Βυζάντιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
πρόσθεσα Πηγές |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 13:
Κατά τους κλασικούς χρόνους, μετά τη νικηφόρο για τους Έλληνες έκβαση των [[Περσικοί πόλεμοι|Μηδικών Πολέμων]], το Βυζάντιο καταλήφθηκε από τον [[Παυσανίας (στρατηγός)|Παυσανία]] νικητή των [[Μάχη των Πλαταιών|Πλαταιών]]<ref>Θουκυδίδης, 1.94</ref>, o οποίος μετά από συμφωνία με τον Ξέρξη παρέμεινε διοικητής της πόλης πριν εκδιωχθεί από τους Αθηναίους<ref>Θουκ. 1. 128-131</ref>. To Βυζάντιο υπήρξε μέλος της [[Δηλιακή συμμαχία|Συμμαχίας της Δήλου]], ενώ κατά την διάρκεια του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού πολέμου]] (431-405 π.Χ.) τάχθηκε αρχικά στο πλευρό των Αθηναίων. Το [[411 π.Χ.]] αποστάτησε από τον αθηναϊκό συνασπισμό και τον επόμενο χρόνο καταλήφθηκε από τον Σπαρτιάτη στρατηγό Κλέαρχο, προφασιζόμενος ο τελευταίος την ανάγκη να εμποδιστεί η αποστολή σιτηρών προς την [[Αθήνα]] από τον Εύξεινο πόντο<ref>Ξενοφών, ''Ελληνικά'', 1.1.35</ref>. Πολιορκήθηκε εκ νέου το 409 π.Χ από τους Αθηναίους, με επικεφαλής τον [[Αλκιβιάδης|Αλκιβιάδη]] και όταν ο Κλέαρχος εγκατέλειψε την πόλη, ορισμένοι Βυζαντινοί άνοιξαν τις πύλες στους Αθηναίους<ref>Διόδ. Σ., 66.4-6</ref>, οι οποίοι, τελικά, μετά από μάχη εντός των τειχών κατέλαβαν την πόλη. Μετά την ήττα των Αθηναίων υπο τον Κόνωνα στους Αιγός Ποταμούς, οι Αθηναίοι υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης που τους υποχρέωνε, μεταξύ άλλων, να εγκαταλείψουν το Βυζάντιο. Παράλληλα, οι πολίτες του Βυζαντίου που είχαν προδώσει την πόλη, παραδίδοντάς τη στα χέρια του Αλκιβιάδη, εξορίστηκαν, λαμβάνοντας αργότερα τιμητικά την αθηναϊκή πολιτεία<ref>Ξενοφών, 2.2.1</ref>. H σπαρτιατική παρουσία στην πόλη έληξε περίπου το 390 π.Χ, όταν ο αθηναίος στρατηγός [[Θρασύβουλος]] επανέφερε το Βυζάντιο στην αθηναϊκή σφαίρα επιρροής, ωστόσο δεν έλειψαν κρίσεις στις σχέσεις των δύο πόλεων, όπως το 357 π.Χ, όταν το Βυζάντιο συντάχθηκε με τις δυνάμεις του Μαυσώλου.
Κατά την περίοδο της εξάπλωσης του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β']], το Βυζάντιο υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με το μακεδόνα βασιλιά, ωστόσο εκείνος πολιόρκησε την πόλη, το 341 π.Χ, μετά από άρνηση των Βυζαντινών να στραφούν εναντίον της Αθήνας. Οι κάτοικοί της πόλης απέδωσαν τη σωτηρία της σε θαύμα της θεάς [[Εκάτη|Εκάτης]], όπως μαρτυράται από άγαλμα που έστησαν προς τιμή της, αλλά και σε παραστάσεις της σε νομίσματα της εποχής. Η ημισέληνος που απεικονίστηκε σε βυζαντινά νομίσματα έγινε σύμβολο της πόλεως, γεγονός που θεωρείται πως επιζεί έως σήμερα με την υιοθέτησή της στη σημαία της τουρκικής δημοκρατίας<ref>William Smith, ''Dictionary of Greek and Roman geography'', Vol. I, Boston: Little, Brown and Co., 1854, σ. 658</ref>. Στην πραγματικότητα, το Βυζάντιο υποστηρίχθηκε από τους Αθηναίους και αρκετές ακόμα ελληνικές πόλεις που συντάχθηκαν μαζί τους<ref>Διόδ. Σ., 16.77.2</ref>. Στα χρόνια του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], η πόλη διατήρησε ένα προνομιακό καθεστώς αυτονομίας. Κατά την εκστρατεία του Αλεξάνδρου προς το Δούναβη, τον υποστήριξε στέλνοντας πλοία<ref>Αρριανός, ''Αλεξάνδρου Ανάβαση'', 1.3.3</ref>. Μετά το θάνατό του, οι Βυζαντινοί, αν και αρχικά υποστήριζαν τον [[Αντίγονος Α'|Αντίγονο Α']], τελικά διατήρησαν ουδέτερη στάση στη μάχη του με τον
===Ρωμαϊκή περίοδος===
| |||