Ελευθερισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη 1 βιβλίου για Επαληθευσιμότητα (20210203)) #IABot (v2.0.8) (GreenC bot
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
'''Ελευθερισμός'''<ref>[http://library.fes.de/pdf-files/bueros/zypern/10616.pdf Tobias Gombert κ.α., ''Αρχές της Κοινωνικής Δημοκρατίας'', 2013] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170623004830/http://library.fes.de/pdf-files/bueros/zypern/10616.pdf |date=2017-06-23 }}, σελ. 93</ref> ή '''λιμπερταριανισμός'''<ref>[http://www.epikentro.gr/PDF/9789604582518-E01.pdf Andrew Heywood, ''Βασικές έννοιες της πολιτικής επιστήμης'', Επίκεντρο, 2011]</ref> ([[αγγλική γλώσσα|αγγλ]].: ''libertarianism'') ονομάζεται η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική θεωρία που υποστηρίζει ότι οι ηθικοί δρώντες είναι ιδιοκτήτες του εαυτού τους και μπορούν να αποκτούν ιδιοκτησιακά δικαιώματα σε πράγματα του εξωτερικού κόσμου. Ο ελευθερισμός αντιτίθεται στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, των ανοικτών συνόρων και διαφέρει από τον τρόπο σκέψης της φιλελεύθερης, νεοφιλελεύθερης, και καπιταλιστική θεωρίας στο θέμα της παγκοσμιοποίησης (διεθνισμού) . Σημαντικότερος σύγχρονος εκπρόσωπος του ελευθερισμού είναι ο Αμερικανός πολιτικός φιλόσοφος [[Ρόμπερτ Νόζικ]].<ref name="SEP">{{cite web|title=Stanford Encyclopedia of Philosophy: Libertarianism|url=http://plato.stanford.edu/entries/libertarianism/|accessdate=2014-01-07}}</ref>
 
Στον αγγλοσαξονικό κόσμο οι οπαδοί του λιμπερταριανισμού («libertarianism») εδραιώθηκαν και ορισμένες φορές αυτοαποκαλούνται και [[αναρχοκαπιταλισμός|αναρχοκαπιταλιστές]] λόγω του ότι στα μέσα του 20ου αιώνα ο '''[[Μάρεϊ Ρόθμπαρντ]]''', από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης της [[Αυστριακή Σχολή Οικονομικής Σκέψης|αυστριακής σχολής οικονομικής σκέψης]] στις ΗΠΑ, προσεταιρίστηκε τον όρο "ελευθεριακός" από τους Γάλλους [[Ελευθεριακός σοσιαλισμός|ελευθεριακούς]] σοσιαλιστές (αναρχικούς) του 19ου αιώνα. O ίδιος ο Ρόθμπαρντ περιέγραψε αυτή τη νέα χρήση των λέξεων ανοιχτά ως «κατάκτηση» από τους εχθρούς του, λέγοντας
Γραμμή 6:
 
 
 
ΣεΥπάρχει και η ριζοσπαστική τάση μέσα στον Ελευθερισμό που είναι η αναρχοκαπιταλιτες σε αντίθεση με άλλες [[δεξιά (πολιτική)|δεξιές]] κρατικοκαπιταλιστικές πολιτικές θεωρίες που αποδέχονται τον κρατικό παρεμβατισμό και το [[κοινωνικό συμβόλαιο]] ως εργαλείο υπεράσπισης της αγοράς και ταυτόχρονα ως [[ωφελιμισμός|μέσου μεγιστοποίησης της ωφέλειας]] ή διασφάλισης των πολιτικών ελευθεριών, οι αυτοαποκαλούμενοι "ελευθεριστές" υπερασπίζονται τις ελεύθερες αγορές επειδή θεωρούν ότι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να διαθέτουν τα κτήματά τους όπως επιθυμούν και μέσα στα πλαίσια του [[Κοινωνικός Δαρβινισμός|κοινωνικού δαρβινισμού]] να επιβιώνουν οι πιο ικανοί. Για τους "ελευθεριστές" η κρατική παρέμβαση μέσω της διασφάλισης βασικών δικαιωμάτων ανεξαρτήτως τάξης ισοδυναμεί με την παραβίαση της εξελικτικής πορείας βάσει [[Φυσική επιλογή|φυσικής επιλογής]] στην οποία βασίζεται ο καπιταλισμός.<ref>{{cite book|title=Contemporary Political Philosophy: An Introduction|url=https://archive.org/details/contemporarypoli00kyml|last=Kymlicka|first=Will|location=Oxford|publisher=Oxford University Press|year=2002|pages=[https://archive.org/details/contemporarypoli00kyml/page/n114 102]–103|}}</ref>
 
Αντίθετα από τους καπιταλιστές "ελευθεριστές", οι σοσιαλιστές ελευθεριακοί αποδέχονται την αρχή της ιδιοκτησίας του εαυτού, αλλά θεωρούν ότι οι φυσικοί πόροι ανήκουν σε όλους εξίσου, κάτι που παρέχει τη βάση για την υποστήριξη κάποιου είδους εξισωτικής αναδιανομής.<ref name="SEP" />