Νάντη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
Όταν το Δουκάτο προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της [[Γαλλία|Γαλλίας]] το [[1532]], η Νάντη διατήρησε για λίγα χρόνια το Κοινοβούλιο της Βρετάνης, πριν μεταφερθεί στη [[Ρεν]]. Το [[1598]], ο βασιλιάς [[Ερρίκος Δ' της Γαλλίας]] υπέργραψε το Διάταγμα της Νάντης, που παραχωρούσε θρησκευτικά δικαιώματα στους [[Προτεσταντισμός|Προτεστάντες]].
Κατά το [[18ος αιώνας|18ο αιώνα]], πριν την κατάργηση της δουλειάς, η Νάντη ήταν η πρωτεύουσα του δουλεμπορίου στη [[Γαλλία]], κάτι που την έκανε το πρώτο γαλλικό λιμάνι και πλούσια πόλη. Κατά τη [[Γαλλική Επανάσταση]], η Νάντη συμμετείχε σε αυτή, παρόλο που η ευρύτερη περιοχή σύντομα ξεκίνησε έναν ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο με το νέο πολίτευμα: πραγματοποιήθηκαν χιλιάδες μαζικές εκτελέσεις, κυρίως διά πνιγμού στον ποταμό [[Λίγηρας|Λίγηρα]].
Το [[19ος αιώνας|19ο αιώνα]], η Νάντη έγινε βιομηχανική πόλη. Ίσως την πρώτη δημόσια συγκοινωνία αποτέλεσε η υπηρεσία λεωφορείων που ξεκίνησε το [[1826]] στην πόλη κι έπειτα τη μιμήθηκαν το [[Παρίσι]], το [[Λονδίνο]] και η [[Νέα Υόρκη]]. Οι πρώτοι σιδηρόδρομοι κατασκευάστηκαν το [[1851]], καθώς και πολλές βιομηχανίες.
Το [[1940]], η πόλη πέρασε στα χέρια των [[γερμανία|γερμανικών στρατευμάτων]]. Βομβαρδίστηκε δυο φορές από τους [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανούς]] στις [[16 Αυγούστου|16]] και [[23 Αυγούστου]] [[1943]], προτού απελευθερωθεί από τους [[ΗΠΑ|Αμερικανούς]] το [[1944]].
| |||