Πέτρος Αντόνοβιτς του Μπράουνσβαϊγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πέτρος Αντόνοβιτς''', γερμ.: Peter Antonovich von Braunschweig-Lüneburg von Welfen (1745–1798) από τον [[Οίκος των Γουέλφων|Οίκο των Γουέλφων]], ήταν ο δεύτερος γιος του [[Αντώνιος Ούλριχ του Μπράουνσβαϊγκ-Βολφενμπύτελ|Αντώνιου-Ούλριχ]] δούκα του Μπράουνσβαϊγκ και της [[Άννα Λεοπόλδοβνα (Ελισάβετ του Μεκλεμβούργου-Σβέριν)|Άννας Λεοπόλδοβνας]], κόρης του [[Κάρολος Λεοπόλδος του Μεκλεμβούργου|Καρόλου-Λεοπόλδου]] δούκα του Μεκλεμβούργου. Αδέλφια του ήταν ο [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας|Iβάν ΣΤ΄]] Αυτοκράτορας της Ρωσίας (β. 1740-41), η Αικατερίνη, η Ελισάβετ και ο [[Αλέξιος Αντώνοβιτς του Μπράουνσβαϊγκ|Αλέξιος]].

 

Η Άννα Λεοπόλδοβνα ήταν ανιψιά της [[Άννα Ιβάνοβνα|Άννας Ιβάνοβνας των Ρομάνοφ]] Αυτοκράτειρας της Ρωσίας (1730-40). Τα αδέλφια κρατήθηκαν φυλακισμένα λόγω του δικαίωμά τους στον ρωσικό θρόνο, ως διαδόχων της Αυτοκράτειρας Άννας. Αυτό τους έκανε πιθανή πολιτική απειλή κατά των Αυτοκρατόρων Ελισάβετ (β. 1741-62), Πέτρου Γ΄ (β. 1762) και Αικατερίνης Β΄ (β. 1762-1796). Σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο αδελφό τους, τον εκθρονισμένο Ιβάν ΣΤ΄, ο οποίος τέθηκε σε απομόνωση, τα μικρότερα αδέλφια κρατήθηκαν μαζί με τον πατέρα τους, μετά το τέλος της μητέρας τους το 1746. Στο [[Κολμογκόρυ, Περιφέρεια Αρχάγγελσκ|Κολμογκόρυ]], η οικογένεια κατείχε το σπίτι του επισκόπου μέσα στον περίβολο του φρουρίου και ήταν υπό την παρακολούθηση των φρουρών. Τους επιτρεπόταν ένας μικρός κήπος, μερικά ζώα και διατηρούσαν λίγους υπηρέτες. Καθώς ο πατέρας τους είχε ερωτικές σχέσεις με τις υπηρέτριες, το προσωπικό τους τελικά αποτελείτο από ετεροθαλή αδέλφια τους. Με αυτοκρατορικό διάταγμα του 1750, τα αδέλφια απαγορεύτηκαν να μαθαίνουν, να διαβάζουν και να γράφουν.