Εθνικό Κέντρο Χειρογράφων της Γεωργίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Εθνικό Κέντρο Χειρογράφων της Γεωργίας''' ({{Lang-ka|საქართველოს ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი}}, παλαιότερα γνωστό ως ''Ινστιτούτο Χειρογράφων'') που βρίσκεται στην [[Τιφλίδα]] [[Γεωργία|Γεωργίας]] είναι ένα αποθετήριο αρχαίων χειρογράφων, ιστορικών εγγράφων και των ιδιωτικών αρχείων σημαντικών προσώπων. Το Κέντρο ιδρύθηκε την 30 Ιουνίου 1958 με βάση τη συλλογή του Τμήματος Χειρογράφων του Εθνικού Μουσείου της Γεωργίας. Ο ιδρυτής και πρώτος διευθυντής του Ινστιτούτου ήταν ο Καθηγητής Ιλία Αμπουλάτζε, ένα αντεπιστέλλον μέλος της [[Γεωργιανή Εθνική Ακαδημία Επιστημών|Γεωργιανής Ακαδημίας Επιστημών]]. Η συλλογή του Εθνικού Κέντρου Χειρογράφων περιλαμβάνει [[Χειρόγραφο|χειρόγραφα]], ιστορικά έγγραφα, [[Παλαιότυπο|παλαιότυπα]], σπάνιες εκδόσεις και κειμήλια. Στο Κέντρο διεξάγονται επιστημονικές ερευνητικές εργασίες, εκθέσεις και εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης. Οι ειδικοί του Κέντρου ασχολούνται με την περιγραφή, τη συστηματοποίηση, τη μελέτη και τη δημοσίευση του υλικού που στεγάζεται στο Κέντρο, καθώς και με την ανάπτυξη βάσεων δεδομένων με τις χρήσιμες πληροφορίες. Το Κέντρο διαθέτει επίσης μία μεγάλη ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη και αίθουσες αφιερωμένες στη μνήμη των Κορνέλι Κεκελίτζε, Ιβάν[[Ιβάνε ΤζαβακισβίλιΤζαβαχισβίλι]], Ιλία Αμπουλάτζε, Νίκο Μπερτζενισβίλι, Ελένε Μετρεβέλη και Σάλβα Αμιρανασβίλι.