Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος (Πρεσβύτερος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος''' ([[Κόρινθος]] [[1766]] - [[Μεσολόγγι]] [[1826]]) ήταν [[Πελοπόννησος|πελοποννήσιος]] έμπορος, πρόκριτος και μια από τις ευγενέστερες μορφές της επανάστασης[[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης]] του [[1821]] μαζί με τον [[Αθανάσιος Κανακάρης|Αθανάσιο Κανακάρη]] και τον [[Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄|Παλαιών Πατρών Γερμανό]].

Αν και θεωρείται [[Πάτρα|Πατρινός]], ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος γεννήθηκε σύμφωνα με αυτόγραφο του γιου του Παναγιώτη στην [[Κόρινθος|Κόρινθο]] το Μάρτη του [[1766]]. Ο πατέρας του, Γεώργιος, γιος παπά, καταγόταν από τα [[Καστανοχώρια|Κατσανοχώρια]]<ref>Κωστή Παπαγιώργη, ''Τα καπάκια. Βαρνακιώτης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος'', Εκδόσεις Καστανιώτη, ζ΄ έκδοση, Αθήνα 2009, σελ. 47.</ref> που βρίσκονται στην δυτική [[Μακεδονία (ελληνικό διαμέρισμα)|Μακεδονία]] και πρόγονοί του υπήρξαν προεστοί από το χωριό Πλαίσια Κατσανοχωρίων στην [[Ήπειρος (περιοχή)|Ήπειρο]]. Ο προπάππος του, βιλαέτης Γεώργιος Μαργαρίτης, μετά την τέλεση της θείας λειτουργίας κρεμάστηκε από τους [[Τούρκος|Τούρκους]] στο νάρθηκα του ναού του χωριού του μετά από ψευδείς καταθέσεις εχθρών του. Ο γιος του Γεωργίου Μαργαρίτη, παπά-Διαμάντης, παππούς του Ιωάννη, ήταν εύπορος ιερωμένος και [[προεστοί|προεστός]]. Όπως ο τραγικός  πατέρας του, έτσι κι αυτός κυνηγημένος από τους [[Οθωμανοί|Τούρκους]], αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του με την οικογένειά του και να εγκατασταθεί στο [[Αιτωλικό]]{{efn|Σε μια ανακοίνωση του [[Φώτιος Σαφαρίκας|Φωτίου Ευαγ. Σαφαρίκα]] που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «[[Καθημερινή]]»  (Φύλλο 24-7-1960) με τον τίτλο ''«Το πατρογονικό αρχοντικό του [[Ζαν Μορεάς]]»'' μνημονεύεται ανάμεσα στα άλλα και το περιστατικό της αναχώρησης του παπα-Διαμάντη Μαργαρίτη από τον τόπο του με την παράθεση μίας άγνωστης πληροφορίας σύμφωνα με την οποία: ''«…αφού πλήρωσε αρκετά φλουριά έφυγε την νύχτα με άλογα πεταλωμένα ανάποδα για να μην ανακαλύψουν τα ίχνη του οι Τούρκοι»''}}. Στο [[Αιτωλικό]] έχτισε τον ναό των Ταξιαρχών και έγινε εφημέριος του. Όταν απεβίωσε, τον ενταφίασαν έξω από αυτό το ναό. Ο παπά-Διαμάντης άφησε δύο γιους, τον Αναστάσιο και τον Γεώργιο, πατέρα του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου.

Ήταν άνθρωπος οξύνους, ικανός, μετριόφρων με έντονη θρησκευτικότητα, γεμάτος αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, άνοιξε τις αποθήκες του και μοίρασε στους στρατιώτες κρασιά, λάδια και τυριά. Χαρακτηριστική είναι η ανέκδοτη έκθεση του γιου του Παναγιώτη, την οποία έγραψε την 21-6-1827 και απευθύνεται προς την Γενική Συνέλευση των Ελλήνων με την επιγραφή «Λογαριασμός των όσων ο μακαρίτης Πατήρ μου εζημιώθη ένεκα της Επαναστάσεως, εκτός των οσπιτίων, μαγαζίων, σταφίδων, αμπελώνων, ελαιοδένδρων και ελαιοτριβείων, εκτός λέγω των οποίων ελάμβανε από αυτού εισοδημάτων και εστερήθη δια εννέα χρόνους (…..) των όσων ακόμη συνεισέφερεν εις το Έθνος, εις διαφόρους και πολλάς μεγάλας ανάγκας του, των μισθών του από τους οποίους δεν έλαβε ποτέ οβολόν…».

Διέθεσε όλη του την περιουσία στον αγώνα παρακινώντας τους Έλληνες και κουβαλώντας πολεμοφόδια από την [[Ιταλία]] πληρωμένα όλα από τον ίδιο. Τον Ιούνιο του 1821 επιστρέφει από την Ιταλία με πλοίο γεμάτο πολεμοφόδια και παρά το κυνήγι των [[Αγγλία|Αγγλικών]] πλοίων στον [[Πατραϊκός κόλπος|Πατραϊκό]], καταφέρνει να τα μεταφέρει με μικρά σκάφη από το Μεσολόγγι όπου άραξε στην Πάτρα. Παίρνει μέρος σε πολλές μάχες και τον Μάρτιο του [[1822]] διορίζεται γενικός φρούραρχος του στρατοπέδου Πατρών και συμμετέχει στην παραλαβή του κάστρου του Ναυπλίου. Διαχειρίστηκε τον στόλο της Ύδρας, των Σπετσών αλλά και τις εισφορές της Ηλείας στον αγώνα. Την 12^η Μαρτίου [[1825]] το Εκτελεστικό Σώμα διορίζει τριμελή προσωρινή επιτροπή που αποτελούνταν από τον Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο (πρόεδρο), [[Γεώργιος Καναβός|Γεώργιο Καναβό]] και [[Δημήτριος Θέμελης|Δημήτριο Θέμελη]] για την διεύθυνση των πολεμικών και πολιτικών πραγμάτων της Δυτικής Ελλάδος. Επίσης εκλέχτηκε πληρεξούσιος στις Εθνοσυνελεύσεις Επιδαύρου και Άστρους.

Η πολιτεία για να τον τιμήσει έδωσε το όνομά του σε δρόμο της πόλης της Πάτρας κοντά στο κάστρο και σε πλατεία, στην οποία βρισκόταν το σπίτι του στην πρώην πλατεία Ομονοίας. Επίσης έχει κατασκευαστεί και η προτομή του σε άλλη πλατεία στα [[Ταμπάχανα Πάτρας|Ταμπάχανα]] στην άνωΆνω πόληΠόλη της Πάτρας.