Νίκος Βέης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Υπάρχει ασυμφωνία των πηγών ως προς τον χρόνο και τον τόπο γέννησής του. Οι διάφορες απόψεις καλύπτουν το χρονικό διάστημα 1882-1887. Τόπος γέννησης θεωρείται η Μεγαλόπολη ενώ υπάρχουν πηγές που αναφέρουν την [[Τρίπολη Αρκαδίας]]. Ο πατέρας του Αθανάσιος Βέης, τον οποίο έχασε σε ηλικία εννέα χρονών, ήταν φιλόλογος καθηγητής στην Τρίπολη. Η μητέρα του ήταν η Ευγενία του γένος Πετροπούλου. Το 1892 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ο Νίκος φοίτησε στη Βαρβάκειο. Από τα μαθητικά ακόμα χρόνια εκδήλωσε ενδιαφέρον για την [[παλαιογραφία]] και την κωδικολογία προσφέροντας εθελοντική εργασία στο τμήμα χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης και στο Επιγραφικό Μουσείο. Το 1901 φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή του Παν. Αθηνών όπου σπούδασε φιλολογία. Από τότε άρχισε να ταξιδεύει και να ερευνά αρχειακό υλικό στην Πελοπόννησο και να δημοσιεύει άρθρα για τις βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές στα περιοδικά «[[Νουμάς (περιοδικό)|Νουμάς]]» και «Παναθήναια». Ασχολήθηκε επίσης με τη δημώδη ποίηση, τη σιγιλλογραφία, με καταλόγους και περιγραφές χειρογράφων και επιγραφών. Δημοσίευσε μελέτες για επιγραφές, χειρόγραφα και κώδικες μοναστηριών, για λαϊκές παραδόσεις και λαογραφικά θέματα.

 

Το 1910 επηρεασμένος από το αγροτικό ζήτημα και εμφορούμενος από [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικές]] ιδέες, έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής Καρδίτσας-Τρικάλων-Καλαμπάκας με το Λαϊκό και Εργατικό Κόμμα αλλά δεν εξελέγη. Το 1911 έφυγε και πάλι για μεταπτυχιακές σπουδές και εγκαταστάθηκε στο [[Βερολίνο]], όπου παρέμεινε συνολικά 14 χρόνια και όπου δίδαξε Βυζαντινή και Μεσαιωνική Ελληνική Φιλολογία. Εκεί γνώρισε και τον [[Αλέξανδρος Σβώλος|Αλέξανδρο Σβώλο]], με τον οποίο έγινε στενός φίλος. Από το 1920 άρχισε την έκδοση του περιοδικού «''Βyzantinische-Νeugriechische Jahrbucher''» (Βυζαντινά και Νεοελληνικά Χρονικά), με το οποίο ασχολήθηκε μέχρι το 1925. Εκείνη τη χρονιά εξελέγη καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της «Μεσαιωνικής και Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας» και επέστρεψε στην Αθήνα.