Μίλτον Ομπότε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{πληροφορίες προσώπου}} Ο '''Απόλλο Μίλτον Ομπότε''' (''Apollo Milton Obote'', 28 Δεκεμβρίου 1925 – 10 Οκτωβρί... |
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8 |
||
Γραμμή 14:
Το 1965 απαγορεύθηκε σε όλα τα πρόσωπα κενυατικής καταγωγής να κατέχουν ηγετικές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό και ακολούθησε το 1969 η μαζική απέλαση των Κένυατών από την Ουγκάντα, υπό την καθοδήγηση του Ομπότε.<ref name="mutibwa">{{cite book|title=Uganda Since Independence: A Story of Unfulfilled Hopes |author=Phares Mukasa Mutibwa|pages=65-70 |year=1992 |url=https://books.google.com/books?id=yURMdAfadS4C&pg=PA67|publisher=C. Hurst & Co. |location= |ISBN=978-1-85065-066-9}}</ref>
Ως πρωθυπουργός, ο Ομπότε εμπλέχθηκε σε μια υπόθεση λαθρεμπορίου [[Χρυσός|χρυσού]], μαζί με τον Αμίν Νταντά, τότε υπαρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουγκάντας. Μόλις το Κοινοβούλιο απαίτησε έρευνα για τον Ομπότε και την εκδίωξη του Αμίν Νταντά, ο Ομπότε ανέστειλε το σύνταγμα και ανεκήρυξε τον εαυτό του Πρόεδρο της χώρας τον Μάρτιο του 1966, παραχωρώντας στον εαυτό του σχεδόν απεριόριστες εξουσίες υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αρκετά μέλη του υπουργικού συμβουλίου του, τα οποία ήταν ηγέτες αντιπάλων φατριών μέσα στο κόμμα, συνελήφθησαν και κρατήθηκαν χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Ως προς τον μέχρι τότε διακοσμητικό πρόεδρο της χώρας, ο Ομπότε διέταξε ένοπλη επίθεση στο ανάκτορο του Μουτέσα, η οποία κατέληξε με τον Μουτέσα να διαφεύγει σε εξορία.<ref>{{Cite web|last=Andrew Mwenda|date=5 December 2016|title=THE LAST WORD: From Obote’s 1966 to Museveni’s 2016 |url=https://www.independent.co.ug/last-word-obotes-1966-musevenis-2016/|access-date=16 August 2020|website=The Independent Uganda|language= }}</ref> Το 1967 η εξουσία του Ομπότε εδραιώθηκε όταν το κοινοβούλιο ψήφισε ένα νέο σύνταγμα, που κατάργησε την ομοσπονδιακή δομή της χώρας και δημιούργησε μια προεδρία με εκτελεστικές εξουσίες.<ref>{{Cite web|url=https://www.newvision.co.ug/news/1515957/history-obote-president|access-date=16 August 2020|website=www.newvision.co.ug|title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο|archive-date=2020-10-26|archive-url=https://web.archive.org/web/20201026022252/https://www.newvision.co.ug/news/1515957/history-obote-president|url-status=dead}}</ref>
==Οι προεδρίες του Ομπότε==
Γραμμή 23:
Τον Ιανουάριο του [[1971]] το καθεστώς του Ομπότε ανατράπηκε με πραξικόπημα από τον στρατό, ενώ ο ίδιος επισκεπτόταν τη [[Σιγκαπούρη]] για να συμμετάσχει σε διάσκεψη της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, και ο Ίντι Αμίν Νταντά έγινε Πρόεδρος. Τα δύο χρόνια πριν το πραξικόπημα, οι σχέσεις του Ομπότε με τη Δύση ήταν τεταμένες. Μερικοί έχουν προτείνει ότι οι Δυτικές κυβερνήσεις γνώριζαν τουλάχιστον για το πραξικόπημα και ίσως και να το βοήθησαν.<ref>George Ivan Smith: ''Ghosts of Kampala: The Rise and Fall of Idi Amin'' (1980)</ref><ref>G.S.K. Ibingira: ''African Upheavals since Independence'', Westview Press, 1980, ISBN 978-0-89158-585-5</ref> Ο Ομπότε κατέφυγε τότε στην [[Τανζανία]].
Το 1979 ο Αμίν Νταντά εκδιώχθηκε από τις δυνάμεις της Τανζανίας με τη βοήθεια των εξόριστων της Ουγκάντας. Μέχρι το 1980 η Ουγκάντα διοικείτο από μια προσωρινή Προεδρική Επιτροπή και προκηρύχθηκαν γενικές εκλογές. Τη στιγμή των εκλογών, επικεφαλής της επιτροπής ήταν ένας πρώην στενός συνεργάτης του Ομπότε, ο Πάουλο Μουβάνγκα (''Paulo Muwanga''). Οι εκλογές του 1980 κερδήθηκαν από το κόμμα [[Κογκρέσο του Λαού της Ουγκάντας]] (UPC) του Ομπότε. Ο Ομπότε ανέλαβε την Προεδρία της χώρας για δεύτερη φορά και επιπλέον ανέλαβε και Υπουργός Οικονομικών<ref name="ugandanews">
Το 1983 η κυβέρνηση Ομπότε ξεκίνησε την «Επιχείρηση Μπονάντσα», μια στρατιωτική εκστρατεία που στοίχισε δεκάδες χιλιάδες θανάτους και εκτόπισε ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της χώρας.<ref name="Doom p.9">{{cite journal|author1=Ruddy Doom|author2=Koen Vlassenroot|url=http://afraf.oxfordjournals.org/content/98/390/5.abstract|title=Kony's Message: A New Koine?|journal= African Affairs |year=1999|volume=98|issue=390|page=9|doi=10.1093/oxfordjournals.afraf.a008002}}</ref> Το βάρος της ευθύνης για αυτή τη σφαγή επιρρίφθηκε στον λαό της [[Βόρεια Ουγκάντα|Βόρειας Ουγκάντας]] για την υποστήριξη της δράσεως του πρωθυπουργού, κάτι που αύξησε τις υφιστάμενες περιφερειακές εντάσεις στη χώρα.<ref name="Doom p.9" /> Εκτιμάται ότι περίπου 100.000 έως 500.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων μεταξύ του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού της Ουγκάντα (UNLA), δηλαδή του στρατού του καθεστώτος Ομπότε, και των ανταρτών.<ref>Henry Wasswa: [http://usatoday30.usatoday.com/news/world/2005-10-11-oboteobit_x.htm «Uganda's first prime minister, and two-time president, dead at 80»], Associated Press, 10 Οκτωβρίου 2005</ref><ref>Bercovitch, Jacob and Jackson, Richard: ''International Conflict: A Chronological Encyclopedia of Conflicts and Their Management 1945-1995'', Congressional Quarterly, 1997, ISBN 978-1-56802-195-9</ref><ref>[https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/uganda/ «Uganda»] στο ''CIA Factbook''</ref>
| |||