Βικιπαίδεια

Σουλιώτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Αναίρεση έκδοσης 8754211 από τον N.Tzavellas (Συζήτηση) Παρακαλω εξασφαλείστε συναίνεση στην σελ συζητησεωςε
Ετικέτες: Αναίρεση Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
N.Tzavellas (συζήτηση | συνεισφορές)
40 επεξεργασίες
Αναίρεση έκδοσης 8754225 από τον Cinadon36 (Συζήτηση)
Ετικέτες: Αναίρεση Αναιρέθηκε
Γραμμή 3:
{{Πληροφορίες εθνικής ομάδας
|group = Σουλιώτες
|languages = [[Ελληνικά]] και [[Αρβανίτικα]]
|languages = [[Αρβανίτικα]] <br> [[Ελληνικά]] <small>(από το 18ο αιώνα)<ref name="Psimouli2006-214"/></small>
|region1 = [[Σούλι]] («τετραχώρι»)
|pop1 = 612 οικογένειες / περ. 3.250 άτομα <small>(το 1803)</small><ref>{{harvnb|Ψιμούλη|2006|p=201}}</ref>
Γραμμή 9:
|image = Souliotes 19th century painting.jpg
|caption = Σουλιώτες πολεμιστές σε χαλκογραφία του 19ου αιώνα με τον τίτλο ''Αλβανικά παλληκάρια καταζητώντας τον εχθρό'' ([[Terminus ante quem|taq]] 1820).}}
Οι '''Σουλιώτες''' ήταν κοινότητα [[ΑρβανίτεςΈλληνες|ΑρβανιτώνΕλληνων]] [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξων]] [[Χριστιανισμός|Χριστιανών]], <ref>{{Cite nameweb|url="LitList"http:/>/ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2700/Keimena-Neoellinikis-Logotechnias_A-Lykeiou_html-empl/indexA4_4.html|title=Κειμενα Νεοελληνικης Λογοτεχνιας Α' Λυκειου|publisher=Υπουργειο Παιδειας και Θρησκευματων}}</ref>,που κατοικούσαν στην [[ιστορική περιοχή]] του [[Σούλι|Σουλίου]] στην [[Ήπειρος (διαμέρισμα)|Ήπειρο]].
 
Οι Σουλιώτες καθιέρωσαν μια αυτόνομη συνομοσπονδία με μεγάλο αριθμό γειτονικών χωριών σε ένα ενιαίο σύνολο απομακρυσμένων και δύσβατων περιοχών της Ηπείρου. Στην ακμή της ισχύος τους, υπολογίζεται ότι η συνομοσπονδία των Σουλιωτών είχε 12.000 πληθυσμό και πάνω από 60 χωριά.<ref>Μπίρης(1960: 285ff.) βλ. επίσης Κ. Παπαρρηγόπουλος (1925), ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Ε-146.</ref> Πέρα από τα [[αρβανίτικαελληνική γλώσσα|ελληνικά]],<ref name="LitListPsimouli2006-214">{{harvnb|Ψιμούλη|2006|p=214}}</ref> στα οποία ήταν αποκλειστικά όλα τους τα γραπτά, μιλουσαν και αρβανιτικα για να συνεννοουνται με τους αλβανόφωνους της περιοχής.<ref name="Psimouli2006-215-6"/>
* Balázs Trencsényi, Michal Kopecek: ''Discourses of Collective Identity in Central and Southeast Europe (1770–1945): The Formation of National Movements''. Central European University Press, 2006, {{ISBN|963-7326-60-X}}, S. 173. “The Souliotes were Albanian by origin and Orthodox by faith”.
* Giannēs Koliopoulos, John S. Koliopoulos, Thanos Veremēs: ''Greece: The Modern Sequel : from 1831 to the Present''. 2. Edition. C. Hurst & Co., 2004, {{ISBN|1-85065-462-X}}, p. 233: "Albanian -speaking Suliots and Hydriots, Vlach speaking Thessalians and Epirots, and Slav-speaking Macedonians had fought in insurgent Greece along with the other Greeks, and no one at the time had thought any of these non-Greek speakers less Greek than the Greek-speakers.... of himself as less of a Greek for speaking little or nothing of the language, notwithstanding the ongoing debate on Greekness and Greek identity."
* [[Eric Hobsbawm]]: ''Nations and Nationalism Since 1780: Programme, Myth, Reality''. 2. Edition. Cambridge University Press, 1992, {{ISBN|0-521-43961-2}}, S. 65
* NGL Hammond: ''Epirus: the Geography, the Ancient Remains, the History and Topography of Epirus and Adjacent Areas''. Clarendon P., 1967, S. 31
* Richard Clogg: ''[https://books.google.com/books?id=231XALxmFFsC&pg=PA178&dq=Richard+Clogg+souliotes&lr= Minorities in Greece: Aspects of a Plural Society]''. Hurst, Oxford 2002, S. 178. [Footnote] “The Souliotes were a warlike Albanian Christian community, which resisted Ali Pasha in Epirus in the years immediately preceding the outbreak the Greek War of Independence in 1821.”
* Miranda Vickers: ''The Albanians: A Modern History''. I.B. Tauris, 1999, {{ISBN|1-86064-541-0}}, S. 20. “The Suliots, then numbering around 12,000, were Christian Albanians inhabiting a small independent community somewhat akin to that of the Catholic Mirdite trive to the north”.
* Nicholas Pappas: ''Greeks in Russian Military Service in the Late 18th and Early 19th Centuries'', σ. 38-41. Institute for Balkan Studies. Monograph Series, No. 219, Thessaloniki 1991, {{ISSN|0073-862X}}.
* Katherine Elizabeth Fleming: [https://books.google.com/books?id=zZqbA6Jk0uUC&printsec=frontcover ''The Muslim Bonaparte: Diplomacy and Orientalism in Ali Pasha's Greece''.] Princeton University Press, 1999, {{ISBN|0-691-00194-4}}, S. 59. “The history of the Orthodox Albanian peoples of the mountain stronghold of Souli provides an example of such an overlap.”
* André Gerolymatos: ''The Balkan Wars: Conquest, Revolution, and Retribution from the Ottoman Era to the Twentieth Century and Beyond''. Basic Books, 2002, {{ISBN|0-465-02732-6}}, S. 141. “The Suliot dance of death is an integral image of the Greek revolution and it has been seared into the consciousness of Greek schoolchildren for generations. Many youngsters pay homage to the memory of these Orthodox Albanians each year by recreating the event in their elementary school pageants.”
* Henry Clifford Darby: ''Greece''. Great Britain Naval Intelligence Division. University Press, 1944. “…&nbsp;who belong to the Cham branch of south Albanian Tosks (see volume I, pp. 363-5). In the mid-eighteenth century these people (the Souliotes) were a semi-autonomous community&nbsp;…”
* Arthur Foss (1978). ''Epirus''. Faber. pp. 160-161. “The Souliots were a tribe or clan of Christian Albanians who settled among these spectacular but inhospitable mountains during the fourteenth or fifteenth century…. The Souliots, like other Albanians, were great dandies. They wore red skull caps, fleecy capotes thrown carelessly over their shoulders, embroidered jackets, scarlet buskins, slippers with pointed toes and white kilts.”
* Nina Athanassoglou-Kallmyer (1983), "Of Suliots, Arnauts, Albanians and Eugène Delacroix". ''The Burlington Magazine''. p. 487. “The Albanians were a mountain population from the region of Epirus, in the north-west part of the Ottoman Empire. They were predominantly Muslim. The Suliots were a Christian Albanian tribe, which in the eighteenth century settled in a mountainous area close to the town of Jannina. They struggled to remain independent and fiercely resisted Ali Pasha, the tyrannic ruler of Epirus. They were defeated in 1822 and, banished from their homeland, took refuge in the Ionian Islands. It was there that Lord Byron recruited a number of them to form his private guard, prior to his arrival in Missolonghi in 1824. Arnauts was the name given by the Turks to the Albanians”.</ref> γνώριζαν από το 18ο αιώνα και τα [[ελληνική γλώσσα|ελληνικά]],<ref name="Psimouli2006-214">{{harvnb|Ψιμούλη|2006|p=214}}</ref> στα οποία ήταν αποκλειστικά όλα τους τα γραπτά, όπως συνέβαινε με τους αλβανόφωνους της περιοχής.<ref name="Psimouli2006-215-6"/>
 
Είναι ιδιαίτερα γνωστοί για την ένοπλη αντίσταση τους απέναντι στον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]] των Ιωαννίνων, ο οποίος μετά από τρεις πολέμους κατάφερε να τους εκδιώξει από το Σούλι το 1803, οπότε κατέφυγαν στα Επτάνησα. Συνεισέφεραν στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], με ηγέτες όπως τον [[Μάρκος Μπότσαρης|Μάρκο Μπότσαρη]] και τον [[Κίτσος Τζαβέλας|Κίτσο Τζαβέλλα]].
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σουλιώτες"