Πάπας Λέων Ι΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
== 1494-1513 ==
Μία από τις πρώτες συνέπειες με την κατάρρευση αυτών των εύθραυστων πολιτικών ισορροπιών ήταν η γαλλική εισβολή στην Ιταλία, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα, την εκδίωξη των Μεδίκων από τη Φλωρεντία το Νοέμβριο του 1494. Η πτώση τους ευνοήθηκε και από τον Δομινικανό μοναχό [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα]], ο οποίος προσεγγίζοντας τον [[Κάρολος Η' της Γαλλίας|Κάρολο Η' της Γαλλίας]] κήρυσσε εναντίον του [[
Το 1503 με το θάνατο του αδελφού του Πιέρο έγινε αρχηγός της οικογένειας των Μεδίκων. Την ίδια περίοδο, μετά το θάνατο του πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄, και μια σύντομη περίοδο κατά το ποντιφικάτο του [[Πάπας Πίος Γ΄|Πίου Γ΄]], εκλέχθηκε νέος πάπας ο [[Πάπας Ιούλιος Β΄|Ιούλιος Β΄]], άνθρωπος με σημαντικές πολιτικές και στρατιωτικές ικανότητες. Όμως οι σχέσεις του Τζιοβάννι δεν ήταν πολύ φιλικές ούτε με εκείνον. Όταν τον Αύγουστο του 1511 ο Ιούλιος αρρώστησε βαριά, ο Τζιοβάννι ήταν από τους πρώτους καρδινάλιους που κινήθηκαν προς την κατεύθυνση ενός πιθανού κονκλάβιου. Ο Ιούλιος μετά την ανάρρωσή του τον έστειλε στη Μπολόνια ως απεσταλμένο του τον Οκτώβριο του 1511.
Γραμμή 56:
Τον Ιανουάριο του 1515 πεθαίνει ο [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΙΒ΄]] και βασιλιάς της Γαλλίας γίνεται ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκος Α΄]], ηγέτης ιδιαίτερα φιλόδοξος, ο οποίος έχοντας προγόνους από την αριστοκρατική οικογένεια των [[Οίκος των Βισκόντι|Βισκόντι]] διεκδικούσε το δουκάτο του Μιλάνο. Ήδη το Φεβρουάριο ο πάπας ενεργοποιήθηκε για να συντάξει μια νέα Ιερή Συμμαχία ενάντια στη Γαλλία η οποία περιελάμβανε: τον αυτοκράτορα, το Μιλάνο, τη Γένοβα και τους ελβετούς, ενώ η Βενετία είχε συμμαχήσει με τους γάλλους. Η συμφωνία όμως δεν επικυρώθηκε γιατί δεν ήταν όλοι σύμφωνοι ότι η [[Πάρμα]] και η [[Πλακεντία|Πιασέντσα]] έπρεπε να περάσουν στη δικαιοδοσία του παπικού κράτους. Ο Φραγκίσκος Α΄ προέλασε προς το Μιλάνο το Σεπτέμβριο του 1515 και δε βρήκε μεγάλη αντίσταση. Στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου στη μάχη του Μαρινιάνο οι Γάλλοι εξουδετέρωσαν τελειωτικά την άμυνα των συμμάχων. Ο Λέοντας Ι΄, αν και οι σύμμαχοί του ήταν αντίθετοι, ξεκίνησε κατευθείαν τις διαπραγματεύσεις στη Μπολόνια το Δεκέμβρη του ίδιου έτους. Συντάχθηκε έτσι μία συμφωνία ιστορική, αφού με αυτήν αναγνωρίστηκε η αυτονομία της γαλλικής εκκλησίας μέσα στην καθολική εκκλησία, αναγνώριση που θα ισχύσει ως τη διάλυση της εκκλησίας αυτής κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]].
Με το τέλος της μάχης του Μαρινιάνο, ο Λέων Ι΄ αποφάσισε να τιμωρήσει τον [[Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντέλλα Ρόβερε]], ο οποίος αν και είχε φιλοξενήσει τους Μεδίκους στο Ουρμπίνο κατά την εξορία τους από τη Φλωρεντία, αυτή τη φορά δεν υποστήριξε τον πάπα όπως είχαν συμφωνήσει. Έτσι ο πάπας εκδίωξε τον Ντέλλα Ρόβερε από το Ουρμπίνο και έκανε δούκα της πόλης τον ανιψιό του [[Λαυρέντιος των Μεδίκων,
Λόγω έλλειψης πόρων για τη συνέχιση του πολέμου ενάντια στη Γαλλία και για την ολοκλήρωση των πολλών οικοδομικών έργων που γίνονταν στη Ρώμη, ο Λέων Ι΄ έκανε μία συμφωνία με τον αρχιεπίσκοπο στη Γερμανία Albrecht von Hohenzollern, ότι θα τον βοηθούσε για την ολοκλήρωση της [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου|βασιλικής του Αγίου Πέτρου]] στη Ρώμη. Έτσι πήρε 10.000 δουκάτα με ανταλλαγή την αρχιεπισκοπή της [[Μάιντς|Μαγεντίας]] προς τον von Hohenzollern, ενώ του εκχωρούσε ακόμα το προνόμιο να απονέμει [[Συγχωροχάρτι|συγχωροχάρτια]] στα εδάφη του για 8 χρόνια.
|