Αμέσως μετά την κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] εμφανίστηκε ως αρχηγός του σωματείου "[[Εθνική Ένωσις Ελλάς]]" (ΕΕΕ) το οποίο μετονομάστηκε σε "Εθνικόν και Σοσιαλιστικόν Κόμμα της Ελλάδος". Η οργάνωση δραστηριοποιήθηκε αμέσως με προκηρύξεις και ανακοινώσεις στις εφημερίδες, ενώ έξω από τα γραφεία της είχε αναρτήσει σημαία με τοτον βυζαντινό δικέφαλο αετό. Οι Γερμανοί ωστόσο αντέδρασαν σε αυτή την πρωτοβουλία και το Γερμανικό Φρουραρχείο Θεσσαλονίκης ζήτησε την απαγόρευση της δραστηριότητας αυτής της οργάνωσης. Στις 31 Μαΐου 1941 η Αστυνομία Θεσσαλονίκης σταμάτησε τη δημοσίευση των ανακοινώσεών της στις εφημερίδες, αλλά το Σεπτέμβριο οι Γερμανικές αρχές επανέλαβαν το αίτημα για άμεση διάλυση της οργάνωσης που εξακολουθούσε να λειτουργεί παράνομα. Ο Γεώργιος Πούλος εξακολουθούσε τη δραστηριότητα του κόμματος και εξέδιδε πιστοποιητικά γραμμένα στα γερμανικά, τα οποία ήταν απλή πιστοποίηση ένταξης στο [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα]], αλλά τα παρέδιδε στους κομιστές λέγοντας ότι έδιναν το δικαίωμα οπλοφορίας και κυκλοφορίας στις ώρες απαγόρευσης, χωρίς να ισχύει πραγματικά. Η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ζήτησε από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως τη διάλυση της οργάνωσης και στις 6 Οκτωβρίου 1941 το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης διέταξε τη διάλυση του σωματείου "Εθνική Ένωσις Η Ελλάς". Μετά τη δικαστική απόφαση η πολιτική οργάνωση του Πούλου σταμάτησε να λειτουργεί επίσημα.<ref name=dordanas2006-49-57>{{cite book|last=Δορδανάς|first=Στράτος|title=Έλληνες εναντίον Ελλήνων|year=2006|publisher=Επίκεντρο|location=Αθήνα|isbn=9606647315|pages=49-57}}</ref>Ο Πούλος αρχικά έλαβε πόστο στη γερμανική υπηρεσία Sonderkommando 2000. H υπηρεσία αυτή ήταν ουσιαστικά η γερμανική αντικατασκοπεία στην Ελλάδα και κύρια δράση της είχε την ανάπτυξη χαφιεδίστικων μηχανισμών στα μετόπισθεν. Παράλληλα ο Πούλος επιδίδετο και στη φιλοναζιστική προπαγάνδα, αναλαμβάνοντας υψηλό πόστο και στην αρτίως αναβιωθείσα ΕΕΕ στη Θεσσαλονίκη. Η ΕΕΕ δραστηριοποιήθηκε χάρη στη γερμανική υπηρεσία ασφαλείας SD (Sicherheitsdienst) και τους χαφιέδες Ζωγράφο, Μαρινάκη, Σκανδάλη και Κοσμίδη.
