Πανωραία Χατζηκώστα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''ΠανωραίαςΠανωραία Χατζηκώστα''' ή '''Χατζηκώσταινα''', γνωστή με το παρατσούκλι '''Ψωροκώσταινα''' ή '''Ψαροκώσταινα''', ήταν Ελληνίδα Μικρασιάτισσα καταγόμενη από αρχοντική οικογένεια των Κυδωνιών ([[Αϊβαλί]]). Κατέφυγε στο Ναύπλιο, μετά την καταστροφή του Αϊβαλιού από τον τουρκικό στρατό , όπου έχασε και τα τέσσερα της παιδιά και τον άντρα της, που μπήκε στην πόλη στις 2 Ιουνίου 1821 για να εκδικηθεί την πυρπόληση τουρκικού δίκροτου στις 27 Μαΐου στην [[Ερεσός Λέσβου|Ερεσό]]<ref name="ααα"/><ref name="patris"> [http://www.patris.gr/articles/191448?PHPSESSID=35lkqemc6hg4v1vnncemb51nc7], H Ψωροκώσταινα, Του Νίκου Φλεμετάκη, Εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" της Κρήτης, 23/11/2010</ref>.

Η "Ψωροκώσταινα" καταγράφηκε στην ιστορική μνήμη, όταν, σύμφωνα με αναφορές της εποχής, προσέφερε τα ελάχιστα υπάρχοντά της στον έρανο που έλαβε χώρα στο Ναύπλιο για την ενίσχυση των πολιορκημένων του Μεσολογγίου, το 1826<ref name="ααα"/>. Ο [[Ευάγγελος Δαδιώτης]], αναφέρεται στην δήλωσή της: «Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι,. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι»<ref name="dadiotis">, Ευ. Δαδιώτης, [[Αιγαιοπελαγίτικα_Θέματα|«Αιγαιοπελαγίτικα»]] τεύχος 13</ref><ref name="ααα">[https://cognoscoteam.gr/πανωραία-χατζηκώστα-η-αρχόντισσα-από/ Πανωραία Χατζηκώστα: Η αρχόντισσα από το Αϊβαλί που θυμόμαστε ως «Ψωροκώσταινα»]</ref>.

Έκτοτε χρησιμοποιούνται ή έκφραση "Ψωροκώσταινα" που αναφέρεται στο ελληνικό κράτος ως κράτος φτωχό, που βασίζεται το περισσότερο στην εθελοντική συνδρομή και προσπάθεια των κατοίκων του παρά στη σωστή και επιστημονική οργάνωση και διαχείριση των εσόδων του <ref name="babiniotis"> Γ. Μπαμπινιώτης, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας</ref><ref name="ααα"/>.