Γνωσιολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
γνώση + -ο- + λόγος ΟΧΙ γνώση + -ο- + -ι- + λόγος // κακομετάφραση // δεν διαιωνίζουμε ένα λάθος με διπλό συνδετικό φωνήεν // στη γνωσιθεωρία το -ι- είναι πιο εύηχο. Το γνωσιακός ΔΕΝ είναι το αρχικό έτυμο. Τα σύνθετα γίνονται απ' τη βασική ρίζα.
επίσης 1, 2 και 3 αντί ή 1 ή 2 ή 3 // λιγότερο κουραστικό, προτιμάται
Γραμμή 1:
H '''γνωσολογία''' (επίσης '''ήεπιστημολογία''', '''επιστημολογίαγνωσιθεωρία''' ήκαι '''γνωσοθεωρία)''') είναι κλάδος της φιλοσοφίας που μελετάει την ουσία, τις μορφές, τις πηγές, τις δυνατότητες, την αξία και τα όρια της αληθινής γνώσης του εξωτερικού κόσμου και του [[Εγώ]]. Αποσπάστηκε ως αυτοτελής επιστήμη στα μέσα του 19ου αιώνα, αποσπώντας από τη [[μεταφυσική]] το γνωσιολογικό πρόβλημα. Σήμερα με τον όρο γνωσιολογία εννοείται ο κλάδος της [[επιστημολογία]]ς που ασχολείται πιο συγκεκριμένα με το ερώτημα ποια είναι η ''πηγή εγκυρότητας'' της [[γνώση]]ς, ενώ η επιστημολογία γενικότερα ασχολείται με το σύνολο των φιλοσοφικών προβλημάτων σχετικά με τη γνώση. Προεπιστημονικά, και επίσης στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, η γνωσιολογία θεωρείται ότι είναι ευρύτερος κλάδος σε σχέση με την επιστημολογία και ότι η τελευταία ασχολείται με μια κλάση μόνο γνώσεων, τις επιστημονικές γνώσεις, δηλαδή τις γνώσεις που μπορεί να έχει ο άνθρωπος με επαρκή (για τα μέτρα της [[επιστήμη]]ς) βεβαιότητα και εγκυρότητα.
 
Κατευθύνσεις της γνωσιολογίας είναι : ο [[εμπειρισμός]], ο [[εμπειριοκριτικισμός]], ο [[ιδεαλισμός]], ο [[κριτικισμός]], ο [[φαινομεναλισμός]], ο [[θετικισμός]], ο [[πραγματισμός]], ο [[φιλοσοφικός ρεαλισμός|ρεαλισμός]], ο [[σκεπτικισμός]] και η [[αισθησιαρχία]]. Όλα τα παραπάνω ρεύματα διαμορφώθηκαν από τη διαφορετική εξήγηση που δίνουν στο πρόβλημα της πηγής της γνώσης<ref>Αθήνα 1980, Αστήρ, Λεξικό Φιλοσοφικών Όρων, Αγησίλαος Σπ.Ντόκας, Γνωσιολογία </ref>.