Μαλαζγκίρτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επέκταση + πηγή
Γραμμή 7:
 
== Ιστορία ==
Κατά τον 4ο αι., η πόλη ήταν ήδη έδρα σημαντικής επισκοπής και αναφέρεται ως τέτοια μέχρι τον 11ο αι. Το 725/6 ήταν έδρα συνόδου που συγκλήθηκε με σκοπό την ένωση της Αρμενικής και της Συριακής Εκκλησίας.{{Sfn|Kazhdan|1991|p=1288}}. Το Μαντζικέρτ έφτασε στο απόγειο της ακμής του, ως στρατιωτικό και εμπορικό κέντρο κατά τον 9ο και 10ο αι., υπό την εξουσία των [[Καϋσίτες|Καϋσιτών]] (Qays) εμίρηδων. Η κατάληψη και ισοπέδωση της πόλης από τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινούς]], το 968/9, οι οποίοι την απέδωσαν στον πρίγκηπα [[Δαβίδ Γ΄ ο Κουροπαλάτης|Δαβίδ της Ταώ]], σήμανε το τέλος της ακμής της. Με τον θάνατο του Δαυΐδ, το 1000, το Μαντζικέρτ περιήλθε και πάλι στη Βυζαντινή αυτοκρατορία.{{Sfn|Kazhdan|1991|p=1288}}
 
Το 1054, [[Πολιορκία του Μαντζικέρτ (1054)|πολιορκήθηκε ανεπιτυχώς]], από τους [[Δυναστεία των Σελτζούκων|Σελτζούκους]] του [[Τογκρούλ-Μπεγκ|Τογκρούλ Μπεγκ]]{{Sfn|Kazhdan|1991|p=2127}}.
Η πόλη είναι περισσότερο γνωστή είναι γνωστή από τη [[μάχη του Μαντζικέρτ]], τον Αύγουστο του 1071. Κατά τη μάχη αυτή, ο ανομοιογενής (κατά βάση μισθοφορικός) στρατός των Βυζαντινών νικήθηκε αποφασιστικά από τους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]] Τούρκους. Η ήττα οφειλόταν, κατά μεγάλο μέρος, στην προδοτική στάση στρατιωτικών και πολιτικών όπως οι ([[Ιωάννης Δούκας]], [[Ανδρόνικος Δούκας]], [[Μιχαήλ Ψελλός]]. Ο ίδιος ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας [[Ρωμανός Δ' Διογένης]], μαζί με πολλούς στρατηγούς, πιάστηκε αιχμάλωτος. Ακολούθησε ταπεινωτική συμφωνία με το Σουλτάνο [[Άλπ Αρσλάν]] για τη δημιουργία σελτζουκικού κράτους - αναχώματος κατά των επιδρομών εναντίον του Βυζαντίου. Ο Ρωμανός απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου τυφλώθηκε και εξορίστηκε από το νέο αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Ζ'|Μιχαήλ Δούκα]] στη νήσο [[Πρώτη (νήσος)|Πρώτη]] της Προποντίδας, στην οποία πέθανε το 1072, από τα τραύματά του. Η μάχη αυτή σήμανε την ίδρυση του [[Σουλτανάτο του Ικονίου|Σουλτανάτου του Ικονίου]] και, μαζί με την πολιτική αποσύνθεση του Βυζαντίου η οποία ακολούθησε, την οριστική εγκατάσταση των Τούρκων στην περιοχή της Ανατολίας και την απαρχή της πτώσης της αυτοκρατορίας.
 
Η πόλη είναι περισσότερο γνωστή είναι γνωστή από τη [[μάχη του Μαντζικέρτ]], τον Αύγουστο του 1071. Κατά τη μάχη αυτή, ο ανομοιογενής (κατά βάση μισθοφορικός) στρατός των Βυζαντινών νικήθηκε αποφασιστικά από τους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]] Τούρκους. Η ήττα οφειλόταν, κατά μεγάλο μέρος, στην προδοτική στάση στρατιωτικών και πολιτικών όπως οι ([[Ιωάννης Δούκας]], [[Ανδρόνικος Δούκας]], [[Μιχαήλ Ψελλός]]. Ο ίδιος ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας [[Ρωμανός Δ' Διογένης]], μαζί με πολλούς στρατηγούς, πιάστηκε αιχμάλωτος. Ακολούθησε ταπεινωτική συμφωνία με το Σουλτάνο [[Άλπ Αρσλάν]] για τη δημιουργία σελτζουκικού κράτους - αναχώματος κατά των επιδρομών εναντίον του Βυζαντίου. Ο Ρωμανός απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου τυφλώθηκε και εξορίστηκε από το νέο αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Ζ'|Μιχαήλ Δούκα]] στη νήσο [[Πρώτη (νήσος)|Πρώτη]] της Προποντίδας, στην οποία πέθανε το 1072, από τα τραύματά του. Η μάχη αυτή σήμανε την ίδρυση του [[Σουλτανάτο του Ικονίου|Σουλτανάτου του Ικονίου]] και, μαζί με την πολιτική αποσύνθεση του Βυζαντίου η οποία ακολούθησε, την οριστική εγκατάσταση των Τούρκων στην περιοχή της Ανατολίας και την απαρχή της πτώσης της αυτοκρατορίας.
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 16 ⟶ 18 :
== Πηγές ==
 
* {{Oxford Dictionary of Byzantium|page=1288, 2127|title=MANTZIKERT}}
{{Portal bar|Γεωγραφία|Ασία|Τουρκία}}
{{Τουρκία-επέκταση}}