Ανδρέας Ζαΐμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
τίποτα το ιδιαίτερο :) |
Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
||
Γραμμή 52:
Γεννήθηκε στην [[Κερπινή Αχαΐας|Κερπινή]] [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] το [[1791]], γιος του προεστού των Καλαβρύτων [[Ασημάκης Ζαΐμης|Ασημάκη Ζαΐμη]] που πρώτος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης στην [[Αγία Λαύρα Καλαβρύτων|Αγία Λαύρα]] στις 17 Μαρτίου [[1821]]. Νέος μυήθηκε στην [[Φιλική Εταιρεία]], εγκατέλειψε τις σπουδές του στην [[Ιταλία]] και πήρε μέρος στην Επανάσταση, μαχόμενος στην πολιορκία της [[Πάτρα]]ς και στο [[Μεσολόγγι]]. Χρημάτισε πληρεξούσιος στη [[Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου|συνέλευση της Επιδαύρου]] το [[1822]]. Το [[1826]], μετά τα δραματικά γεγονότα του Μεσολογγίου, ανέλαβε με απόφαση της [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|Τρίτης Εθνοσυνέλευσης]] (που διέκοψε τις εργασίες της) πρόεδρος της «[[Διοικητική επιτροπή 1826|Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος]]», αναλαμβάνοντας την ευθύνη της διακυβέρνησης και της συνέχισης του Αγώνα. Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] διορίστηκε μέλος του «[[Πανελλήνιον|Πανελληνίου]]» και το [[1837]] σύμβουλος επικρατείας μέχρι το θάνατό του το [[1840]] στην [[Αθήνα]].
Παντρεύτηκε την Ελένη Δεληγιάννη, κόρη του προεστού των [[Λαγκάδια Αρκαδίας|Λαγκαδίων]], [[Ιωάννης Δεληγιάννης|Ιωάννη Δεληγιάννη]]. Ο γιος του [[Θρασύβουλος Ζαΐμης|Θρασύβουλος]] και ο εγγονός του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρος]] διετέλεσαν επίσης πρωθυπουργοί. Ο ιστορικός [[Αμβρόσιος Φραντζής (πρεσβύτερος)|Αμβρόσιος Φραντζής]] τον καταγράφει ως έναν από τους προύχοντες που συμμετείχαν στη [[Συνέλευση της Βοστίτσας|σύσκεψη της Βοστίτσας]] ο οποίος ήρθε σε έντονη λεκτική αντιπαράθεση με τον [[Παπαφλέσσας|Παπαφλέσσα]], αρνούμενος να πιστέψει τους αναληθείς (όπως αποδείχτηκε) ισχυρισμούς του για δήθεν εξασφαλισμένη Ρωσική βοήθεια στον επικείμενο Αγώνα.<ref>''Όλα τα παρά του Δικαίου λεχθέντα είναι άστατα…στασιαστικά, ιδιοτελή, και σχεδόν μπιρμπάντικα'', Αμβροσίου Φραντζή, [http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/2/5/9/metadata-39-0000531.tkl ''Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος''].</ref>. Τρικούπης, Βλαχογιάννης (όπως αναφέρεται αμέσως πιο κάτω) και πλείστοι άλλοι εξήραν τον πατριωτισμό και την προσφορά του. Για το κύρος και τις αρετές του Ζαΐμη υπήρχε το ρητό "''Τι Ζαΐμης, τι Μπραΐμης''". <ref>Σπυρίδων Τρικούπης, ''Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως'', εκδ.Χρ.Γιοβάνης, τ.Δ΄, σελ. 7-8. Αναφορά στο παραπάνω από τον Γιάννη Βλαχογιάννη, ''Ιστορική Ανθολογία'', εκδ. ΕΣΤΙΑ, σελ. 186</ref> Αντίθετα ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματα του περιγράφει πως μάλωνε στα 1826 με τον Κοτζαμπάση Ανδρέα Ζαΐμη. Μού είπε: «Κολοκοτρώνη, Κολοκοτρώνη έξι χρόνους πασχίζεις να ενώσεις τα άρματα και ουδέ σε άφησα να τα ενώσεις, ουδέ θέλει σε αφήσω». «Του βάρεσα τα παλαμάκια λέγοντάς του: Εύγε καλέ πατριώτη, όπου δεν αφήνεις να ενωθούν τα άρματα, και αν ήταν ενωμένα δεν έκαιε ο Ιμπραήμης τα χωριά και να σκλαβώνει τον κόσμο.» Ο Ανδρέας Ζαΐμης έμεινε τότε στην ιστορία περισσότερο με το ρητό "Τι Ζαΐμης, τι Μπραΐμης" <ref>[https://www.ebooks4greeks.gr/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B7] Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη</ref>
== Παραπομπές-σημειώσεις ==
| |||