Ως '''ιόν''' (πληθυντικός '''ιόντα''') ονομάζεται το [[άτομο]] ή σύνολοη ομάδα ατόμων που φέρουνφέρει [[ηλεκτρικό φορτίο]].
ΕτυμολογικάΙστορικά ωςο όρος αναφέρεται πρώτη φορά για να περιγράψει τις συγκεκριμένες χημικές οντότητες το 1834 από τον [[Μάικλ Φαραντέι]], ο οποίος τον επινόησε απόχρησιμοποίησε την ουδετέρου γένους μετοχή του αρχαιοελληνικούελληνικού ρήματος "«έρχομαι"» (ίών''ἰών'',ίούσα ''ἰοῦσα'',ίόν ''ἰόν'') θέλοντας να εξηγήσει γιατί τα (άγνωστης φύσης τότε) σωματίδια πήγαιναν προς την άνοδο ή την κάθοδο όταν γινόταν ηλεκτρόλυση διαλύματος.<ref>[http://www.etymonline.com/index.php?term=ion Online ετυμολογικό λεξικό]</ref>
θέλοντας να εξηγήσει γιατί τα (άγνωστης φύσης τότε) σωματίδια πήγαιναν προς την άνοδο ή την κάθοδο όταν γινόταν ηλεκτρόλυση διαλύματος.<ref>[http://www.etymonline.com/index.php?term=ion Online ετυμολογικό λεξικό]</ref>
Όταν [[άτομο|άτομα]] ή [[χημική ρίζα|χημικές ρίζες]] αποκτήσουν [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρόνια]], τότε σχηματίζουν '''ιόντα''' με αρνητικάαρνητικό [[ηλεκτρικό φορτίο|ηλεκτρικά φορτία]]. Αυτού του τύπου τα ιόντα ονομάζονται '''ανιόντα'''. Αντίθετα όταν τα παραπάνω άτομα ή χημικές ρίζες χάνουνχάσουν ηλεκτρόνια, τότε μετατρέπονται σε '''κατιόντα''', δηλαδή με θετικό ηλεκτρικό φορτίο.
Πολλές χημικές ενώσεις αποτελούνται από ιόντα αντίθετου φορτίου που συγκρατούνται με [[ετεροπολικός δεσμός|ετεροπολικούς]] ή ιοντικούς δεσμούς.
Γραμμή 10 ⟶ 9 :
* Το [[χημικό σθένος]] των ιόντων εξαρτάται από το ηλεκτρικό φορτίο τους.
Επίσης δεν θα πρέπει ν΄να αποκλείεται η περίπτωση να προκύψει [[χημική αντίδραση]] όταν τα ιόντα επανασυνδεθούν σε νέους συνδυασμούς.
