Γερμανική Ανατολική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αποικία ξεκίνησε με τον [[Καρλ Πέτερς]], τυχοδιώκτη ο οποίος ίδρυσε την [[Εταιρεία Γερμανικής Αποίκισης]] και υπέγραψε συμφωνίες με πολλούς αυτόχθονες οπλαρχηγούς της ηπειρωτικής χώρας κοντά στη [[Ζανζιβάρη]]. Στις 3 Μαρτίου 1885, η Γερμανική Κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι είχε χορηγήσει έναέναΝ καταστατικό χάρτη (εκδόθηκε στις 17 Φεβρουαρίου) που επέτρεπε στην εταιρεία του Πέτερς να ιδρύσει ένα [[προτεκτοράτο]] στην Ανατολική Αφρική. Ο Πέτερς τότε έφερε στην Ανατολική Αφρική ειδικούς, οι οποίοι άρχισαν να εξερευνούν νότια έως τον [[Ποταμός Ρουφίτζι|Ποταμό Ρουφίτζι]] και, βόρεια προς [[Γουίτου]] και κοντά στο [[Λάμου]] στην ακτή.

Η [[Εξέγερση του Αμπουσίρι]], του 1888, πνίγηκε στο αίμα (με βρετανική βοήθεια) το επόμενο έτος. Το 1890, το [[Λονδίνο]] και το [[Βερολίνο]] συνήψαν τηντη [[Συνθήκη της Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης]], επιστρέφοντας την [[Ελιγολάνδη]] στη Γερμανία και οριοθετώντας τα σύνορα της Γερμανικής Ανατολικής Αφρικής με τη [[Βρετανική Ανατολική Αφρική]].

Μεταξύ 1891 και 1894, η φυλή [[Χέχε]], με επικεφαλής τοντο [[Μκουάουα]], αντιστάθηκαναντιστάθηκε στηνστη γερμανική επέκταση. ΝικήθηκανΝικήθηκε από τις αντίπαλες φυλές που υποστήριξαν τους Γερμανούς. Μετά από χρόνια ανταρτοπόλεμου, ο Μκουάουα ο ίδιος εγκλωβίστηκε και αυτοκτόνησε, το 1898.

Η [[Εξέγερση Μάτζι Μάτζι]] σημειώθηκε το 1905 και κατεστάλη από τον κυβερνήτη [[Γκούσταφ Άντολφ φον Γκαίτσεν]]. Αλλά σκάνδαλα ακολούθησαν σύντομα, με τις ιστορίες της διαφθοράς και της βαρβαρότητας, ενώ και το 1907, ο Καγκελάριος [[Μπέρνχαρντ φον Μπύλοφ]] όρισε τοντο [[Μπέρνχαρντ Ντέρνμπουργκ]] υπεύθυνο για τη μεταρρύθμιση της αποικιακής διοίκησης, η. οποίαΑυτή αποτέλεσε πρότυπο αποικιακής αποτελεσματικότητας και συνέβαλε στην αφοσίωση των αυτοχθόνων στηνστη γερμανική κυριαρχία κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι Γερμανοί άποικοι στηρίχθηκαν πολύ στους τοπικούς αρχηγούς για να διατηρήσουν την τάξη και τη συλλογή των φόρων. Την 1η Ιανουαρίου 1914, εκτός από την Τοπική Αστυνομία, τα αποικιακά στρατεύματα ([[Σούτστρουππε]]), στοστα [[Νταρ ες Σαλαάμ]], [[Μόσι]], [[Ιρίνγκα]] και [[Μαχένγκε]] περιελάμβαναν 110 Γερμανούς αξιωματικούς, συμπεριλαμβανομένων 42 ιατρών, 126 υπαξιωματικών και 2.472 αυτοχθόνων στρατολογημένων ανδρών.<ref>Haupt, ''Deutschlands Schutzgebiete in Übersee 1884-1918'', σελ. 32</ref><ref>[[SS-Oberführer]] [[Julian Scherner]] was born here in [[Bagamoyo]] in 1895.</ref>