Πάπας Λέων Ι΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
 
== 1494-1513 ==
Μία από τις πρώτες συνέπειες με την κατάρρευση αυτών των εύθραυστων πολιτικών ισορροπιών ήταν η γαλλική εισβολή στην Ιταλία, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα, την εκδίωξη των Μεδίκων από τη Φλωρεντία το Νοέμβριο του 1494. Η πτώση τους ευνοήθηκε και από τον Δομινικανό μοναχό [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα]], ο οποίος προσεγγίζοντας τον [[Κάρολος Η' της Γαλλίας|Κάρολο Η' της Γαλλίας]] κήρυσσε εναντίον του [[ΠιέροΠέτρος των Μεδίκων, ο ΑτυχήςΆτυχος|Πιέρο των Μεδίκων]], μεγαλύτερου αδελφού του Τζιοβάννι. Πιθανόν ο νέος ακόμα καρδινάλιος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη ινκόγκνιτο μεταμφιεσμένος σε μοναχό. Στη Φλωρεντία εγκαθιδρύθηκε μια δημοκρατία, ενώ ο καρδινάλιος με τον μεγαλύτερο του αδελφό και τον εξάδερφο τους Τζούλιο (μελλοντικός [[Πάπας Κλήμης Ζ΄]]) βρήκαν άσυλο στην αυλή του [[Ουρμπίνο]]. Έπειτα ο καρδινάλιος βρήκε άσυλο στη [[Μπολόνια]] και στερούμενος πολιτικής δύναμης και δεδομένης της αντιπάθειας εκ μέρους του [[Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄|Αλέξανδρου ΣΤ΄]], αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι με μερικούς του φίλους στη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες και τη Γαλλία. Εκεί γνώρισε σημαντικές προσωπικότητες αλλά στη [[Ρουέν]] και στις Κάτω Χώρες όπου συνελήφθη και εκδιώχθηκε. Επέστρεψε στην Ιταλία το 1500 και αποφάσισε να κατοικήσει στο παλάτι του στη Ρώμη, το διάσημο σημερινό [[Παλάτσο Μαντάμα]], διαφεύγοντας όσο το δυνατόν περισσότερο της προσοχής και αφοσιωμένος στην μελέτη της λογοτεχνίας, προσελκύοντας κοντά του πολλούς ποιητές και λογοτέχνες.
 
Το 1503 με το θάνατο του αδελφού του Πιέρο έγινε αρχηγός της οικογένειας των Μεδίκων. Την ίδια περίοδο, μετά το θάνατο του πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄, και μια σύντομη περίοδο κατά το ποντιφικάτο του [[Πάπας Πίος Γ΄|Πίου Γ΄]], εκλέχθηκε νέος πάπας ο [[Πάπας Ιούλιος Β΄|Ιούλιος Β΄]], άνθρωπος με σημαντικές πολιτικές και στρατιωτικές ικανότητες. Όμως οι σχέσεις του Τζιοβάννι δεν ήταν πολύ φιλικές ούτε με εκείνον. Όταν τον Αύγουστο του 1511 ο Ιούλιος αρρώστησε βαριά, ο Τζιοβάννι ήταν από τους πρώτους καρδινάλιους που κινήθηκαν προς την κατεύθυνση ενός πιθανού κονκλάβιου. Ο Ιούλιος μετά την ανάρρωσή του τον έστειλε στη Μπολόνια ως απεσταλμένο του τον Οκτώβριο του 1511.
Γραμμή 56:
Τον Ιανουάριο του 1515 πεθαίνει ο [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΙΒ΄]] και βασιλιάς της Γαλλίας γίνεται ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκος Α΄]], ηγέτης ιδιαίτερα φιλόδοξος, ο οποίος έχοντας προγόνους από την αριστοκρατική οικογένεια των [[Οίκος των Βισκόντι|Βισκόντι]] διεκδικούσε το δουκάτο του Μιλάνο. Ήδη το Φεβρουάριο ο πάπας ενεργοποιήθηκε για να συντάξει μια νέα Ιερή Συμμαχία ενάντια στη Γαλλία η οποία περιελάμβανε: τον αυτοκράτορα, το Μιλάνο, τη Γένοβα και τους ελβετούς, ενώ η Βενετία είχε συμμαχήσει με τους γάλλους. Η συμφωνία όμως δεν επικυρώθηκε γιατί δεν ήταν όλοι σύμφωνοι ότι η [[Πάρμα]] και η [[Πλακεντία|Πιασέντσα]] έπρεπε να περάσουν στη δικαιοδοσία του παπικού κράτους. Ο Φραγκίσκος Α΄ προέλασε προς το Μιλάνο το Σεπτέμβριο του 1515 και δε βρήκε μεγάλη αντίσταση. Στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου στη μάχη του Μαρινιάνο οι Γάλλοι εξουδετέρωσαν τελειωτικά την άμυνα των συμμάχων. Ο Λέοντας Ι΄, αν και οι σύμμαχοί του ήταν αντίθετοι, ξεκίνησε κατευθείαν τις διαπραγματεύσεις στη Μπολόνια το Δεκέμβρη του ίδιου έτους. Συντάχθηκε έτσι μία συμφωνία ιστορική, αφού με αυτήν αναγνωρίστηκε η αυτονομία της γαλλικής εκκλησίας μέσα στην καθολική εκκλησία, αναγνώριση που θα ισχύσει ως τη διάλυση της εκκλησίας αυτής κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]].
 
Με το τέλος της μάχης του Μαρινιάνο, ο Λέων Ι΄ αποφάσισε να τιμωρήσει τον [[Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντέλλα Ρόβερε]], ο οποίος αν και είχε φιλοξενήσει τους Μεδίκους στο Ουρμπίνο κατά την εξορία τους από τη Φλωρεντία, αυτή τη φορά δεν υποστήριξε τον πάπα όπως είχαν συμφωνήσει. Έτσι ο πάπας εκδίωξε τον Ντέλλα Ρόβερε από το Ουρμπίνο και έκανε δούκα της πόλης τον ανιψιό του [[Λαυρέντιος των Μεδίκων, Δούκαςδούκας του Ουρμπίνο|Λαυρέντιο]], που ήταν ήδη ηγεμόνας της Φλωρεντίας.
 
Λόγω έλλειψης πόρων για τη συνέχιση του πολέμου ενάντια στη Γαλλία και για την ολοκλήρωση των πολλών οικοδομικών έργων που γίνονταν στη Ρώμη, ο Λέων Ι΄ έκανε μία συμφωνία με τον αρχιεπίσκοπο στη Γερμανία Albrecht von Hohenzollern, ότι θα τον βοηθούσε για την ολοκλήρωση της [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου|βασιλικής του Αγίου Πέτρου]] στη Ρώμη. Έτσι πήρε 10.000 δουκάτα με ανταλλαγή την αρχιεπισκοπή της [[Μάιντς|Μαγεντίας]] προς τον von Hohenzollern, ενώ του εκχωρούσε ακόμα το προνόμιο να απονέμει [[Συγχωροχάρτι|συγχωροχάρτια]] στα εδάφη του για 8 χρόνια.