel|last2=Lhéritier|year=1926|location=Paris|page=235|γλώσσα=fr}}</ref>
 
Ο Ιωάννης πέθανε άγαμος το 1911, έχοντας επιζήσει από τα υπόλοιπα αδέλφια του. Ενταφιάστηκε στον [[Καθεδρικός Ναός του Ρόσκιλε|καθεδρικό ναό του Ρόσκιλντε]].