Νικόλαος του Μερκέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{Infobox Royalty
|όνομα = Νικόλαος
Γραμμή 49 ⟶ 48 :
|υπογραφή =
}}
Ο '''Νικόλαος της Λωρραίνης, δούκας του Μερκέρ''' ([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Nicolas de Mercœur'', [[16 Οκτωβρίου]] [[1524]] - [[12 Ιουνίου]] [[1577]]) από τον [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκο της Λωρραίνης]] ήταν ο δεύτερος γιος του [[Αντώνιος της Λωρραίνης|Αντωνίου]] δούκα της Λωρραίνης και της [[Ρενέα των Βουρβόνων|Ρενέας των Βουρβόνων]]
==
Αρχικά ήταν προορισμένος για εκκλησιαστική σταδιοδρομία έγινε επίσκοπος του [[Μετς (Γαλλία)|Μετς]] (1543) και του Βερντέν (1544) έγινε κηδεμόνας του ανήλικου ανιψιού του [[Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης|Καρόλου Γ΄ της Λωρραίνης]] (1545) μαζί με την νύφη του [[Χριστίνα της Δανίας]]. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου η Χριστίνα του αφαίρεσε την αντιβασιλεία μόνο για τον εαυτό της, ο ίδιος αντιτάχθηκε στην ιμπεριαλιστική της πολιτική, πήρε τον τίτλο του '''κόμη του Βωντεμόν''' και παραιτήθηκε από τις επισκοπές του υπέρ του θείου του [[Ιωάννης καρδινάλιος της Λωρραίνης|Ιωάννη, καρδιναλίου της Λωρραίνης]] (1548). Μετά την κατάληψη των επισκοπών από τον βασιλιά της Γαλλίας [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκο Β΄]] έγινε ξανά αντιβασιλέας του ανήλικου ανιψιού του Καρόλου (1552 - 1559). Η Νομενύ αποσπάστηκε από την επισκοπή του Μετς (1551) και ο Νικόλαος διορίστηκε [[Μαργράβος]] από τον αυτοκράτορα [[Μαξιμιλιανός Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανό Β΄]], αναγνωρίστηκε κληρονομικός πρίγκιπας της αυτοκρατορίας. Ο Οίκος της Λωρραίνης θα αποκτήσει πλήρη ψήφο στην Αυτοκρατορική Δίαιτα (1736) για την Νομενύ σαν αποζημίωση για την παραχώρηση του Δουκάτου της Λωρραίνης στην Γαλλία.<ref>Gebhardt 1973, σσ. 769-784</ref> Στην [[Γαλλία]] τιμήθηκε με την προαγωγή της βαρονίας της μητέρας του Μερκέρ σε πριγκιπάτο (1563) και τελικά σε δουκάτο (1569), έγινε επιπλέον μέλος του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος.<ref>Levantal 1996, σσ. 306,758</ref>
==Οικογένεια==
Παντρεύτηκε τρεις φορές έκανε πολλά παιδιά που ακολούθησαν τον εκκλησιαστικό κλάδο, ανάμεσα στα παιδιά του ήταν η Λουΐζα της Λωρραίνης (1533 - 1601) που παντρεύτηκε (1575) τον βασιλιά της Γαλλίας [[Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο Γ΄]].<ref>Knecht 1998, σ. 308</ref> Νυμφεύτηκε πρώτα το 1549 τη Μαργαρίτα, κόρη του [[Ιωάννης Δ΄ του Έγκμοντ|Ιωάννη Δ΄, κόμη του Έγκμοντ και είχε τέκνα:<ref>de Busbecq 1961, σ. 176</ref>
*
*
Το 1554 απεβίωσε η Μαργαρίτα και ο Νικόλαος έκανε δεύτερο γάμο το 1555 με την Ιωάννα της Σαβοΐας, κόρη του [[Φίλιππος του Νεμούρ|Φιλίππου]] δούκα του Νεμούρ και είχε τέκνα;
*
*
*
*
*
Το 1568 απεβίωσε η Ιωάννα και το 1569 ο Νικόλαος έκανε τρίτο γάμο, με την Αικατερίνη της Λωρραίνης, κόρη του [[Κλαύδιος του Ωμάλ|Κλαυδίου]] δούκα του Ωμάλ. και είχε τέκνα:<ref>George 1875, σ. Πίν.30</ref>
*
*
*
*
==Παραπομπές==
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Nicolas, Duke of Mercœur}}▼
<references />
{{authority control}}▼
==Πηγές==
*de Busbecq, Ogier Ghislain (1961). Letters of Ogier Ghislain de Busbecq to the Holy Roman Emperor Maximilian II. Translated by Jones, Robert Epes; Weber, Bernerd Clarke. Bookman Associates.
*Carroll, Stuart (2009). Martyrs and Murderers: The Guise Family and the Making of Europe. Oxford University Press.
*Gebhardt, Bruno (1973). Handbuch der Deutschen Geschichte, 9, Auflage (in German). 2. Ernst Ketler Verlag.
*George, Hereford Brooke (1875). Genealogical Tables Illustrative of Modern History. Oxford at the Clarendon Press.
*Knecht, Robert J. (1998). Catherine de'Medici. Pearson Education Limited.
*Levantal, Christophe (1996). Les ducs et pairs et duchés-pairies laïques à l'époque moderne Paris (in French). Maisonneuve & Larose.
*Yates, Frances A. (1975). Astraea. V. Routledge.
▲{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Nicolas, Duke of Mercœur}}
[[Κατηγορία:Οίκος της Λωρραίνης]]
| |||