Ιωάννης καρδινάλιος της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
===Βασιλικός σύμβουλος===
Το 1530 έγινε μέλος του Αυλικού Συμβουλίου και το 1535 ίδρυσε το ''δικαστήριο της Φωτιάς'' για τους αιρετικούς.<ref>Michon, σ. 42</ref> Το επόμενο έτος πήγε ως πρέσβης του Γάλλου βασιλιά, συνάντησε τον αυτοκράτορα [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄ των Αψβούργων]] στην [[Σιένα]] ενώ ταξίδευε για την [[Γένοβα]] (25 Απριλίου 1536).<ref>Barbiche and Dainville-Barbiche, σ. 153</ref> Επί 3 μέρες προσπαθούσε να εξηγήσει στον Κάρολο Κουίντο όλες τις παραχωρήσεις του Φραγκίσκου Α΄ να κλείσει ειρήνη αλλά ο αυτοκράτορας ήταν ανένδοτος για πόλεμο. Μετά από ένα σύντομο ταξίδι στην [[Ρώμη]] για να πληροφορήσει τον πάπα για την προθέσεις του αυτοκράτορα επέστρεψε στην [[Μπολόνια]] σε μια τελευταία προσπάθεια να παρακαλέσει τον Κάρολο Κουίντο για ειρήνη. Ο πάπας ήθελε να κρατήσει ουδετερότητα, έστειλε απεσταλμένους και στις δύο πλευρές για να πετύχει ειρήνη (29 Απριλίου 1536) αλλά χωρίς αποτέλεσμα, ο αυτοκράτορας εισέβαλλε στην νότια Γαλλία.<ref>Bourrilly, V.-L. (1918). "Charles-Quint en Provence (1536)". Revue Historique. 127 (Fasc. 2): 218–220</ref> Υπάρχει ένα έγγραφο της εποχής (12 Ιουλίου 1536) που επιβεβαιώνει ότι ο Καρδινάλιος της Λωρραίνης κατείχε τις επισκοπές του Μετς, του Τουλ, του Βερντάν και πολλές άλλες Κασταλλανίες στην Γαλλία.<ref>Catalogue des actes de François Ier (Tome sixième ed.). Paris: Imprimerie nationale. 1888. σ. 424</ref> Ο βασιλιάς του παραχώρησε το Αβαείο του Σαιν-Μεντάρ στην [[Σουασόν]] (1537), το κράτησε για δύο χρόνια.<ref>Gallia christiana 9, σ. 421</ref> Ο Δελφίνος [[Φραγκίσκος της Γαλλίας (1518-1536)|Φραγκίσκος]], μεγαλύτερος γιος του Φραγκίσκου Α΄ και διάδοχος του Γαλλικού θρόνου πέθανε πρόωρα στο [[Τουρνόν-συρ-Ρον]] (10 Αυγούστου 1536). Οι αυλικοί προσπαθούσαν να καθυστερήσουν να πουν το τραγικό νέο στον βασιλιά, τον είχαν πείσει ότι η ασθένεια συνεχίζεται αλλά ο Ιωάννης αποφάσισε να του το πει ξεκάθαρα. Ο βασιλιάς θλιμμένος αποσύρθηκε να θρηνήσει τον γιο του μόνος του και ανέθεσε στον Καρδινάλιο της Λωρραίνης τις επόμενες διαπραγματεύσεις.<ref>https://books.google.gr/books?id=tZFlAAAAMAAJ&pg=PA185&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref>
Την άνοιξη του 1537 ο Ιωάννης εστάλη στον αυτοκράτορα για διαπραγματεύσεις, επέστρεψε στην αυλή (17 Μάϊου 1537).<ref>Catalogue des actes de François Ier Τόμος 9, σ. 42</ref> Με το ''"Κονκορδάτο της Μπολόνιας (1516)"'' ο Φραγκίσκος Α΄ τον διόρισε στην επισκοπή της Λυόν (1537). Ανέλαβε την επισκοπή (13 Αυγούστου 1537) και στην συνέχεια με τον Κοντόσταυλο Ανν ντε Μονμορανσύ ταξίδευσε ξανά στον Κάρολο Κουίντο για να ολοκληρώσει την τελική ειρηνική συνθήκη. Επέστρεψαν στην Ναρμπόν (13 Ιανουαρίου 1538) και συνάντησαν τον βασιλιά στα τέλη του ίδιου μήνα. Την άνοιξη του 1538 οι δύο άντρες πήγαν στην [[Νίκαια (Γαλλία)|Νίκαια]] να συναντήσουν τον αυτοκράτορα για συμπληρωματικές διαπραγματεύσεις.<ref>Catalogue des actes de François Ier Τόμος 9, σ. 43</ref> Με την επιστροφή του υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από την διοίκηση της επισκοπής της Λυών, τον διαδέχθηκε ο [[Ιππόλυτος Β΄ των Έστε]] που τον είχε διορίσει ο Φραγκίσκος Α΄ με βασιλική βούλα (29 Οκτωβρίου 1539). Ο Ιωάννης της Λωρραίνης διατήρησε την διοίκηση της μόνο για δύο χρόνια και δύο μήνες.<ref>H. Fisquet (1864). La France pontificale (Gallia Christiana): Metropole de Lyon et Vienne: Lyon (Στα Γαλλικά). Paris: Etienne Repos. σσ. 383–386</ref>
Το 1540 παραιτήθηκε του δικαιώματος διαδοχής στο δουκάτο της Λωρραίνης υπέρ του αδελφού του, αντί 50.000 φράγκων. Δύο έτη μετά ο βασιλιάς τον έκανε διοικητή του
===Προστάτης των Τεχνών===
| |||